Το ΣΤ΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας με την υπ΄ αριθμ. 1147/2014 απόφασή του έκρινε ότι τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων των οποίων η αποστρατεία κρίθηκε παράνομη από τα δικαστήρια, δικαιούνται: 1) αποζημίωση για την ηθική βλάβη που υπέστησαν, 2) τους μισθούς για όσο χρονικό διάστημα είχαν τεθεί σε αποστρατεία και 3) όλα τα επιδόματα τα οποία θα ελάμβαναν εάν δεν είχε μεσολαβήσει η παράνομη αποστρατεία τους.
Με την ίδια απόφασή του το ΣτΕ έκρινε ότι είναι παράνομη η από 10.3.2000 υπουργική απόφαση που προβλέπει ότι οι ένστολοι που επανέρχονται στην υπηρεσία δεν δικαιούνται τα επιδόματα.
Ειδικότερα, το ΣτΕ αναφέρει στην απόφασή του ότι «εάν όργανο του κράτους απομακρυνθεί από την υπηρεσία του», λόγω παράνομης πράξης της αρμόδιας υπηρεσίας, «δικαιούται το όργανο αυτό να αξιώσει από το Ελληνικό Δημόσιο αποζημίωση για αποκατάσταση της ζημιάς που υπέστη εκ του ότι κατά τη διάρκεια της παράνομης απομάκρυνσής του από τη δημόσια υπηρεσία δεν εισέπραξε τις αποδοχές τις οποίες θα εισέπραττε, εάν δεν είχε παρανόμως απομακρυνθεί από τη δημόσια υπηρεσία».
Αναφέρουν ακόμα οι δικαστές ότι στην έννοια των αποδοχών περιλαμβάνονται και τα πάσης φύσεως και οιασδήποτε μορφής επιδόματα, τα οποία καταβάλλονται στους εν ενεργεία αξιωματικούς, «έστω και αν τα επιδόματα αυτά συναρτώνται, είτε σύμφωνα με το νόμο είτε λόγο της φύσεως τους προς την ενεργό υπηρεσία, εφόσον πάντως, τα επιδόματα αυτά καταβάλλονται παγίως και κατά τακτά χρονικά διαστήματα στους εν ενεργεία αξιωματικούς».
Οι σύμβουλοι Επικρατείας αναφέρουν ακόμα ότι στις περιπτώσεις όπου οι ένστολοι επανέρχονται στην ενεργό υπηρεσία μετά από παράνομη αποστρατεία (η οποία έχει κριθεί παράνομη από τα δικαστήρια) δικαιούνται για όσο διάστημα ήταν εκτός υπηρεσίας όλα τα επιδόματα τα οποία θα ελάμβαναν εάν δεν είχε μεσολαβήσει η παράνομη αποστρατεία.
Στο ΣτΕ είχε προσφύγει αντιπλοίαρχος του Λιμενικού Σώματος ο οποίος κρίθηκε σε τρεις κρίσεις ότι πρέπει να παραμείνει στον ίδιο βαθμό. Το ότι δεν προήχθη τρεις φορές είχε ως συνέπεια, σύμφωνα με τον στρατιωτικό κανονισμό, να τεθεί σε αυτεπάγγελτη αποστρατεία.
Οι αποφάσεις του Συμβουλίου Κρίσεων του Λιμενικού Σώματος που δεν τον προήγαγαν στον επόμενο βαθμό ακυρώθηκαν από τα Διοικητικά Δικαστήρια των Αθηνών, λόγω έλλειψης νόμιμης αιτιολογίας, με συνέπεια να προαχθεί, στη συνέχεια, στον βαθμό του πλοιάρχου και να επαναφερθεί στην ενεργό υπηρεσία, ενώ θεωρήθηκε ως μηδέποτε απομακρυνθείς από το Λιμενικό Σώμα.
Με την επαναφορά του στην υπηρεσία ζήτησε την καταβολή των επιδομάτων (ειδικής απασχόλησης, θέσης υψηλής ευθύνης και ευθύνης διοίκησης-διεύθυνσης), αλλά το αίτημά του απορρίφθηκε από το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, καθώς τα επίμαχα επιδόματα δεν καταβάλλονται στους στρατιωτικούς που επανήλθαν στην ενεργό υπηρεσία ως αποκατασταθέντες με δικαστικές αποφάσεις για το χρονικό διάστημα που ήταν εκτός υπηρεσίας.
Τελικά, στον ένστολο επιδικάστηκε για τα επιδόματα το ποσό των 54.040 ευρώ (διεκδικούσε 75.886 ευρώ) και 10.000 ευρώ για χρηματική ικανοποίηση λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστη από την παράνομη αποστρατεία του (διεκδικούσε 300.000 ευρώ).
