I.M. KYΘΗΡΩΝ: “Εις τον προσκεκλημένον υπό της Ελληνικής Πολιτείας ως αρχηγόν του Κράτους του Βατικανού και ερχόμενον εις την Ελληνορθόδοξον Πατρίδα μας Πάπαν της Ρώμης, επιθυμούντα να βηματίση εις τα βήματα του Αποστόλου των Εθνών Παύλου, ταπεινώς φρονώ ότι ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς θα έκαμνε την σύστασιν αντί των εντυπωσιακών κινήσεων να μυηθή εις την Θεολογίαν, Χριστολογίαν και Εκκλησιολογίαν του Θείου Παύλου και ούτω πως να επιστρέψη εν μετανοία εις την προ της αποσχίσεως των Φραγκολατίνων, κατά το 1054, ακαινοτόμητον παράδοσίν των”, αναφέρει μεταξύ άλλων ο Σεβ. Μητροπολίτης Κυθήρων Σεραφείμ.
Πρός
Τόν Ιερόν Κλήρον καί
τόν Χριστώνυμον Λαόν
τής καθ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως Κυθήρων καί Αντικυθήρων
«Επειδή καιρός μετανοίας ο τής ζωής εστι καιρός, αυτό τούτο τό ζήν έτι τόν ημαρτηκότα, τώ βουλομένω επιστρέφειν πρός Θεόν, εγγυάται τήν παρ Aυτού
υποδοχήν» (Αγίου Γρηγορίου τού Παλαμά, Φ.Τ.Ι.Ν. Δ 96)
Αγαπητοί μου Αδελφοί καί Συλλειτουργοί,
Αδελφοί μου Χριστιανοί, Τέκνα μου εν Κυρίω αγαπητά,
Χάριτι Θεού εφθάσαμεν εις τά πρόθυρα τής Αγίας Τεσσαρακοστής τών Χριστουγέννων. Από αύριον άρχεται η ιερά περίοδος τής νηστείας διά τήν πανεύσημον εορτήν τής τού Χριστού Γεννήσεως, τής Μητροπόλεως όλων τών αγίων εορτών τής Αγίας ημών Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας.
Οι τιμώμενοι σήμερον τρείς Άγιοι : ο Απόστολος Φίλιππος ένας εκ τών Δώδεκα Μαθητών καί Αποστόλων τού Χριστού, ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης καί ο Άγιος Νεομάρτυς Κωνσταντίνος ο Υδραίος μέ τήν αγίαν των μορφήν καί τό φωτεινόν υπόδειγμά των μάς εισάγουν εις τό ιερόν αυτό καί κατανυκτικόν 40νθήμερον στάδιον μετανοίας διά τών αγίων καί θεοπειθών ευχών των.
Ο Άγιος Απόστολος Φίλιππος από τήν Βηθσαϊδά τής Γαλιλαίας, αφού εδέχθη από τόν Κύριον τήν Αποστολικήν κλήσιν μέ τό «ακολούθει μοι», ευρίσκει τόν Ναθαναήλ καί τού λέγει : «όν έγραψε Μωϋσής εν τώ νόμω καί οι Προφήται, ευρήκαμεν,Ιησούν τόν υιόν τού Ιωσήφ τόν από Ναζαρέτ». Καί απαντών εις τήν απορίαν τού Ναθαναήλ «εκ Ναζαρέτ δύναταί τι αγαθόν είναι;» τού είπε «έρχου καί ίδε». Αυτό το προσκλητήριο απευθύνει εις τόν καθένα από ημάς ο Άγιος Φίλιππος «έρχου καί ίδε».
Ο Άγιος Γρηγόριος, Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης, ο Παλαμάς, (14ος αιών) υπήρξε ο θεμελιωτής τού θεολογικού ησυχασμού, η μεγαλυτέρα θεολογική προσωπικότης τής υστεροβυζαντικής περιόδου. Έζησε κατά τούς χρόνους τής βασιλείας Ανδρονίκου Β τού Παλαιολόγου καί ανετράφη κατά τά πρώτα έτη του εις τά ανάκτορα τού Αυτοκράτορος αυτού, μετά τήν πρός Κύριον εκδημίαν τού ευσεβεστάτου πατρός του Κωνσταντίνου, ο οποίος ήτο συγκλητικός. Κατ αυτόν τόν καιρόν, έλαβε καί τήν εγκύκλιον μόρφωσιν καί τήν φιλοσοφικήν παιδείαν εις τήν γενέτειράν του τήν Κωνσταντινούπολιν.
