Για την αιωνιότητα ταξιδεύει από το Σάββατο η ψυχή της Αικατερίνης (Καίτης) Αρετάκη – Παπαδομιχελάκη, η οποία έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 85 ετών.
Παρότι η Αθήνα ήταν ο μόνιμος τόπος κατοικίας της, το μυαλό της και η καρδιά της ήταν συνεχώς στο Ρέθυμνο, απ’ όπου και καταγόταν. Τα τελευταία χρόνια αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας που πάντως δεν μπόρεσαν να τη λυγίσουν. Περισσότερο την κατέβαλε ψυχολογικά το πρόωρο φευγιό του γιου της Αποστόλη, στα 57 του χρόνια, πριν από λίγο καιρό στην Κύπρο, όπου και διέμενε μόνιμα με την οικογένειά του.
Η κόρη του “Καπετάν Σφακιανού”, το μοναχοπαίδι του, πρόλαβε να δει τυπωμένο το βιβλίο “Ο Πολέμαρχος της Βίγλας” που ήταν αφιερωμένο στον ένδοξο βίο του πατέρα της Γιώργη Αρετάκη.
Κυρίως τα ακούσματα και οι αφηγήσεις φίλων και συντρόφων του, που συνόδευσαν και διέσπειραν το μύθο του είχε να θυμάται απ’ τα έργα και τις ημέρες του ασυμβίβαστου γεννήτορά της. Ελάχιστο χρόνο πρόλαβε να περάσει μαζί του, όμως τα βιώματά του έγιναν και δικά της στο πέρασμα του χρόνου. Τα αφηγήθηκε αναλυτικά στον δημοσιογράφο- συγγραφέα Μανόλη Παντινάκη, σε ένα ολόκληρο κεφάλαιο του “Πολέμαρχου της Βίγλας”.
“Ο πατέρας μου βγήκε στο βουνό για την πατρίδα” δήλωνε έμπλεη περηφάνιας η Καίτη Αρετάκη, “γι’ αυτήν και την Ελευθερία θυσιάστηκε” συμπλήρωνε. “Ας είναι αναπαυμένη η ψυχή του (…) Θλίβομαι όταν τον θυμάμαι, γιατί δεν χάρηκε τη ζωή του. Εάν, όπως λέγεται, “οι νεκροί δεδικαίωται”, τότε ο πατέρας μου θα νιώθει δικαιωμένος. Νιώθω περήφανη γιατί βγήκε στο βουνό, όχι για πλιάτσικο, όπως έκαναν άλλοι, αλλά για την πατρίδα (…) Αυτοπροσδιορίστηκε Σφακιανός για να τιμήσει τη γενναιότητα και τη λεβεντιά”.
