Αστρολογία: Η αστρολογία δεν ανήκει στο χώρο της επιστήμης, αλλά είναι μία ψευδοεπιστήμη, δεδομένου ότι δεν ακολουθεί τις επιστημονικές μεθόδους για την εξαγωγή συμπερασμάτων.
Γράφει ο κ. Ανδρέας Κεφαλληνιάδης, Δάσκαλος Γ’ Αρσακείου – Τοσιτσείου Δημοτικού Σχολείου Εκάλης
Οι απαρχές της ανάγονται στην αρχαία Μεσοποταμία, αλλά φαίνεται ότι συστηματοποιήθηκε κατά τους ελληνιστικούς χρόνους (1ος π.Χ. αιώνας).
Οι άνθρωποι την εποχή εκείνη, γνώριζαν ελάχιστα για τη φύση των ουρανίων σωμάτων και τους νόμους που τα διέπουν. Είχαν πλανηθεί, πιστεύοντας ότι η θέση που είχε ο Ήλιος και οι πλανήτες σε σχέση με κάποιους αστερισμούς, κατά τη στιγμή της γέννησης ενός ανθρώπου, καθόριζε το μέλλον του. Έτσι, αναπτύχθηκε ολόκληρη τεχνική, για την κατασκευή ατομικού ωροσκοπίου. Πίστευαν ότι το ωροσκόπιο αυτό αντανακλούσε την τύχη του συγκεκριμένου ανθρώπου.
Το ότι πολλοί συνάνθρωποί μας δίνουν βάση στις αστρολογικές προβλέψεις, δεν σημαίνει ότι η αστρολογία είναι αληθινή. Έτσι, πολλοί άνθρωποι πιστεύουν από παράδοση, μία και η αστρολογία είδαμε ότι έχει βαθύ ιστορικό παρελθόν. Πιστεύουν επίσης κι από άγνοια, αφού δεν έχουν λάβει υπόψη τους τα πορίσματα της αστρονομικής επιστήμης. Πιστεύουν τέλος, για να ικανοποιήσουν την έμφυτη περιέργεια, μία και ο άνθρωπος αγωνιά και αναζητά διάφορους τρόπους, για να μάθει το μέλλον του. Και αυτό ακριβώς είναι που εκμεταλλεύονται οι αστρολόγοι.
Ωστόσο δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η αστρολογία είναι εντελώς ξεπερασμένη και αναξιόπιστη πηγή «γνώσης». Είναι ένα ακόμα κατάλοιπο του ειδωλολατρικού τρόπου σκέψης, που θεοποιούσε ακόμα και τα άστρα. Μέσω της αστρολογίας, ο διάβολος, ο αρχηγός του ψεύδους, βρήκε ακόμα ένα εύσχημο τρόπο, για να παρασύρει και να εξαπατά τους ανθρώπους. Αλλά η αστρολογία δεν καταρρίπτεται μόνο από τη χριστιανική πίστη, αλλά κι από την ίδια την επιστήμη. Ας δούμε μερικά λογικά και επιστημονικά επιχειρήματα που αποδομούν πλήρως την αστρομαντεία:
Καθημερινά δημοσιεύονται σε εφημερίδες, και περιοδικά διάφορα ωροσκόπια. Αν κάνει κάποιος μία συλλογή αυτών των ωροσκοπίων θα διαπιστώσει ότι κανένα ωροσκόπιο δεν ταυτίζεται με το άλλο. Εφόσον όμως η αστρολογία ισχύει, γιατί οι αστρολόγοι δεν συμφωνούν μεταξύ τους;
Ο κάθε αστερισμός δεν αποτελεί μία ενιαία ομάδα άστρων, αλλά άστρα ξεχωριστά με τεράστιες αποστάσεις μεταξύ τους, τα οποία μόνο η ανθρώπινη φαντασία συνένωσε σε ένα σχήμα. Επομένως οι αστερισμοί δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα, αλλά μόνο στον χάρτη.
Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι η Γη εκτός από την περιστροφική κίνηση γύρω από τον εαυτό της και την περιφορά της γύρω από τον Ήλιο εκτελεί κι άλλες κινήσεις. Μία από αυτές είναι ότι ο άξονας της Γης μετατοπίζεται διαγράφοντας την περίμετρο της βάσης ενός κώνου στο χώρο, για την οποία χρειάζεται 26.000 χρόνια. Η κίνηση αυτή ονομάζεται στη γλώσσα της αστρονομίας «μετάπτωση των ισημεριών». Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι αστερισμοί που βλέπουμε σήμερα στον ουρανό, να είναι μετατοπισμένοι χρονικά σε σχέση με την αρχαιότητα. Για παράδειγμα πριν από 2.000 χρόνια η αρχή της άνοιξης συνέπιπτε με τον αστερισμό του Κριού, ενώ σήμερα συμπίπτει με τον αστερισμό των Ιχθύων. Αυτό σημαίνει ότι εκείνοι που θαυμάζουν, επειδή ο χαρακτήρας τους συμπίπτει με το χαρακτήρα του ζωδίου τους, κάνουν μέγα λάθος, για τον απλούστατο λόγο ότι διαβάζουν άλλο ζώδιο κι όχι το δικό τους! (Βλ. Κρυσταλλία Χαλκιά, Το ηλιακό σύστημα μέσα στο Σύμπαν, Πανεπιστημιακές εκδόσεις Κρήτης, σελ. 492 – 493 ).
Σύμφωνα με το νόμο της παγκόσμιας έλξης, η επίδραση ενός σώματος σε ένα άλλο εξαρτάται από τη μάζα τους κι από την απόσταση που έχουν μεταξύ τους. Όσο αυξάνεται η απόσταση μεταξύ δύο σωμάτων τόσο μικραίνει η επίδραση του ενός προς το άλλο. Για το λόγο αυτό οι επιδράσεις των πλανητών στον άνθρωπο είναι μηδενικές, αφού η απόσταση που τους χωρίζει είναι τεράστια. Οι άνθρωποι και τα αντικείμενα που βρίσκονταν γύρω μας τη στιγμή της γέννησής μας, ασκούσαν πάνω μας πολύ μεγαλύτερη επίδραση από αυτή που μας ασκούσε ο ζωδιακός αστερισμός, ο οποίος βρισκόταν μερικά έτη φωτός μακριά μας. Για παράδειγμα, ένας μαιευτήρας, που απέχει 0,5 του μέτρου από ένα νεογέννητο παιδί κι έχει μάζα 75 κιλά, έχει κατά 24 φορές μεγαλύτερη βαρυτική επίδραση πάνω στο νεογέννητο από αυτήν του πλανήτη Άρη.
Όσοι νομίζουν ότι υπάρχει τρόπος, για να προβλέψουν το μέλλον τους όχι μόνο ματαιοπονούν, αλλά και παραπλανώνται οικτρά. Είναι κρίμα τη στιγμή που το χριστιανικό φως διέλυσε τα σκότη των προλήψεων και της δεισιδαιμονίας και η αστρονομική επιστήμη έχει σαφώς ξεκαθαρίσει τη θέση της, κάποιοι να είναι ακόμα δέσμιοι από αφέλεια και άγνοια σε προεπιστημονικές και ειδωλολατρικές αντιλήψεις.
Ορθόδοξος Τύπος
-120x86.jpg)
