ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ: Αδελφοί εν Κυρίω, «απορφανισθέντες πρός καιρόν ώρας, προσώπω ου καρδία» (πρβλ. Θεσσ. Α΄, 3,17) από τού πατρός ημών αναγγέλλουμε μετ οδύνης μεγάλης τήν πρός Κύριον εκδημία τού πεφιλημένου πατρός, γέροντος καί καθηγουμένου ημών αρχιμ. Χριστοδούλου, η οποία συνέβη τήν 10η Απριλίου 2021.
Ο Γέροντάς μας γεννήθηκε στήν Αθήνα τήν 8η Σεπτεμβρίου, εορτή τού Γενεθλίου τής Θεοτόκου, τό έτος 1940 από γονείς Καρπαθίους, καί κατά τό βάπτισμά του, ημέρα τών Θεοφανείων, έλαβε τό όνομα Γεώργιος.
Αποφοίτησε από τό πρότυπο Ιωαννίδειο Γυμνάσιο τού Πειραιά καί στή συνέχεια σπούδασε τήν Θεολογική Επιστήμη στό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Σέ ηλικία 14 ετών γνωρίστηκε μέ τόν πνευματικό καί γέροντά του αρχιμ. Χερουβείμ, κτήτορα τής περιωνύμου Μονής τού Παρακλήτου, ο οποίος διέκρινε στό νεαρό Γεώργιο τήν ευλάβεια καί τή χριστοφόρο καρδία του.
Ήταν αυτός ο οσιότροπος Γέρων πού τού ενέπνευσε καί αύξησε τήν κατά Θεόν κλίση καί τά χαρίσματά του, τόν ζήλο, τήν ευσέβεια καί κυρίως τήν αγάπη πρός τόν Θεό, τόν άνθρωπο ως εικόνα Θεού, καί τήν Εκκλησία. Τίς τρείς αυτές αγάπες ο Γέροντας τίς διακόνησε μέ καθαρή συνείδηση καί πνεύμα αυτοθυσίας:
Αγάπησε τόν Θεό, μέσα από τόν παραδοσιακό μοναχισμό καί τήν ιερωσύνη. Εκάρη μοναχός τήν 5η Ιουλίου 1969 στήν Μονή Παρακλήτου.
Εχειροτονήθη διάκονος τήν 11η Σεπτεμβρίου 1969 στήν Ι. Μ. Αγ.Παρασκευής Γιαννιτσών καί πρεσβύτερος τήν 19η Οκτωβρίου 1969 από τόν άγιο Καλλίνικο Μητροπολίτη Εδέσσης.
Ο αοίδιμος Γέροντας μας ήταν εραστής τού μοναχικού θεσμού καί βίου τόσο, ώστε νά πρεσβεύει πώς ο χριστιανός έπρεπε νά είναι ή μοναχός ή φιλομόναχος.
Ανησυχούσε εμπόνως μή τυχόν διακοπεί η αγιοποιός μοναχική παράδοση μέ τήν εισαγωγή νέων ηθών καί τού εκκοσμικευμένου τρόπου μοναχικής ζωής καθώς, όπως έλεγε, «μοναχισμός καί κόσμος είναι ασυμβίβαστες έννοιες, όσο περίπου φώς καί σκοτάδι, ψάρια καί στεριά, αετός καί γή».
Αγάπησε τήν εικόνα τού Θεού, τόν άνθρωπο, και τόν διακόνησε ως λαϊκός κατηχητής καί ιεροκήρυκας, στόν Πειραιά καί στήν Ναύπακτο. Αργότερα δέ καί ως λειτουργός καί πνευματικός-εξομολόγος στήν Μητρόπολη Εδέσσης υπό τόν άγιο Καλλίνικο, στήν Μητρόπολη Ηλείας υπό τόν Μητροπολίτη κυρόν Αθανάσιο καί στή Μητρόπολη Αττικής υπό τόν Μητροπολίτη κυρόν Δωρόθεον. Ως ποιμένας παρά τήν πολύχρονη ασθένεια στά μάτια, πού τόν εμπόδιζε νά βλέπει τό αισθητό φώς, διακρινόταν από θαυμαστή υπομονή, γενναιότητα καί αγόγγυστη παράδοση στό θέλημα τού Θεού. Τόν διέκρινε ένα δυνατό πνεύμα, πού δέν έπληττε τήν βαθιά του ταπείνωση, μιά θαυμαστή ακρίβεια βίου καί λόγου, λεπτότητα καί ευγένεια, πλεγμένα μέ τήν πατερική διάκριση καί τή Χριστομίμητη συγκατάβαση.
Αγαπούσε τήν ολιγολογία καί τή σιωπή, δημιουργούσε γύρω του κλίμα οσιότητος, μύριζε ουρανό!
Αγάπησε τήν Εκκλησία τού Χριστού, καί τήν διακόνησε πρώτον μέ τό ορθόδοξο εκκλησιαστικό του φρόνημα.
