Τα “αφοπλισμένα” αλλά κατά τ΄ άλλα υπερσύγχρονα άρματα μάχης Leopard είναι μια από τις “πονεμένες” και ακριβά πληρωμένες από εμάς τους φορολογούμενους ιστορία.
Μέχρι στιγμής τ΄ άρματα μάχης εντυπωσιάζουν στις παρελάσεις αλλά χρειάζονται πυρομαχικά για να είναι έτοιμα να εκπληρώσουν την αποστολή τους.
Το περιοδικό Crash που κυκλοφόρησε δημοσιεύει ένα ρεπορτάζ του συναδέλφου Γιώργου Χουδαλάκη το οποίο συνοδεύεται από ένα απόρρητο έγγραφο το οποίο αποδεικνύει ότι ο εξοπλισμός των αρμάτων μάχης δεν ήταν τελικά αυτό που ενδιέφερε τους αρμοδίους.
Η περιγραφή των συνομιλιών που παρουσιάζει το ρεπορτάζ έχουν μεγάλο ενδιαφέρον:
“Κάτι πρέπει να κάνουμε. Δεν πάει άλλο. Τι βλήματα να πάρουμε;», ρωτάει ο υπουργός.
«Γερμανικά άρματα, γερμανικά βλήματα» απαντά ο διευθυντής εξοπλισμών.
«Και ο Λιακουνάκος τι θα πει;» πετάγεται ο αρχηγός.
«Και εσένα τι σε νοιάζει, τι ζόρι τραβάς;» ξαναρωτά ο διευθυντής.
Ο διάλογος διεξάγεται στο γραφείο του ΥΕΘΑ το 2008 και είναι ενδεικτικός για το τι οδήγησε στον χρόνιο αφοπλισμό των πανάκριβων αρμάτων που δέκα μήνες μετά την κρίση των Ιμίων, το ΚΥΣΕΑ αποφάσισε να συμπεριλάβει στο ΕΜΠΑΕ. Αυτό το Ενιαίο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Ανάπτυξης και Εκσυγχρονισμού, προέβλεπε την προμήθεια αρμάτων μάχης συμπεριλαμβανομένων των πυρομαχικών.
Χρειάστηκαν επτά χρόνια μέχρι να υπογραφεί η σύμβαση για την προμήθεια και αφού πρώτα είχε προηγηθεί μάχη μεταξύ εμπόρων όπλων, πολιτικών και στρατιωτικών, για το ποιος θα πάρει τα αρχικώς προϋπολογισθέντα 750 δις δραχμές.
Στην πορεία οι δραχμές άλλαξαν σε ευρώ, και το μέγεθος των κονδυλίων κατέβηκε από τα 2,2 δις σε 1,7 δις ευρώ. Οι αλλαγές συμπεριελάμβαναν τον αριθμό των αρμάτων, το μέγεθος της κάννης των αρμάτων αλλά και τον ίδιο τον εφοδιασμό με τα απαραίτητα πυρομαχικά, τα οποία άλλαζαν όχι μόνο τύπο αλλά και αριθμό. Οι τροποποιήσεις ήταν κομμάτι της μάχης των αρμάτων και «υπαγορεύονταν» από τα συμφέροντα των παικτών.
Το CRASH εξασφάλισε απόρρητο έγγραφο που περιγράφει την πολυδαίδαλη διαδρομή που ακολουθήθηκε ώστε να αφοπλιστούν για χρόνια τα πανάκριβα άρματα LEO2 HEL.
Το έγγραφο αποδεικνύει χωρίς αμφιβολία, ότι ο αφοπλισμός ήταν για πολλούς από τους εμπλεκόμενους, σημαντικότερος από τον εξοπλισμό, κάτι που τελικά μετέτρεψε τα τεθωρακισμένα σε άρματα κατάλληλα μόνο για παρελάσεις…”
