Του Κώστα Παππά
(από το Σαββατιάτικο ένθετο της «δημοκρατίας» για την ορθοδοξία) –Ο πατήρ Αντώνιος Παπανικολάου «γέμισε» με παιδιά το τελευταίο χωριό της Ηπείρου και έφτιαξε αγροτική σχολή με δώρο εκτάσεις γης
Εδώ και πολλά χρόνια η Κιβωτός του Κόσμου και ο ιδρυτής της π. Αντώνιος Παπανικολάου έχουν καταφέρει με ελάχιστα μέσα να πετυχαίνουν σημαντικά πράγματα για τη ζωή εκατοντάδων παιδιών στην Αθήνα.
Τον τελευταίο καιρό όμως η Κιβωτός αγκάλιασε και άλλα παιδιά, μακριά από το Λεκανοπέδιο της Αττικής, στις εσχατιές της Ελλάδας και πιο συγκεκριμένα στην Ηπειρο, τη φτωχότερη περιφέρεια της Ευρώπης, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία της Ε.Ε. Εκεί λοιπόν ψηλά στην Πωγωνιανή της Κόνιτσας, αθόρυβα και χωρίς τυμπανοκρουσίες, η Κιβωτός του Κόσμου επιχειρεί να αναστήσει μια ολόκληρη περιοχή με ελάχιστο πληθυσμό.
Μέσα λοιπόν από ένα σπίτι φιλοξενίας της Κιβωτού του Κόσμου με το οποίο λειτουργεί παράλληλα και μια γεωργική σχολή, όλοι αυτοί οι αθόρυβοι άνθρωποι μεταξύ των άλλων διδάσκουν τις αγροτικές δεξιότητες σε παιδιά τα οποία εγκαταλείφθηκαν για κάποιο λόγο από τους γονείς τους.
Ο π. Αντώνιος Παπανικολάου μίλησε στη «δημοκρατία» γι’ αυτό το μικρό «θαύμα», το οποίο πέτυχαν ο ίδιος, οι συνεργάτες του και η τοπική κοινωνία. Πιο συγκεκριμένα ο π. Αντώνιος μας είπε: «Εδώ και έναν χρόνο λειτουργεί στην Πωγωνιανή της Ηπείρου, στο τελευταίο χωριό στα ελληνοαλβανικά σύνορα, η σχολή μας. Είναι 900 μέτρα από τα σύνορα. Εχουμε δημιουργήσει ένα σπίτι φιλοξενίας για παιδιά τα οποία φιλοξενούμε με εισαγγελική εντολή (είναι παραμελημένα ή εγκαταλειμμένα από τους γονείς τους). Εμείς επιλέξαμε αυτό το μέρος μετά από εκκλήσεις τοπικών φορέων, μια και όλη αυτή γραμμή των χωριών του Πωγωνίου που υπάρχουν στα σύνορα έχει αδειάσει. Πήραμε λοιπόν το ρίσκο να δημιουργήσουμε σε ένα χωριό τέτοιο μια άλλη κιβωτό του κόσμου, της Ηπείρου, όπως την ονομάσαμε.
Εκεί λοιπόν ανοίξαμε το δημοτικό σχολείο που ήταν κλειστό για χρόνια, το γυμνάσιο, και ταυτόχρονα δημιουργήσαμε και ένα γεωργικό σχολείο, στο οποίο παράλληλα με τα μαθήματα του σχολείου υπάρχουν και μαθήματα γεωργίας και κτηνοτροφίας. Δημιουργήσαμε και τον χώρο όπου έχουμε τα πρόβατά μας, τα κατσικάκια, άλογα, μοσχαράκια, τα παιδιά ασχολούνται με όλα αυτά και κάθε παιδί έχει τον δικό του χώρο με τον κήπο του, εκεί ο γεωπόνος τα διδάσκει πώς να καλλιεργήσουν τα φυτά που υπάρχουν ανάλογα με την εποχή, πώς να σκαλίσουν, πώς να κλαδέψουν και έτσι αποκτούν εμπειρίες και δεξιότητες πολύ σημαντικές. Για όλα αυτά βέβαια θα έχουν και πιστοποίηση.