Όμως, αφού περιφρόνησε τά υψηλά αξιώματα, διά τά οποία τόν προήλειφαν οι αγαπώντες αυτόν, καί, αφού άφησε όλον τόν κόσμον καί τά εν τώ κόσμω καίαπεδήμησε από τήν πατρίδα του πρός τό Αγιώνυμον Όρος τού Άθω, ακολουθεί τόν Mοναχικόν βίον. Ως Μοναχός υποβάλλεται εις μεγάλους ασκητικούς κόπους καί «μόνος μόνω Θεώ» διάγων, μέ άκραν ησυχίαν, κατέστη «θεοειδέστατον έσοπτρον τού Αγίου Πνεύματος» καί ανήλθε εις τό «ακρότατον τής πράξεως καί τής θεωρίας», περισσότερον από κάθε άλλον. Καί, αφού κατηυγάζετο τήν διάνοιαν μέ τάς θεοπτικάς ελλάμψεις τού Παναγίου Πνεύματος, αφήνει «σοφώτατα καί θεολογικώτατα συγγράμματα», ως άλλην στήλην Ορθοδοξίας, εις τήν Εκκλησίαν τού Θεού.
Καί ο Άγιος Νεομάρτυς Κωνσταντίνος ο Υδραίος, αφού κατά τήν νεανικήν του ηλικίαν μετανάστευσε εις τήν Ρόδον πρός αναζήτησιν βιοποριστικής εργασίας καί προσελήφθη εις τό αρχοντικό τού Χασάν πασά τής Ρόδου, εξομώτησε καί ετούρκευσε. Ερχόμενος δέ ως Τούρκος αξιωματούχος εις τήν Ύδρα διά νά επισκεφθή τήν μητέρα του Μαρίνα καί τούς συγγενείς του, καί αντιμετωπίζων τήν ψυχράν καί αποκαρδιωτικήν στάσιν τών συμπατριωτών του Υδραίων, ακόμη δέ καί τής αναδόχου του καί αυτής τής μητέρας του, ανεχώρησε κατάθλιπτος από τήν γενέτειράν του καί επέστρεψε εις τήν Ρόδον. Απαρηγόρητος από τήν αδυσώπητον συμπεριφοράν τών οικείων καί τών συμπατριωτών του εν γένει, κατέφυγε εις τό ασκητήριον ενός αγίου Γέροντος τής Ρόδου. Καί, αφού εξωμολογήθη τήν βαρειά αμαρτία τής αλλαξοπιστίας του, ο Γέροντας τού συνέστησε νά φύγη από τήν Ρόδον καί νά μεταβή εις τήν Κριμαίαν τής Ρωσίας, εις τήν Ορθόδοξον αυτήν χώραν.
Πράγματι, ανεχώρησε από τήν Ρόδον καί μετέβη εις τήν Κωνσταντινούπολιν, όπου επεσκέφθη τόν Οικουμενικόν Πατριάρχην Γρηγόριον τόν Ε. Ο μαρτυρικός αυτός Πατριάρχης τόν συνεβούλευσε νά εγκαταβιώση εις τό Άγιον Όρος καί εκεί μέ τήν ισόβιον άσκησίν του νά εξιλεώση τό θείον καί νά συγχωρηθή τό βαρύτατο αμάρτημα τού εξισλαμισμού του. Έφθασε εις τήν Ιεράν Μονήν τής Παναγίας τής Πορταΐτισσας τών Ιβήρων καί εκεί παρέμεινε επί ένα διάστημα προσευχόμενος, ασκούμενος καί μετανοών διά τήν βαρύτατη προδοσία του. Όμως, επειδή δέν ανεπαύετο πλήρως μέ τήν ισόβιον παραμονήν του εν μετανοία εις τό Άγιον Όρος, αλλά είχε τόν πόθον νά μαρτυρήση διά τόν Χριστόν εις τόν τόπον, όπου επρόδωσε τήν πίστιν του, μετέβη μέ τήν ευχήν καί συγκατάθεσιν τού Αγίου Νικοδήμου τού Αγιορείτου εις Ρόδον καί ενώπιον τού πασά ωμολόγησε τόν Χριστόν καί τήν Ορθόδοξον Χριστιανικήν Πίστιν. Καί αφού εφυλακίσθη επί πεντάμηνον περίπου καί υπέμεινε φρικτά βασανιστήρια ετελειώθη μέ απαγχονισμόν τήν 14ην Νοεμβρίου τού 1800.
Αγαπητοί μου Αδελφοί,
Οι τρείς προμνημονευθέντες καί εορταζόμενοι σήμερον Άγιοι μάς δίδουν ευκρινώς τά μηνύματά των. Ο Άγιος Απόστολος Φίλιππος δίδει τήν ομολογίαν ότι ευρήκαμεν τόν Μεσσίαν εις τό πρόσωπον τού Σωτήρος μας Ιησού Χριστού, η οποία είναι καί η αδιαμφισβήτητος καί σώζουσα αλήθεια διά τούς Ορθοδόξους Χριστιανούς.
Καί τό προσκλητήριο «έρχου καί ίδε» απευθύνεται εις τούς πνευματικούς θαλασσοπόρους, εις όσους δέν έχουν ακόμη αποκτήσει τήν βεβαιοπιστίαν ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο ενανθρωπήσας Κύριος καί Θεός ημών, «ο Βασιλεύς τών βασιλευόντων καί Κύριος τών κυριευόντων», ο Θείος Λυτρωτής καί Σωτήρ ημών.
