“Ακούγοντας σήμερα τον αγαπητικό λόγο του Εσταυρωμένου, ας αναλογιστούμε με ειλικρίνεια κατά πόσον έχουμε εμείς ανταποκριθεί στην «καινή εντολή» της αγάπης” αναφέρει σε εγκύκλιό του για την Μεγάλη Παρασκευή ο Μητροπολίτης Μαρωνείας & Κομοτηνής Παντελεήμων.
Ακολουθεί η εγκύκλιος:
Αγαπητοί αδελφοί και παιδιά μου·
Ο ευαγγελιστής Ιωάννης μας παρέδωσε τον σήμερα ερμηνευόμενο στην αγάπη σας λόγο του Κυρίου μας, με τον οποίον απευθύνεται στην Παναγία Μητέρα Του και στον ίδιο: «Ιησούς ούν ιδών την μητέρα και τον μαθητήν παρεστώτα ον ηγάπα, λέγει τη μητρί αυτού· Γύναι, ίδε ο υιός σου. Είτα λέγει τω μαθητή ιδού η μήτηρ σου. Και απ᾽ εκείνης της ώρας έλαβεν ο μαθητής αυτήν εις τα ίδια».1
Ο Χριστός μέσα στον αφόρητο πόνο του προσωπικού σταυρικού Πάθους γνώριζε ότι εκπληρωνόταν -μεταξύ άλλων- και η προφητεία του Θεοδόχου Συμεών προς την Παναγία:«Σού δε αυτής την ψυχήν διελεύσεται ρομφαία, όπως αν αποκαλυφθώσιν εκ πολλών καρδιών διαλογισμοί». Με ρομφαία, δηλαδή με κοφτερό ξίφος, παρομοίασε ο άγιος Συμεών τον «οξύ πόνο που διαπέρασε την καρδία της Θεομήτορος, όταν ο Υιός της καρφώθηκε στον Σταυρό»2.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερος κατ’ άνθρωπον πόνος από εκείνον της μάνας που χάνει το παιδί της. Σε αυτόν μετέχει και η Παναγία. «Διότι αν και ήταν ακατάβλητη και ανώτερη από τα πάθη της ανθρωπίνης φύσεως, όμως το φίλτρο του αγαπημένου και το υπερβολικό των ασεβημάτων, … έγιναν αιτία της ανυπόφορης λύπης Της … πως υπέφερε βλέποντας να Τον περιφέρουν σαν κακούργο; Με τι καρδία να βαστάξη βλέποντας τη μια φορά να κατακρίνεται δημόσια και να μαστιγώνεται … και την άλλη να πάσχη τα μύρια άτοπα και να εμπαίζεται; πως το ζωοποιό εκείνο πρόσωπο καταδεχόταν τους βεβήλους εμπτυσμούς των ασεβών!».3
Με τον προνοητικό λόγο Toυ όμως ο Χριστός είναι σαν να λέγη στην Μητέρα Toυ: «Τώρα, που έχεις τον επιστήθιο φίλο μου, πάψε να λυπάσαι … Έχεις τον ηγαπημένο Μαθητή, ο οποίος θα αναπληρώση σε σένα όλα τα των υιών»4. Αυτός θα σε τιμήσει με την αγάπη του, θα σε φροντίσει στα δύσκολα χρόνια του γήρατος, θα αναπληρώσει το αναπόδραστο κενό του πρόσκαιρου φυσικού χωρισμού μας.
Όπως παρατηρεί ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, ο ευαγγελιστής Ιωάννης, μετά το γεγονός αυτό, «δεν είναι μόνον αγαπημένος παρθένος, αλλά και της Παρθένου υιός, δηλαδή ο,τι είναι ο Χριστός κατά φύσιν για την Μητροπάρθενο και Θεομήτορα έγινε αυτός κατά χάριν». 5
Εδώ συμπυκνώνεται και το σημαντικό περιεχόμενο του λόγου του Κυρίου για σύνολη την ανθρωπότητα. Για τον άνθρωπο κάθε εποχής. Για εκείνον, ο οποίος αναλαμβάνει υπακούοντας στο λόγο του Χριστού την αγαπητική φροντίδα του πλησίον. Όχι μόνον του κατά φυσική συγγένεια πατέρα, μητέρας ή αδελφού αλλά κυρίως του κατά πνευματική συγγένεια συν-αδελφού. Του περιφρονεμένου, του ξένου, του πρόσφυγα, του ασθενούς, του αλλόδοξου και του κοινωνικά στιγματισμένου. Θυμηθείτε, ότι αυτούς περιέθαλψε, εθεράπευσε και θεώρησε αδελφούς κατά την επίγεια δράση Του ο Θεάνθρωπος Ιησούς.
Αδελφοί μου·
Ακούγοντας σήμερα τον αγαπητικό λόγο του Εσταυρωμένου, ας αναλογιστούμε με ειλικρίνεια κατά πόσον έχουμε εμείς ανταποκριθεί στην «καινή εντολή» της αγάπης. Της θυσιαστικής και απροϋπόθετης αγάπης. Της αγάπης που επειδή σταυρώνεται, μπορεί να αξιώνεται τελικώς και την ποθούμενη Ανάσταση. Και οποιοδήποτε προσωπικό έλλειμμα διαπιστώσουμε ας μην απογοητευτούμε. Υπάρχει πάντοτε ευκαιρία αναπλήρωσης, μετάνοιας, διόρθωσης και παραλαβής «εις τα ίδια». Και τούτο επειδή υφίσταται διαρκώς η πρόσκληση του Ιησού προς τον καθένα μας: «Ιδού η μήτηρ σου».
Καλή δύναμη στην πορεία από και διά του Σταυρού προς την Ανάσταση.
Διάπειρος προς τον Σταυρωθέντα Κύριον ευχέτης
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΜΑΡΩΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ
ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ
-120x86.jpg)