Από εκεί και πέρα σε συνεργασία με τον δήμο έχουμε προγραμματίσει, μιας και μας έχει παραχωρηθεί μια έκταση σε έναν κάμπο που έχει να καλλιεργηθεί από το 1947, ένα κομμάτι γης να δίνεται σε κάθε παιδί, το οποίο θα έχει τη γνώση πια του γεωργού, και ίσως αυτό να είναι ένα κίνητρο τα παιδιά αυτά να κάνουν εκεί την οικογένειά τους, μια και θα έχουν το δικό τους κομμάτι γης.
Επίσης στα χωριά αυτά είναι άδεια τα περισσότερα σπίτια – φανταστείτε ότι δεν μένει κανείς ή μένουν δύο ή πέντε άτομα. Κάποια από αυτά τα σπίτια μάς έχουν παραχωρηθεί και εμείς τα φτιάχνουμε και με εθελοντική εργασία. Αύριο μεθαύριο θα είναι αυτά τα παιδιά που θα κατοικήσουν σε αυτή την περιοχή, που είναι πολύ ευαίσθητη, αφού σιγά σιγά ερημώνει ο τόπος εκεί και η Ελλάδα μοιάζει να αρχίζει από τα Γιάννενα και κάτω.
Εμείς λοιπόν εκεί δίνουμε τον αγώνα μας, επιμένουμε, έχουμε πάνω από 30 παιδιά αυτή τη στιγμή και συνεχώς αυξάνονται με παιδιά από όλη την Ηπειρο. Εμείς λοιπόν, εκτός του ότι τα ασφαλίζουμε και τα μεγαλώνουμε με την πνευματική ζωή και τη χριστιανική παιδεία, τους προσφέρουμε πάνω απ’ όλα τη συνάντησή τους με τον Χριστό, αλλά πάμε και ένα βηματάκι παραπάνω και την επαγγελματική αποκατάσταση, αφού η ενασχόληση με τη γη δίνει μεροκάματο και μπορούν να σταδιοδρομήσουν όμορφα εκεί και να ζήσουν σε ένα άλλο βιοτικό επίπεδο από αυτό της Αθήνας».
«Ζητούμε από το υπουργείο Παιδείας να κάνει το καθήκον του και να μας δώσει δασκάλους»
Ο π. Αντώνιος Παπανικολάου αναφέρθηκε στη συνέντευξη που μας παραχώρησε και στους ανθρώπους οι οποίοι συμπαραστέκονται σε αυτή την προσπάθεια. Χαρακτηριστικά μας είπε: «Να σας πω ότι ο χώρος που παραλάβαμε εκεί ήταν μια παλιά μαθητική εστία, την οποία παραλάβαμε σε κακά χάλια, με τις σκεπές να τρέχουνε, χωρίς ρεύμα, όλα αυτά τα προσπαθήσαμε, τα φτιάξαμε και έχουμε έναν πολύ όμορφο χώρο τώρα, με την προσφορά του απλού κόσμου. Θέλω λοιπόν να κάνω μια έκκληση σε όλο τον κόσμο της Ηπείρου, αφού εμείς ανοίξαμε μια εστία ζωής και ελπίδας εκεί στα σύνορα.
Από τη στιγμή που πήγαμε διεκδικούμε τα δικαιώματά μας, όπως μεταξύ των άλλων να ανοίξει ένα αστυνομικό τμήμα, αφού το χωριό πλέον έχει πληθυσμό.
Αλλωστε εκεί δεν είναι και το ευκολότερο σημείο, επίσης να υπάρχει γιατρός και τα βασικά για ένα χωριό. Επίσης δυσκολευτήκαμε πολύ να ανοίξουμε το δημοτικό και να βρούμε δασκάλους. Ζητούμε από το υπουργείο παιδείας να κάνει το καθήκον του και να μας δώσει δασκάλους σε αυτό το νευραλγικό σημείο. Φανταστείτε ότι και το σχολείο ακόμα εμείς το βάψαμε, το φτιάξαμε, θρανία βάλαμε, ήταν σε άθλια κατάσταση πριν και αυτό. Επίσης χρειαζόμαστε ανθρώπους, εθελοντές, μιας και η Κιβωτός είναι μια οργάνωση που στηρίζεται στον εθελοντισμό, στον απλό κόσμο, όπως και εδώ στην Αθήνα. Τον απλό κόσμο που θα προσφέρει τον οβολό του ή και απλά πράγματα για να αναπτύξουμε αυτό το έργο και για το καλό της πατρίδας και της πίστης μας».
-120x86.jpg)
