Δεκαπενταύγουστος: Όπως για πρώτη φορά ζήσαμε τη Μεγάλη Εβδομάδα και το Πάσχα με ένα οδυνηρό τρόπο, λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού, που ποτέ μας δεν φαντασθήκαμε, το ίδιο συμβαίνει για πρώτη φορά και με τους εορτασμούς για τη φετινή εορτή της Παναγίας μας στις 15 Αυγούστου.
Ίσως μετά τον πρώτο πανικό, να γίναμε και πιο προσεκτικοί για θέματα δημόσιας υγείας. Σε κάθε κρίση που περνούμε, όπως στη σημερινή πανδημία, η σκέψη μας και οι προσευχές μας στην Παναγία μας να μας προστατέψει, είναι για τα μέλη της Εκκλησίας μας άγκυρα ελπίδας ότι με τη βοήθεια του Θεού και τις πρεσβείες της Παναγίας μας και των αγίων μας και τις προσπάθειες όλων μας θα τα καταφέρουμε.
Στον ύμνο της εορτής του Δεκαπενταύγουστου, δηλαδή της Κοιμήσεως της Παναγίας μας, τονίζεται ότι «εν τη κοιμήσει τον κόσμον ου κατέλειπες Θεοτόκε, αλλά μετέστης προς τη Ζωήν μήτηρ υπάρχουσα της Ζωής…..». Ο άγιος Επιφάνιος μας λέει ότι η Παναγία μας με την Κοίμηση της και τη Μετάσταση της στους Ουρανούς, μοιάζει με την Βασίλισσα εκείνη που κάθεται στον Θρόνο της σε ασφαλή Κάστρο, που ποτέ της όμως δεν ησυχάζει όσο γνωρίζει ότι τα παιδιά της, δηλαδή όλοι εμείς, στο κόσμο αυτό μπορεί να βρεθούμε αντιμέτωποι με τραγωδίες που ποτέ μας δεν διανοηθήκαμε.
Γι’ αυτό οι γονείς μας όταν αγωνιούν για τα παιδιά τους και μάλιστα γι’ αυτά που βρίσκονται μακριά τους και πληροφορούνται κάποια αντιξοότητα στη ζωή τους θα αναφωνήσουν μπροστά μέσα από την αγωνία τους «Παναγία μου προστάτευε το παιδί μου».
Όπως μας λέει ο άγιος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος «πολύ ισχύει δέησις δικαίου ενεργουμένη», κι αυτό ισχύει πρώτιστα για το άγιο Πρόσωπο της Παναγίας μας, που η Εκκλησία μας την τιμά ως την πρώτη ανάμεσα σε όλους τους αγίους μας. Δεν είναι τυχαίο που δεν υπάρχει οικογένεια που να μη φέρει κάποιος από τα μέλη της και το όνομα της Παναγίας μας. Η ζωή μας αποκτά νόημα και γίνεται όμορφη με την άδολη αγάπη μας στο κάθε παιδάκι που φέρνουμε στο κόσμο, μεγαλώνοντας μαζί του, με υπομονή και καθημερινές θυσίες. Όταν δεν συμβαίνει αυτό, ζούμε τραγωδίες. Να μη ξεχνούν τα νεότερα ζευγάρια ότι ο καλύτερος τρόπος για να προστατεύουν τα παιδιά τους, είναι ο πατέρας συνέχεια να προστατεύει τη μητέρα τους κι η μητέρα να προστατεύει συνέχεια το πατέρα τους. Χωρίς αυτή τη προοπτική και του αλληλοσεβασμού μέσα στο Γάμο, δυστυχώς τιμωρούμε και αδικούμε συνήθως τα αθώα παιδιά που προέρχονται από κάθε Γάμο, που ξεκινά ως χαρά και μπορεί να εξελιχθεί σε καθημερινό δράμα, αν δεν έχουμε πρότυπο μας την Παναγία μας, να σκεφτόμαστε πάντοτε το κοινό καλό και την άδολη αγάπη και τις καθημερινές θυσίες. Η καθημερινή προσευχή μας βοηθά προς αυτή την κατεύθυνση.
Για να υπερβούμε τις κρίσεις που ζει σήμερα η Ανθρωπότητα με την πανδημία του κορωνοϊού και το Έθνος με τους ταραχοποιούς γείτονες μας που δεν σέβονται το Διεθνές Δίκαιο, χρειάζεται η ενότητα όλων μας και η κοινή δράση. Το Πρόσωπο της Παναγίας μας μπορεί να μας ενισχύσει για να έχουμε εθνική ομοψυχία για ένα καλύτερο μέλλον για όλους μας.
Είναι απίστευτο που ευσεβείς άνθρωποι με το υστέρημα τους σε δύσκολες εποχές συνεχίζουν να μας βοηθούν όσο μπορούν στην μακρινή Ζιμπάμπουε στηρίζοντας άπορα και ορφανά παιδιά με τις συνεχείς δραστηριότητες του Συλλόγου Φίλοι Ιεραποστολής Ζιμπάμπουε με επικεφαλής τον Πρόεδρο μας κ. Σπυρίδωνα Ανδρέου Μαραγκό και Μέλη του Συμβουλίου του και ευσεβείς χριστιανοί που έζησαν την προσφυγιά και το θάνατο της βάρβαρης τουρκικής εισβολής του 74. Αυτό είναι και το καλύτερο δώρο στην μεγάλη Μητέρα των άπορων και των ορφανών παιδιών, την Παναγία μας. Ο Θεός διά των πρεσβειών της Παναγίας μας να μας έχει καλά όλους μας. Χρόνια πολλά στις εορτάζουσες και εορτάζοντες.
