Για πρώτη φορά Γερμανός πρόεδρος ,ο Γιοαχίμ Γκάουκ λέει ανοιχτά ότι το Βερολίνο πρέπει να εξετάσει το θέμα της καταβολής αποζημιώσεων σε χώρες που υπέστησαν καταστροφές από τα ναζιστικά στρατεύματα.
Αυτή την άποψη καταθέτει σε συνέντευξή του σε γερμανική εφημερίδα η οποία θα δημοσιευθεί αύριο και είναι ασφαλώς μια σημαντική εξέλιξη. Δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι η Γερμανία θα κάνει το αυτονόητο.
Ο Γκάουκ επισήμανε σε μία συνέντευξη που θα δημοσιευτεί στη σαββατιάτικη έκδοση της εφημερίδας Sueddeutsche Zeitung ότι η Γερμανία πρέπει να σκεφτεί σοβάρα το θέμα της ιστορικής ευθύνης που έχει προς την Ελλάδα.
«Δεν είμαστε μονάχα πολίτες που ζουν στο σήμερα και στη σύγχρονη εποχή αλλά είμαστε επίσης απόγονοι εκείνων που άφησαν πίσω τους ένα μονοπάτι καταστροφής στην Ευρώπη κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου— και στην Ελλάδα, μεταξύ άλλων περιοχών, όπου επονείδιστα γνωρίζαμε λίγα σχετικά με αυτό το θέμα για τόσο μεγάλο διάστημα» επισήμανε ο Γκάουκ.
«Είναι το σωστό για μια χώρα που έχει πλήρη επίγνωση της ιστορίας της όπως η δική μας να εξετάζει τι πιθανότητες ενδεχομένως υπάρχουν για (την καταβολή) επανορθώσεων».
Πριν από περίπου ένα χρόνο ο Γερμανός πρόεδρος είχε επισκεφθεί το χωριό Λιγκιάδες της Ηπείρου όπου οι ναζί εκτέλεσαν εν ψυχρώ 92 άτομα, κυρίως μικρά παιδιά και ηλικιωμένους.
«Επιθυμώ να αρθρώσω, αυτό που δράστες, αλλά και πολιτικά υπεύθυνοι τόσων πολλών χρόνων στη μεταπολεμική περίοδο δεν ήθελαν, ή δεν μπόρεσαν να προφέρουν, ότι δηλαδή τα όσα συνέβησαν εδώ ήταν κτηνώδης αδικία και με αίσθημα ντροπής και πόνου, ζητώ από τις οικογένειες των δολοφονηθέντων “συγγνώμη”» είχε πει ο Γερμανός πρόεδρος προσθέτοντας:
«Σε τόπους, όπως αυτόν εδώ, νιώθω μια βαθιά αναστάτωση και μια διττή ντροπή, ντροπή γιατί άνθρωποι που μεγάλωσαν μέσα στον γερμανικό Πολιτισμό, μετατράπηκαν σε δολοφόνους. Ντρέπομαι και για το γεγονός ότι η δημοκρατική Γερμανία, από την περίοδο που βήμα-βήμα άρχισε να επεξεργάζεται το παρελθόν της με κριτικό πνεύμα, έμαθε τόσο λίγα και διδάχτηκε από την ενοχή της, αναφορικά με τους Έλληνες.
»Θα ευχόμουν τόσο πολύ εάν κάποιος που έδινε τότε εντολές, ή υπάκουε σε εντολές, είχε πει προ πολλού “ζητώ συγγνώμη” ή “μετανοώ” ή “λυπούμαι βαθύτατα για το γεγονός ότι υπάκουσα σε εγκληματικές εντολές”. Είναι αυτές οι φράσεις, που δεν έχουν ειπωθεί, είναι αυτή η ελλιπής γνώση, που θεμελιώνουν μια δεύτερη ενοχή, αφού αποκλείουν τα θύματα από τη μνήμη».
Το βίντεο από εκείνη την επίσκεψη:
-120x86.jpg)
