Ιεροσόλυμα: Την περασμένη Κυριακή 28 Ιουνίου ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος προεξήρξε της Θείας Λειτουργίας στην Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στο Όρος Θαβώρ.
Στον ποιμαντικό του λόγο αναφέρθηκε στην άπειρο φιλανθρωπία του Θεού, η οποία δεν ήταν δυνατόν να εγκαταλείψει τον άνθρωπο στο σκότος της αγνωσίας και της αμαρτίας.
Και κατέληξε λέγοντας: «Συνεπώς, εκείνο, το οποίον έχει προτεραιότητα είναι η ψυχή του ανθρώπου, ως λέγει Κύριος: «Τι γαρ ωφελείται άνθρωπος, εάν τον κόσμον όλον κερδήσει, την δε ψυχήν αυτού ζημιωθή, ή τι δώσει άνθρωπος αντάλλαγμα της ψυχής αυτού;», (Ματθ. 16, 26)».
Διαβάστε περισσότερα
Τήν Κυριακήν, 15ην / 28ην Ιουνίου 2020, ο Μακαριώτατος Πατήρ ημών καί Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος προεξήρξε θείας Λειτουργίας εις τήν Ιεράν Μονήν Μεταμορφώσεως τού Σωτήρος εν τώ όρει Θαβώρ, ένθα καί εξεφώνησε ποιμαντικόν λόγον ως έπεται:
«Μή ούν μεριμνήσητε λέγοντες, τί φάγωμεν ή τί πίωμεν ή τί περιβαλώμεθα πάντα γάρ ταύτα τά έθνη επιζητεί οίδε γάρ ο Πατήρ ημών ο ουράνιος ότι χρήζετε τούτων απάντων. Ζητείτε δέ πρώτον τήν βασιλείαν τού Θεού καί τήν δικαιοσύνην Αυτού, καί ταύτα πάντα προστεθήσεται υμίν», (Ματθ. 6, 31-33), λέγει Κύριος.
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
Ευλαβείς Χριστιανοί,
Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, κηρύσσων εις τάς Συναγωγάς τής Γαλιλαίας (Λουκ. 4, 44) καί θεραπεύων τάς νόσους τών ακουόντων Αυτόν όχλων καί ζητούντων τού μή πορεύεσθαι απ αυτών, (Λουκ. 4, 42), είπεν αυτοίς: «Ευαγελίσασθαί με δεί τήν βασιλείαν τού Θεού ότι εις τούτο απέσταλμαι», (Λουκ. 4, 43). Ο λόγος ούτος τού Ιησού είναι αποκαλυπτικός, διότι δηλώνει μέ πάσαν απλότητα, αλλά καί σαφήνειαν τόν σκοπόν τού μυστηρίου τής θείας Οικονομίας, τουτέστιν τήν έλευσιν τού Υιού τού Θεού τού Χριστού εις τόν κόσμον.
Η άπειρος φιλανθρωπία τού Θεού δέν ήτο δυνατόν νά εγκαταλείψη τό κατ εικόνα καί ομοίωσιν πλάσμα καί ποίημα αυτού, τόν άνθρωπον, μένοντα εις τό σκότος τής αγνωσίας καί τής αμαρτίας διό καί απέστειλεν τόν Υιόν Αυτού τόν Μονογενή, γενόμενον όμοιον πρός τούς ανθρώπους, ίνα σώση τόν άνθρωπον, ως κηρύττει ο θείος Παύλος παραγγέλλων τοίς Χριστιανοίς: «Τούτο γάρ φρονείσθω εν υμίν, ό καί εν Χριστώ Ιησού, ός εν μορφή Θεού υπάρχων ουχ αρπαγμόν ηγήσατο τό είναι ίσα Θεώ, αλλ εαυτόν εκένωσε μορφήν δούλου λαβών, εν ομοιώματι ανθρώπων γενόμενος, καί σχήματι ευρεθείς ως άνθρωπος εταπείνωσεν εαυτόν γενόμενος υπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δέ σταυρού», (Φιλιπ. 2, 5-8).
Εγένετο δέ ο Χριστός «υπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δέ σταυρού», διότι, ως διδάσκει ο σοφός Παύλος, «δικαιοσύνη γάρ Θεού εν αυτώ [τώ Χριστώ] αποκαλύπτεται», (Ρωμ. 1,17). Η δικαιοσύνη δέ τού Θεού δέν είναι άλλη από τήν οδόν καί τήν πύλην, τήν εισάγουσαν εις τήν βασιλείαν τών ουρανών, δηλονότι εις τήν θεωρίαν ή μάλλον εις τήν θέαν τού αποθέτου κάλλους τής δόξης τού Θεού, Όν αι ουράνιαι αγγελικαί δυνάμεις μετά πάντων τών αγίων άδουσι καί βοώσι, «άγιος, άγιος, άγιος, Κύριος Σαβαώθ ωσανά εν τοίς Υψίστοις».
Συνεπώς, εκείνο, τό οποίον έχει προτεραιότητα είναι η ψυχή τού ανθρώπου, ως λέγει Κύριος: «Τι γάρ ωφελείται άνθρωπος, εάν τόν κόσμον όλον κερδήσει, τήν δέ ψυχήν αυτού ζημιωθή, ή τι δώσει άνθρωπος αντάλλαγμα τής ψυχής αυτού;», (Ματθ. 16, 26)».
