Μνημόσυνο του μακαριστού από Σάμου και Ικαρίας, Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης Παντελεήμονος του Β΄ (Χρυσοφάκη) (ΦΩΤΟ)

Επί τη συμπληρώσει έντεκα ετών από την εις Κύριον εκδημίαν του μακαριστού από Σάμου και Ικαρίας, Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης Παντελεήμονος του Β΄ (Χρυσοφάκη), ο οποίος εκοιμήθη την 9η Ιουλίου 2003 εις το Περιβόλιον της Παναγίας, ετελέσθη Αρχιερατική Θεία Λειτουργία και Αρχιερατικό Μνημόσυνο προεξάρχοντος του Σεβασμιώτατου Μητροπολίτου Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ.κ. Ιωάννου εις το Ιερόν Παρεκκλήσιον πάντων των εν Αγίῳ Όρει διαλαμψάντων Οσίων και Θεοφόρων Πατέρων το οποίον ευρίσκεται στο Ιερόν Προσκύνημα Παναγίας της Περπατούσης-Ηρακλείου Λαγκαδά.

 Μετά το πέρας του Αρχιερατικού Μνημοσύνου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαγκαδά κ.κ. Ιωάννης ανεφέρθη στην προσωπικότητα του εκλιπόντος γέροντος του, τονίζοντας τα χαρίσματά του, την απλότητα και την ασκητικότητα του βίου του, τον βαθύ σεβασμό του προς την Κυρίαν Θεοτόκον και το μεγάλο εθνικό, θρησκευτικό και κηρυκτικό του έργο.

Ειδικότερα, ο Σεβασμιώτατος κ.κ. Ιωάννης τόνισε ότι ο μακαριστός Ιεράρχης, αποτελούσε μια εξέχουσα μορφή της αγίας μας Εκκλησίας, διότι οικοδόμησε τη διακονία του οικοδομών το ποίμνιο, τον κλήρο και το λαό εις Χριστόν. Ήταν ο Ιεράρχης εκείνος ο οποίος εδείκνυε πάντοτε τους δείκτες της αληθούς και υγιούς πορείας προς τη σωτηρία. Ζούσε με τη ζωή των αγίων ως περιεχόμενο και ως πηγή εμπνεύσεως αλλά και ως κήρυγμα της ζωής του και φρόντιζε πραγματικά να είναι εκείνος που η ζωή του θα βαδίζει στα ίχνη του καλού ποιμένος. Η ζωή του επί γης υπήρξε πρότυπον βίου και ασκήσεως και ομολογίας για την οποία θα ασχοληθεί στο μέλλον η εκκλησιαστική ιστορία, διότι η ζωή του ήτο μια ζωή μαρτυρίας Ιησού Χριστού. Είχα την τιμή, όπως σημείωσε ο Σεβασμιώτατος κ.κ. Ιωάννης, να ζήσω πλησίον του και να τον γνωρίσω εκ του σύνεγγυς.

Ο Παντελεήμων δεν είχε ασχοληθεί ποτέ με πράγματα χαμηλά, φθηνά και τιποτένια στη ζωή του. Ασχολούταν πάντοτε με το μεγάλο κεφάλαιο της σωτηρίας του ανθρώπου και φρόντιζε με κάθε τρόπο να οδηγεί τας ψυχάς εις σωτηρίαν. Ήταν ο άνθρωπος που είχε ταπεινό φρόνημα, γνώριζε και να συγχωρεί και να ζητάει συγγνώμη, ήξερε να ομολογεί την αλήθεια και να αγωνίζεται για αυτήν.
Αγαπούσε την Παναγία μας και δεν ήταν ο άνθρωπος που επεδίωκε ούτε τις περιττές εμφανίσεις στα κοσμικά πράγματα ούτε ήθελε ποτέ να έχει με το μέρος του τη δόξα του κόσμου τούτου. Πολλές φορές συγκρουόταν με συστήματα που διέπουν την καθημερινότητα της ζωής, ήταν μαχητής και υπερασπιστής των δικαίων της αγίας μας πίστεως, της κοινωνίας και της πατρίδος μας .
Σαν σήμερα, λοιπόν, ο Κύριος επέλεξε αυτήν την ημέρα, που με το παλαιό ημερολόγιο είναι η εορτή του Οσίου Δαυίδ αλλά και με το νέο εορτολόγιο η εορτή δύο αγίων όπως είναι ο άγιος Διονύσιος ο Ρήτωρ και ο άγιος Μητροφάνης τους οποίους αγαπούσε. Ήταν οι άγιοι της Μικράς Αγίας Άννης στην οποία έζησε ο Μέγας Υμνογράφος της Αγίας του Χριστού Εκκλησίας, ο αοίδημος Γεράσιμος ο Μικραγιαννανίτης με τον οποίο συνδεόταν με μια φιλία η οποία ήταν ζηλευτή εις ό,τι αφορά το πνευματικό της επίπεδο.
Σήμερα, είναι η ημέρα της μνήμης του.

