“Σε καιρούς, όπου επικρατεί η βία και η κακία, ας κάνουμε βίωμά μας τον ύμνο των αγγέλων «επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία». Ας αγαπήσουμε ο ένας τον άλλο με άδολη χριστιανική αγάπη, γιατί μόνο έτσι θ’ αλλάξη ο κόσμος¨”….Αυτά επισημαίνει μεταξύ άλλων ο Μητροπολίτης Κονίτσης Ανδρέας στο χριστουγεννιάτικο μηνυμά του.
Ακολουθεί ολόκληρη η εγκύκλιος:
«Δεύτε ίδωμεν, πιστοί, που εγεννήθη ο Χριστός…».
Αγαπητοί μου Χριστιανοί,
-Α-
Η Αγία μας Εκκλησία γιορτάζει και πανηγυρίζει την Γέννηση του Ιησού Χριστού. Και δια του ιερού υμνογράφου μας καλεί να πάμε και να δούμε που εγεννήθη ο Χριστός. Με όλα δε τα τροπάρια και τα αναγνώσματα της θαυμάσιας Χριστουγεννιάτικης Ακολουθίας γίνεται φανερό, ότι «ως γέγραπται, Χριστός ετέχθη εκ της Παρθένου εν Βηθλεέμ της Ιουδαίας». Οι ιεροί Ευαγγελιστές Ματθαίος και Λουκάς μας παρουσιάζουν με πολλή απλότητα αρκετά από τα περιστατικά της Γεννήσεως.
Έτσι, ο ιερός Ματθαίος μας πληροφορεί για τους δισταγμούς του μνήστορος Ιωσήφ, όταν αντελήφθη ότι η Παρθένος Μαριάμ ήταν έγκυος. Όμως ο Θεός, που εγνώριζε την ταπείνωση και την αγαθή προαίρεση του ανδρός, του έδωσε εντολή όχι μόνο να μη την διώξη κρυφά, όπως σχεδίαζε, για να μη την διαπομπεύση, αλλά του είπε, δια του αγγέλου, «κατ’ όναρ», «μη φοβηθής παραλαβείν Μαριάμ την γυναίκά σου · το γαρ εν αυτή γεννηθέν εκ Πνεύματός εστιν Αγίου · τέξεται δε υιόν και καλέσεις το όνομα αυτού Ιησούν · αυτός γαρ σώσει τον λαόν αυτού από των αμαρτιών αυτών» (Ματθ. α 19-21). Το παιδί, δηλαδή, που κυοφορεί η Μαριάμ συνελήφθη με την επενέργεια του Αγίου Πνεύματος. Κι’ όταν γεννηθή θα το ονομάσης Ιησούν – λέξη εβραϊκή που όταν μεταφρασθή στα Ελληνικά σημαίνει αυτόν που σώζει από την αμαρτία τους ανθρώπους.
-Β-
Ο ιερός Λουκάς μας ιστορεί τα περιστατικά της Γεννήσεως : Ο αυτοκράτορας της Ρώμης Οκταβιανός Αύγουστος εξέδωσε διάταγμα, που υποχρέωνε όλους τους κατοίκους της απέραντης Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας να απογραφούν, αλλά ο καθένας στην ιδιαίτερη πατρίδα του. Έτσι και ο Ιωσήφ ξεκίνησε από την Ναζαρέτ, όπου διέμενε, για την Βηθλεέμ, «δια το είναι αυτόν εξ οίκου και πατριάς Δαυΐδ» (Λουκά β 1-4). Μαζί του επήρε και την Μαριάμ, που ήταν ετοιμόγεννη. Αλλά, όταν μετά από αρκετά κοπιαστικό ταξίδι φθάσανε στην Βηθλεέμ, «ουκ ην αυτοίς τόπος εν τω καταλύματι», δεν βρέθηκε ούτε μια μικρή γωνιά στο πανδοχείο, ώστε αναγκάστηκαν να καταφύγουν στο σπήλαιο, όπου σταβλίζονταν τα ζώα, μέσα στην βρωμιά και τις άσχημες αναθυμιάσεις. Εκεί ακριβώς η Μαριάμ «έτεκε τον υιόν αυτής τον πρωτότοκον…, και ανέκλινεν αυτόν εν τη φάτνη» (Λουκά β 5-7). Το παχνί των αλόγων ζώων, αυτό ήταν το κρεββατάκι του μικρού Ιησού !
