Πρωτοπρ. Διονύσιος Τάτσης: Περιμένοντες την Αγιοκατάταξιν

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση
Πολλοί χριστιανοί ἀναρωτιοῦνται γιατί καθυστερεῖ ἤ ἀναβάλλεται ἐπ᾿ ἀόριστον ἡ ἐπίσημη ἁγιοκατάταξη συγκεκριμένων Γερόντων, οἱ ὁποῖοι στή συνείδηση τοῦ πιστοῦ λαοῦ εἶναι ἅγιοι.

Ποιός εἶναι ὁ λόγος πού ἡ Ἱερά Σύνοδος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου δέν ἀνταποκρίνεται στό αἴτημά τους, ἀφοῦ στούς φακέλους ὑπάρχουν ὅλα τά ἀπαραίτητα στοιχεῖα γιά τή λήψη τῆς σχετικῆς ἀπόφασης;

Δέν εἶναι εὔκολο νά γνωρίζει κανείς πῶς σκέφτονται καί πῶς ἀποφασίζουν τά μέλη τῆς Συνόδου. Εἶναι ὅμως βέβαιο, ὅτι λαμβάνουν πολύ σοβαρά ὑπόψη τους, ἐάν οἱ ὑπό ἁγιοκατάταξη Γέροντες ἦταν δεδηλωμένοι ἀντιοικουμενιστές. Δέν θέλουν νά δώσουν ἰδιαίτερη βαρύτητα στά ὅσα ἔλεγαν καί ἔγραφαν, γιατί κάτι τέτοιο θά μειώσει τήν ὅποια ἀξία ἔχουν οἱ οἰκουμενιστικές δραστηριότητες τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καί ἰδιαίτερα τοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, ὁ ὁποῖος ἔχει ξεπεράσει ὅλους τούς οἰκουμενιστές σέ ἀνίερη τόλμη καί ἀδίστακτη περιφρόνηση τῶν Ἱερῶν Κανόνων.

Ἡ ἀδικαιολόγητη καθυστέρηση στήν ἁγιοκατάταξη τῶν ἐναρέτων Γερόντων δέν πρέπει νά μᾶς ἀνησυχεῖ πολύ, γιατί δέν μᾶς ἐμποδίζει νά τούς τιμοῦμε, νά ζητοῦμε τίς πρεσβεῖες τους καί νά τούς ἔχουμε φωτεινά παραδείγματα πνευματικῆς ζωῆς καί ὁμολογιακοῦ φρονήματος. Εἶναι γνωστό ὅτι στίς περιπτώσεις αὐτές ὁ λαός προηγεῖται καί τό Πατριαρχεῖο ἀκολουθεῖ. Ἐάν τό Πατριαρχεῖο βραδυπορεῖ, εἶναι δική του ὑπόθεση. Ἴσως εἶναι καί εὐκαιρία νά παραδειγματιστεῖ καί αὐτό ἀπό τούς ἁγίους Γέροντες καί νά σταματήσει τίς ἀπερίσκεπτες οἰκουμενιστικές δραστηριότητες, οἱ ὁποῖες μόνο πληγές ἀνοίγουν στό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας.

Πρέπει νά τονίσουμε μέ δυνατή φωνή καί γιά πολλοστή φορά, ὅτι ὅσο καί νά ψάξουν οἱ Ἀρχιερεῖς τοῦ Φαναρίου δέν πρόκειται νά βροῦν οὔτε ἕνα οἰκουμενιστή Γέροντα. Ὅλοι, χωρίς κανένα δισταγμό, ἦταν ἀντιοικουμενιστές καί θεωροῦσαν μεγάλο σφάλμα -προδοσία πίστεως- τό συγχρωτισμό καί τίς συμπροσευχές μέ τούς αἱρετικούς.

Γιά τούς πιστούς οἱ Γέροντες ἀποτελοῦν τούς ὁδηγούς στήν κατά Χριστόν πορεία τους. Δυστυχῶς, αὐτό δέν συμβαίνει καί μέ τούς Πατριάρχες, Ἀρχιεπισκόπους καί Μητροπολίτες, οἱ ὁποῖοι ἔχουν μολυνθεῖ ἀπό τό μικρόβιο τοῦ οἰκουμενισμοῦ. Οἱ καιροί εἶναι δύσκολοι καί οἱ πιστοί ἀνησυχοῦν. Μέ σβησμένο τό Φανάρι καί νυσταγμένους τούςΜητροπολίτες εἶναι πολύ δύσκολο νά αἰσιοδοξεῖς καί νά ἐλπίζεις γιά κάτι καλύτερο. Μόνο ὁ Θεός μπορεῖ νά ἀνατρέψει τά πράγματα καί νά ματαιώσει τά φοβερά σχέδια τῆς παναιρέσεως τοῦ οἰκουμενισμοῦ.