Βαθιά φιλακόλουθος καί ανέγκλητος λειτουργός τού Θεού τού Υψίστου πίστευε καί διαπρυσίως κήρυττε πώς όλα τά δωρήματα τής ευμήχανης θείας αγαθοδωρίας ταπολαμβάνουμε μέσα στήν Εκκλησία καί διά τής Εκκλησίας, τής αείροης δροσερής πηγής παντός αγαθού.
Δεύτερον ως συγγραφέας, μελουργώντας μέ τόν χαρισματικό του λόγο ως λυγηρά κινύρα πεζώς, εμμέτρως, εμμελώς καί ρητορικώς τόν θείο λόγο καί δοξολογώντας, κατά τό δυνατόν ανθρώπω, τήν υπέρκαλλη Παναγία Τριάδα.
Καί τρίτον ιδρύοντας μέ τίς ευχές τών τριών συγχρόνων μας οσίων γερόντων Πορφυρίου, Παϊσίου καί Ιακώβου, καί τήν πατρική συγκατάθεση τής Ιεράς Συνόδου τής Εκκλησίας τής Ελλάδος, την ανδρώα Μονή μας πρός τιμή τού τρίτου Θεολόγου τής Εκκλησίας, οσίου Συμεών τού Νέου Θεολόγου.
Επιπλέον γαλούχησε πνευματικώς καί συνέστησε αδελφότητα μοναζουσών επανδρώνοντας τήν γυναικεία Μονή Γενεσίου Θεοτόκου στήν Ασωπία Θηβών, μέ τίς ευλογίες τού Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Θηβών κ. Γεωργίου, κτήτωρ τής οποίας είναι ο ευλαβέστατος καί φιλομόναχος πρωτοπρεσβύτερος π. Κων/ίνος Γκέλης.
Από τό έτος δέ 1970 ποδηγέτησε πνευματικώς τήν γυναικεία Ι. Μονή Αγ.Δημητρίου Αμαλιάδος μέ τίς ευλογίες τού Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ηλείας κ. Γερμανού.
Η κοίμηση τού Γέροντα γέμισε τίς καρδιές μας μέ πόνο καί θλίψη, αλλά μάς παρηγορεί πολύ εκείνο πού διαβάζουμε στόν βίο τού οσίου Νικοδήμου τού Αγιορείτου, ο οποίος επανέφερε στό φώς τόν άγιο τού Φωτός, όσιο Συμεών τόν Ν. Θεολόγο:
«Τό νά πενθή κάποιος τόν θάνατο τοιούτου ανδρός είναι εύλογον. Όμως η κρίσις τού Θεού έκρινεν ευλογώτερον νά τόν επάρη, διότι εκοπίασεν υπερβολικώς εις τόν μυστικόν αμπελώνα Αυτού. Καί άν απέθανε ως άνθρωπος, ηρπάγη διά νά ελευθερωθή από τό βάρος τού γηρατείου καί τής ακολουθούσης εξ αυτού οδυνηράς ζωής. Αλλά αι ακτίνες τών διδαχών αυτού είναι μέ μάς καί μάς φωτίζουν».
Έχουμε τή βεβαιότητα πώς ο θεολαμπής όσιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος, ο κραταιός προστάτης μας, ο ενωθείς καί συγκραθείς μέ τόν άδυτον Ήλιον Χριστόν, «τόν εκ τάφου ημίν ανατείλαντα», καί θεουργικών ελλάμψεων αξιωθείς, θά υποδεχτεί τόν αγαπημένο Γέροντά μας στό ουράνιο έκπαγλο ανάκτορό του, απ όπου θά μάς επιβλέπουν καί θά πρεσβεύουν στόν Σωτήρα Χριστό, γιά ν αξιωθούμε όλοι τής κοινοβιάσεως στό ουράνιο Μοναστήρι τού Οσίου.
Όντως, Γέροντά μας, «μακαρία η οδός ή πορεύη σήμερον, ότι ητοιμάσθη σοι τόπος αναπαύσεως».
Αιώνια θά είναι η ευγνωμοσύνη μας στόν Θεό, πού αξιωθήκαμε νά είμαστε κάτω από τήν πνευματική σου καθοδήγηση, αλλά ταυτόχρονα καί βαριά η ευθύνη μας γιά τήν κληρονομιά πού άφησες.
Διά πρεσβειών σου είθε νά καρπήσουμε τόν σπόρο τών διδαχών σου. Μή διαλείπεις νά εύχεσαι γιά τά τέκνα σου, έως ότου συναντηθούμε καί πάλι μαζί σου.
Χριστοδούλου ιερομονάχου,
πατρός ημών καί ποδηγέτου,
αιωνία η μνήμη!
Υ.Γ. Λόγω τής πανδημίας καί τών αυστηρώς αναγκαίων περιοριστικών μέτρων, η εξόδιος ακολουθία θά τελεσθεί τών θυρών κεκλεισμένων, αλλά θά αναμεταδίδεται από τό κανάλι τής Μονής (στό youtubeβλ. ιστοσελίδα Ι. Μονής), ώστε νά τήν παρακολουθήσουν όσοι θέλουν καί μπορούν.