-Γ-
Στην συνέχει ο Λουκάς μας περιγράφει την εμφάνιση της ουράνιας στρατιάς των αγίων Αγγέλων, που έψαλλαν «δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία», ενώ ένας από αυτούς έφερε στους τσοπάνηδες που φύλαγαν την νύχτα τα πρόβατά τους, το μήνυμα «ότι ετέχθη υμίν σήμερον σωτήρ, ος εστι Χριστός Κύριος, εν πόλει Δαυΐδ». Τους είπε ακόμη ότι δεν θα τον αναζητήσουν στα βασιλικά ανάκτορα ούτε στα πολυτελή σπίτια των πλουσίων, αλλά μέσα στον στάβλο «ευρήσετε βρέφος εσπαργανωμένον, κείμενον εν φάτνη». Κι’ εκείνοι, που ήσαν άνθρωποι απλοί μεν, αλλά με βαθειά πίστη, άφησαν τα πρόβατά τους «και ήλθον σπεύσαντες, και ανεύρον την τε Μαριάμ και τον Ιωσήφ και το βρέφος κείμενον εν τη φάτνη». Προσκύνησαν οι ποιμένες «και υπέστρεψαν δοξάζοντες και αινούντες τον Θεόν επί πάσιν οις ήκουσαν και είδον καθώς ελαλήθη προς αυτούς» (Λουκά β 8-20).
-Δ-
Εξ άλλου, ο ευαγγελιστής Ματθαίος εξιστορεί τον ερχομό από τα βάθη της Ανατολής στα Ιεροσόλυμα των σοφών «Μάγων», δηλαδή Αστρονόμων εκείνου του καιρού, οι οποίοι είχαν οδηγηθή εκεί από ένα πολύ φωτεινό αστέρι, που το θεώρησαν σαν θεϊκό σημάδι ότι γεννήθηκε ο Λυτρωτής, που χρόνια και χρόνια τον περίμεναν. Ο βασιληάς Ηρώδης, ο πονηρός και αιμοβόρος εκείνος ηγεμόνας, ζήτησε από τους Μάγους, όταν θα επιστρέφουν για την πατρίδα τους να περάσουν πάλι από τα Ιεροσόλυμα για να τον πληροφορήσουν που ακριβώς βρισκόταν το «παιδίον», ώστε να πάη να το προσκυνήση κι’ αυτός, με απώτερο σκοπό να το φονεύση. Αλλά οι Μάγοι αφού πήγαν στην Βηθλεέμ, οδηγούμενοι πάντοτε από το αστέρι, προσκύνησαν τον Ιησούν προσφέροντάς Του τα δώρα τους «χρυσόν και λίβανον και σμύρναν» (Ματθ. β 1-11). Κατ’ εντολήν, όμως, του Θεού επέστρεψαν στην πατρίδα τους «δι’ άλλης οδού». Ο δε Ιωσήφ κατ’ εντολήν του αγγέλου επήρε την Μαριάμ και το παιδίον και έφυγαν βιαστικά για την Αίγυπτο. Γιατί ο Ηρώδης «ιδών ότι ενεπαίχθη υπό των Μάγων εθυμώθη λίαν» και διέταξε την σφαγή των νηπίων της Βηθλεέμ και της γύρω περιοχής από δύο ετών και κάτω, «κατά τον χρόνον ον ηκρίβωσε παρά των μάγων», προκαλώντας τον αβάσταχτο θρήνο των μητέρων, που έχαναν τόσο ξαφνικά και βίαια τα παιδιά τους.
-Ε-
Αυτά τα γεγονότα γιορτάζουμε, αγαπητοί αδελφοί. Ας τα γιορτάσουμε με καθαρές καρδιές, με θερμή πίστη και με απέραντη αγάπη προς τον Σωτήρα Χριστό. Σε καιρούς, όπου επικρατεί η βία και η κακία, ας κάνουμε βίωμά μας τον ύμνο των αγγέλων «επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία». Ας αγαπήσουμε ο ένας τον άλλο με άδολη χριστιανική αγάπη, γιατί μόνο έτσι θ’ αλλάξη ο κόσμος. Αυτή είναι η ευχή και η θερμή προσευχή μου.
Διάπυρος προς Χριστόν ευχέτης
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ
-120x86.jpg)