Ο Γέροντας εκοιμήθη εις το Άγιον Όρος, εις το Περιβόλιον της Παναγίας. Στο περιβόλι της Παναγίας μας που υπάρχει και εδώ στην επαρχία μας, την Παναγία την Περπατούσα, στο παρεκκλήσιο της, ενώπιων της θαυματουργού αυτής εικόνος τελούμε το ιερόν τούτο μνημόσυνον για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι ότι σε αυτό το παρεκκλήσιο υπάρχει εις το τέμπλο εικόνα της Παναγίας της Πορταϊτίσσης εις το κελίον της οποίας εκοιμήθη.

Τη Θεία Μυσταγωγία ετελέσαμε εις το παρεκκλήσιο το οποίο είναι αφιερωμένο εις πάντας τους εν Αγίῳ Όρει διαλαμψάντας αγίους, μετά των οποίων πιστεύω ότι ο αοίδιμος γέροντας ευρίσκεται και συναυλίζεται και αναπαύεται εν Κυρίῳ. Εδώ, λοιπόν, όπου τιμούμε τους αγίους αγιορείτας πατέρας, εδώ σήμερα τιμούμε και τη μνήμη του μεγάλου αυτού Ιεράρχου που μας αξίωσε ο Θεός να τον γνωρίσουμε, να υπηρετήσουμε πλησίον του, να διδαχθούμε από την αγία ζωή του και από την διδασκαλία του και να δεχθούμε από τα σεπτά και άγια χέρια του τη χάρη της ιεροσύνης του πρώτου και του δευτέρου βαθμού, δηλαδή του διακόνου και του πρεσβυτέρου εις τον Ιερόν Ναόν του πολιούχου της Θεσσαλονίκης, τον Άγιον Δημήτριον τον οποίον ο αοίδιμος ιεράρχης αγαπούσε και αξιώθηκε να επανακομίσει τα άγια και χαριτόβρυτα και θαυματουργά τίμια λείψανα.
Ένας άλλος λόγος που μας οδηγεί σήμερα να τελούμε εδώ την ιεράν αυτήν πανήγυριν, είναι ότι ο άγιος Διονύσιος ο Ρήτωρ, που είναι αγιορείτης πατήρ από τους αγίους της Ιεράς Σκήτεως της αγίας Άννης, υπήρξε μαθητής του αγίου Δαμασκηνού του Στουδίτου, του Επισκόπου Λητής και Ρεντίνης.

Η επαρχία μας, λοιπόν, είναι συνδεδεμένη με μεγάλα πρόσωπα, με ιερά πρόσωπα, με άγια πρόσωπα όπως ο άγιος Δαμασκηνός, ο μεγάλος αυτός ιεράρχης της Εκκλησίας μας παρά τους πόδας του οποίου εμαθήτευσε ο άγιος Διονύσιος ο Ρήτωρ. Χρειάζεται, όμως, να πούμε και μια άλλη αλήθεια, ότι δηλαδή και ο μακαριστός γέροντας Παντελεήμων υπηρέτησε σε αυτή εδώ την επαρχία η οποία ανήκε τότε στην ενιαία Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης δύο χρόνια ως ιεροκήρυξ με τον φίλο και αγαπητό προκάτοχο μου μακαριστό Μητροπολίτη Λαγκαδά Σπυρίδωνα.

Ο Σπυρίδων ο Τραντέλης με τον Παντελεήμονα τον Χρυσοφάκη ήταν δύο από τους ιεροκήρυκες τους οποίους αγαπούσε ιδιαιτέρως ο μακαριστος Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Παντελεήμων Παπαγεωργίου και τους οποίους είχε αποστείλει εδώ εις την επαρχία μας δια να οικοδομήσουν εις Χριστόν τον κλήρο και τον λαό.
Ευχόμεθα υπέρ αναπαύσεως της μακαρίας ψυχής των, εξαιτούμενοι τας ευχάς και τας πρεσβείας αυτών προς Κύριον.