Κωσταράκος-Ζιαζιάς: Με ποιον στρατηγό θα θέλαμε να είμαστε στο “χαράκωμα”

Του ΠΑΡΙ ΚΑΡΒΟΥΝΟΠΟΥΛΟΥ
Δύο συμμαθητές στην Σχολή Ευελπίδων. Τάξη του 1978.Η πορεία τους δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ακριβώς κοινή. Ο ένας πιο “μάχιμος” , ο άλλος πιο “επιτελικός”. Έγιναν και οι δύο στρατηγοί και Αρχηγοί την ίδια μέρα.

Ο ένας θεώρησε περίπου φυσιολογικό ότι έγινε Α/ΓΕΕΘΑ ,ο δεύτερος εξέφρασε την απορία “γιατί δεν κάνετε Αρχηγό τον Νακόπουλο, είναι ο πιο αξιόλογος όλων μας”.

Συνυπήρξαν αρμονικά μέχρι που έπρεπε και οι δύο να διαλέξουν στρατόπεδο! Και το έπραξαν.

Εκείνη την καλοκαιρινή νύχτα στο υπουργικό γραφείο ο τότε Α/ΓΕΣ Κωνσταντίνος Ζιαζιάς διάλεξε το δικό του. Έμεινε στο “χαράκωμα” με τους “στρατιωτες” του. Δεν δέχτηκε να πάρει το “χαρτάκι” με τις κρίσεις που του ζήτησαν να κάνει . Πήρε το “καπελάκι” του κι έφυγε. Ο συμμαθητής του Μιχαήλ Κωσταράκος επέλεξε εκείνη την νύχτα -ή μήπως νωρίτερα;- άλλο “αμπρί”. Αποφάσισε ότι έπρεπε να υπερασπιστεί την κυβερνητική πολιτική όπως έχει υποχρέωση να κάνει κάθε Αρχηγός . Χωρίς καμία αντίρρηση. Ή τέλος πάντων χωρίς καμία δημόσια τοποθέτηση που να δείχνει έστω ότι δεν συμφωνεί αλλά “εκτελεί ως πιστός στρατιώτης”.

Ο Ζιαζιάς πήγε στο χωριό του. Κατεβαίνει συχνά στην Αθήνα ,βλέπει κόσμο που του σφίγγει το χέρι, θέλει να μιλήσει μαζί του, να ακούσει την άποψή του. Αρνήθηκε μια σίγουρη και καλοπληρωμένη θέση στην Ευρωβουλή που του εξασφάλιζε η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ. Είπε κι άλλο όχι δηλαδή.

Ο Κωσταράκος δέχτηκε πραγματικά μαζικά πυρά . Αποδείχτηκε…αλεξίσφαιρος. Η ψυχική του επαφή με το προσωπικό -για όποιον έχει ελάχιστη σχέση με την πραγματικότητα- είναι …μηδενική. Αν δεν προέκυπτε η θέση του προέδρου της στρατιωτικής επιτροπής της ΕΕ, δεν θα ήταν ευχάριστη η αποστρατεία. Σ΄ ότι τον αφορά προσωπικά δεν το συζητάμε πέτυχε το απόλυτο! Και προφανώς δεν έχει κανένα λόγο να τον απασχολεί ότι δεν κέρδισε την συμπάθεια του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων. Οφείλουμε να του βγάλουμε το καπέλο για την επιτυχία επίτευξης όλων των στόχων του σε προσωπικό επίπεδο.

Θα επιμείνουμε πάντως ακόμη και τώρα την στιγμή της μεγάλης του επιτυχίας ότι αν ποτέ η κακιά η ώρα το ΄φερνε να βρεθούμε σε “χαράκωμα” τον στρατηγό Ζιαζιά θα προτιμούσαμε να μας οδηγήσει στην μάχη.

Καλή επιτυχία στα νέα του καθήκοντα…