Την επέτειο της ευρέσεως της θαυματουργού Εικόνος της Παναγίας, από τον Όσιο Αγάθωνα, στην ομώνυμη Ιερά Μονή της Υπάτης εόρτασε η Ιερά Μητρόπολη μας κατά το διήμερο 5 – 6 Αυγούστου με κάθε λαμπρότητα και τη συμμετοχή χιλιάδων προσκυνητών απ΄ όλη την Ελλάδα, οι οποίοι ιδιαιτέρως ευλαβούνται την Παναγία την Αγάθωνη.
Την παραμονή της εορτής Τρίτη 5 Αυγούστου στο μεγάλο προαύλιο της Μονής τελέσθηκε μέγας πανηγυρικός Εσπερινός μετ’ αρτοκλασίας και θείου κηρύγματος από τον Καθηγούμενο Αρχιμ. π. Δαμασκηνό Ζαχαράκη και την κυριώνυμο ημέρα τελέσθηκε πανηγυρική Θεία Λειτουργία στο ιστορικό Καθολικό της Ιεράς Μονής.
Στους εορτασμούς παρέστησαν μεταξύ άλλων ο Αντιπεριφερειάρχης κ. Θωμάς Στάικος, ο Αστυνομικός Διευθυντής Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδος Ταξίαρχος Κωνσταντίνος Νικολάου, ο Διοικητής του ΚΕΥΠ Ταξίαρχος Δημήτριος Φακάκης και άλλοι Διοικητές Στρατιωτικών Μονάδων της Φθιώτιδος, ο πρώην Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Στρατηγός ε.α. Δημήτριος Γράψας, εκπρόσωποι της Πυροσβεστικής, της Αστυνομίας και άλλοι εκπρόσωποι φορέων της περιοχής.
Το ιστορικό της Μονής
Η προφορική παράδοση αναφέρει πως το παλιό Μοναστήρι που ασκήτευε ο όσιος Αγάθωνας έπαθε καθίζηση και η εικόνα της Παναγίας εξαφανίσθηκε, για να βρεθει σε φωτόλουστη σπηλιά και εκεί, κοντά στη σημερινή του θέση, να κτίσει ο όσιος το μοναστήρι περί τον 14ο με 15ο αιώνα. Η Μονή μετά την κοίμηση του κτίτορος ονομάστηκε από τους μοναχούς μονή του Αγάθωνος.
Πρώτος ιστορικός ερευνητής της Ιεράς Μονής Αγάθωνος ήταν ο Γ. Λαμπάκης, ο οποίος τοποθετεί τό Καθολικό στόν 15ο η 16ο αιώνα.
Τό Μοναστήρι βρίσκεται κοντά στήν Υπάτη σέ υψόμετρο 553 μ., στήν πλαγιά του όρους “Οίτη”, μέσα σε θαυμάσιο φυσικό τοπίο. Ξεχωρίζει το μεγαλόπρεπο καθολικό αθωνικού τύπου (σταυροειδής τρουλλαίιος, σύνθετος τετρακιόνιος, μέ ενσωματωμένα τέσσερα παρεκκλήσια), ιστορημένο από τα μέσα του 16ου η τό τέλος του 17ου αιώνος. Σήμερα διασώζονται ελάχιστες τοιχογραφίες λόγω της φθοράς του χρόνου και της καταστροφικής μανίας του Δράμαλη που πυρπόλησε το καθολικό (1822). Η εφέστιος εικόνα της Παναγίας του Αγάθωνος (του τύπου της Οδηγήτριας καλυμμένη μέ καλλιτεχνικό ασημένιο επικάλυμμα) είναι θαυματουργική. Στο καθολικό, στα παρεκκλήσια και σε άλλα σημεία της Μονής υπάρχουν πολλές επιγραφές που αναφέρονται στις ανακαινίσεις του χώρου η στην ανοικοδόμηση των κτισμάτων όπως αυτή του κωδωνοστασίου: “ΤΟ ΚΟΔΩΝΟΣΤΑΣΙΟΝ ΤΟΥΤΟ ΕΚΤΙΣΘΗ ΔΙ ΕΞΟΔΩΝ ΤΩΝ κ.ΚΩΝ ΚΟΥΤΙΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΔΕΛΦΩΝ ΑΥΤΟΥ Γ. ΑΝΑ. ΑΘ. ΙΩ. ΣΠ. ΑΙΚ. ΚΟΥΤΡΕΗ ΕΠΙ ΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΑΛΗΠΙΟΥ Χ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΥΛΩΝ ΑΚΑΚΙΟΥ ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΚΩ. Χ ΕΝ ΕΤΕΙ 1859 Μαρτίου 3”.
Διασώζονται στή Μονή πολλά πολύτιμα κειμήλια και τίμια λείψανα. Τα ιερά κειμήλια που υπάρχουν σήμερα στο Μουσείο της Μονής είναι πολλά και ενδιαφέροντα. Δεκάδες σταυροί, ιερά σκεύη, Αρτοφόρια, άγια Λείψανα, ιερές εικόνες, άμφια, κώδικες, βιβλία, συνελέγησαν από τους Ναούς και τις διαλελειμένες Μονές της περιοχής από τόν Ηγούμενο Γερμανό Δημάκο και διά του τρόπου τούτου διεσώθησαν από τους αρχαιοκαπήλους. Τό πιό παλαιό βιβλίο της βιβλιοθήκης είναι ένα σύγγραμμα του Ιουστίνου Φιλοσόφου και Μάρτυρος του έτους 1551. Είναι δωρεά του Επισκόπου Ζητουνίου Φιλοθέου πρός τη Μονή. Σε πολλά λειτουργικά βιβλία της Μονής υπάρχουν ενδιαφέρουσες ενθυμήσεις Ηγουμένων καί Μοναχών που έχουν μεγάλη ιστορική αξία για τη ζωή της Μονής και των γύρω χωριών.
Η προσφορά της Μονής στους χρόνους της επαναστάσεως του 1821 είναι πολύ μεγάλη. Για την επιτυχία του αγώνος διέθεσε και τους ιδίους Μοναχούς της, οι οποιοι συστρατεύθηκαν με τους αγωνιστές του Πατρατζικιώτη οπλαρχηγού Μήτσου Κοντογιάννη.
Στη Μονή λειτούργησαν κατά καιρούς διάφορες σχολές, ιερατική, γεωργική και δασική. Σήμερα λειτουργεί εκτροφείο θηραμάτων και μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Οίτης (1953).
Εορτάζει την 6η και την 15η Αυγούστου.
-250x180.jpg)
){kind=link}