«Αποτρόπαια πράξη ο εμπρησμός της Ταξιαρχών Νεοχωρίου»

Στην έκδοση ψηφίσματος σχετικά με τον προ μηνός εμπρησμού της Ιεράς Μονής Ταξιαρχών Νεοχωρίου, που βρίσκεται στο λόφο του Ταξιάρχη, στη διαδρομή για την παραλία του Λούρου, προχώρησε το Δημοτικό Συμβούλιο Μεσολογγίου, με την απόφαση, μάλιστα, να είναι ομόφωνη.

Το ψήφισμα αναφέρει τα εξής:

«Το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Ιεράς Πόλης Μεσολογγίου καταδικάζει την αποτρόπαια πράξη της Ιεροσυλίας και της Βεβήλωσης του Ιερού χώρου της Εκκλησίας Αγ. Ταξιαρχών Νεοχωρίου.

Τέτοια φαινόμενα προκαλούν αποτροπιασμό αλλά ταυτόχρονα και θλίψη για το ηθικό τέλμα που έχουν περιέλθει ορισμένοι, ώστε να ξεσπούν σε ιερά σύμβολα πίστης. Είναι αναγκαιότητα η διαφύλαξη και ο σεβασμός της πολιτιστικής και θρησκευτικής μας κληρονομιάς και προς τούτο ο Δήμος Ιεράς Πόλης Μεσολογγίου θα είναι αρωγός προκειμένου να έχουμε μέλλον ως τόπος και έθνος».

Το μοναστήρι

Η ακριβής ημερομηνία αποπεράτωσής του μοναστηριού δεν είναι γνωστή, η μοναδική ημερομηνία που σώζεται είναι της κτίσης του ηγουμενείου που χρονολογείται το 1742. Ιστορικά το μοναστήρι είχε αποτελέσει κέντρο των επαναστατημένων Νεοχωριτών το 1821 και κατά τη διάρκεια του απελευθερωτικού αγώνα πυρπολήθηκε το ηγουμενείο και τα κελιά του. Με τη λήξη του αγώνα το μοναστήρι ερημώθηκε από το μεγαλύτερο αριθμό των μοναχών. Ο ναός του μοναστηρίου προς μεγάλη έκπληξη δεν περιέχει τοιχογραφίες και το ηγουμενείο έχει μια ασυνήθιστη φρουριακή κατασκευή. Στα βόρεια και δυτικά του μοναστηρίου διασώζεται επιπλέον τμήμα του ασκηταρίου.

Την 2α Σεπτεμβρίου καταστράφηκε ο Πρόναος και κατέρρευσε η στέγη. Η Πυροσβεστική υπηρεσία ανέφερε ότι κατ’ εκτίμησή της η φωτιά οφείλονταν σε κεραυνούς δεδομένου πως υπήρχε την νύχτα έντονη βροχόπτωση. Δυστυχώς στα τέλη Σεπτεμβρίου, περί την 24η με 25η εκδηλώθηκε νέα πυρκαγιά η οποία αποδεδειγμένα ήταν ενέργεια ιερόσυλων και καταστράφηκε ολοσχερώς το τέμπλο και βρέθηκαν εικόνες κατεστραμμένες.

Το γεγονός αυτό είναι πρωτοφανές στο Δήμο Μεσολογγίου, έναν Δήμο όπου η πλειονότητα των κατοίκων του έχουν ιδιαίτερους δεσμούς και ευαισθησία με την πολιτιστική και θρησκευτική μας κληρονομιά.