Σήμερα γιορτάζει η Πάτμος. Είναι η Μετάσταση του αγαπημένου μαθητή του Χριστού Ιωάννη Θεολόγου.
“Ο ηγούμενος ευλογεί το στάρι στις αποθήκες της Μονής” στο Μοναστήρι της Πάτμου.
Η Μετάσταση γιορτάστηκε στο Ιερό Σπήλαιο όπου έγραψε την Αποκάλυψη και στο Καθολικό της Ιεράς Μονής.
Στο Ιερό Σπήλαιο χοροστάτησε ο Μητροπολίτης Νέας Ζηλανδίας Αμφιλόχιος Τσούκος και στο Μοναστήρι ο καθηγούμενος Πάτμου κ. Κύριλλος. Παρέστη ο δήμαρχος κ. Στόικος.
Λίγα και σύντομα ιστορικά λόγια από το http://patmosweb.gr/monumentsgr
Μετά την κατάληψη της από τους Ρωμαίους, η Πάτμος γνωρίζει την παρακμή! Οι περισσότεροι κάτοικοι την εγκαταλείπουν και το νησί χρησιμοποιείται πλέον από τους Ρωμαίους ως τόπος εξορίας!
Το 95 μ.χ ο αγαπημένος μαθητής του Χριστού Ιωάννης, ήλθε εξόριστος στην Πάτμο, από τον αυτοκράτορα Δομητιανό
και βρίσκει καταφύγιο σε Σπήλαιο που ευρίσκεται στη μέση του λόφου μεταξύ Σκάλας και Χώρας.
Εκεί με τη βοήθεια του μαθητή του Πρόχορου ο Ιωάννης έγραψε καθ υπαγόρευση του Θεού το θεόπνευστο βιβλίο Αποκάλυψη και ίσως το 4ο κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο.
Το Σπήλαιο ανακαινίσθηκε από τον Όσιο Χριστόδουλο, όταν ήλθε στην Πάτμο.
Σήμερα ο προσκυνητής μπορεί να δει το σημείο που γράφτηκε η Αποκάλυψη, τον τόπο κατακλίσεως του Ιωάννη, τον πελώριο βράχο που σχίστηκε όταν ο Θεός του υπαγόρευσε την Αποκάλυψη, το σημείο στο οποίο ο Ευαγγελιστής ακουμπούσε το κεφάλι του για να ξεκουραστεί και ένα κοίλωμα στον βράχο από όπου πιανόταν για να σηκωθεί. Η μεγαλοπρέπεια του βράχου, και μυστικισμός, προκαλούν δέος.
Για τις ανάγκες της λατρείας των πιστών, από τον 17ο αιώνα το Σπήλαιο διαμορφώθηκε σε δισυπόστατο Ναό, όπου ένα μέρος του είναι αφιερωμένο στην αγία Άννα.
Τι Ιερό Σπήλαιο εντάσσεται σε ενιαίο συγκρότημα κτισμάτων και εκκλησιών, που ονομάζεται Aποκάλυψη. Συγκροτείται από αποθήκες, κελιά, τα παρεκκλήσια της Αγ. Άννας, του Αγ. Αρτεμίου και του Αγ. Νικολάου, τα πρώτα κτίσματα της Πατμιάδας Σχολής, κοντά στα οποία ο τάφος ενός σπουδαίου διδασκάλου, του Δανιήλ Κεραμέως.
Ενώ από τότε ξεκινάει η μεταχριστιανική ιστορία της Πάτμου μέχρι και τον 11ο αιώνα παρουσιάζεται ένα ιστορικό κενό.
Τον 11ο όμως αιώνα, η παρουσία του μοναχού Χριστόδουλου του Λατρηνού και η ανέγερση της Ιεράς Μονής του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου αλλάζουν τα δεδομένα και διαμορφώνουν τον πολιτισμό που αναπτύσσεται κατόπιν.