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης, είναι οεμπειρικός Θεολόγος τής θεωρίας τού ακτίστου Θείου Φωτός καί τής μετοχής τών «εν θεωρία διαβεβηκότων» καί «θεουμένων» εις τάς ακτίστους θείας ενεργείας, ο μύστης καί απλανής διδάσκαλος τής νοεράς καί καρδιακής προσευχής, η ψυχή καί ο βασικός μοχλός τού ησυχαστικού κινήματος. Υπήρξε ο πολέμιος τών αιρέσεων καί ο διακριθείς εις τόν κατά τού αιρεσιάρχου Καλαβρού Μοναχού Βαρλαάμ αγώνα τών Ορθοδόξων, διακηρύξας ότι τούς Ορθοδόξους χωρίζουν από τούς Λατίνους ουσιώδεις διαφοραί καί όχι ασήμαντα πράγματα ή ονόματα. Τάς θεολογικάς αντιθέσεις καί διαφοράς ενέτεινε αργότερον η διαφωνία Ορθοδόξων καί Λατίνων (Παπικών) περί τήν ασκητικήν μέθοδον. Τότε ο Άγιος Γρηγόριος
Παλαμάς, εκπροσωπών τούς ησυχαστάς, μετέβη εις Θεσσαλονίκην καί Κωνσταντινούπολιν διά τήν υποστήριξιν τών νηπτικών θέσεών του, αι οποίαι επεκυρώθησαν υπό τής διπλής εν Κωνσταντινουπόλει Συνόδου τού 1341.
Ο Άγιος Γρηγόριος Θεσσαλονίκης, λοιπόν, προβάλλει σήμερον εις τούς χαλεπούς καιρούς μας ως κυματοθραύστης έναντι τών παντοειδών αιρέσεων καί μάλιστα τού ακράτου Οικουμενισμού, ο οποίος φρυαττόμενος, εντός τού κλίματος τής «νέας εποχής» καί τής «νέας τάξης πραγμάτων», στοχεύει εις τό νά ισοπεδώση τά πάντα (Ιερούς Κανόνας, Ιερά Δόγματα τής Ορθοδόξου Πίστεως, Ιεράν Παράδοσιν) καί νά εκβάλη τά πιστεύματα του εις τόν «ποταμόν» τής Παγκοσμιοποιήσεως καί τής Πανθρησκείας.
Εις τόν προσκεκλημένον υπό τής Ελληνικής Πολιτείας ως αρχηγόν τού Κράτους τού Βατικανού καί ερχόμενον εις τήν Ελληνορθόδοξον Πατρίδα μας Πάπαν τής Ρώμης, επιθυμούντα νά βηματίση εις τά βήματα τού Αποστόλου τών Εθνών Παύλου, ταπεινώς φρονώ ότι ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς θά έκαμνε τήν σύστασιν αντί τών εντυπωσιακών κινήσεων νά μυηθή εις τήν Θεολογίαν, Χριστολογίαν και Εκκλησιολογίαν τού Θείου Παύλου καί ούτω πως νά επιστρέψη εν μετανοία εις την πρό τής αποσχίσεως τών Φραγκολατίνων, κατά τό 1054, ακαινοτόμητον παράδοσίν των.
Καί εις τόν Παναγ. Οικουμενικόν Πατριάρχην κ.Βαρθολομαίον, συμπληρώσαντα τό 30όν έτος τής Πατριαρχείας αυτού καί τιμώμενον επί τούτω κατ αυτάς υπό τής Αγιωτάτης ημών Ελλαδικής Εκκλησίας, ευχόμενος ευσεβάστως καί προσηκόντως τά κρείττονα κατά Θεόν, θεωρώ ότι ο Θείος Γρηγόριος θά επανελάμβανε τήν λειτουργικήν αίτησιν διά «τήν ενότητα τής Πίστεως καί τήν κοινωνίαν τού Αγίου Πνεύματος», δεδομένης τής υφισταμένης καί παρατεταμένης, δυστυχώς, διαφωνίας καί διαστάσεως τών δύο τρίτων τών Αυτοκεφάλων Εκκλησιών διά τό ακανθώδες Ουκρανικόν ζήτημα, έτι δέ «υπέρ ευσταθείας τών Αγίων τού Θεού Εκκλησιών καί τής τών πάντων ενώσεως», υπό τάς θεολογικάς, κανονικάς και εκκλησιολογικάς προϋποθέσεις, αλλά καί θά υπεδείκνυε τήν αποφυγήν τής αντικανονικής διαθρησκειακής καί τής απροϋποθέτου διαχριστιανικής εκκλησιαστικής κοινωνίας καί συμπροσευχής.
Καί ο Άγιος Νεομάρτυς Κωνσταντίνος ο Υδραίος, ο οποίος υπέπεσε εις τό βαρύτατο ολίσθημα τής αλλαξοπιστίας καί μετενόησε ειλικρινώς, θυσιασθείς ως εθελόθυτο θύμα εις τόν βωμόν τής Χριστιανικής Πίστεως, εύχεται δι ημάς καί όλον τό Χριστεπώνυμον Πλήρωμα νά ομολογούμεν Χριστόν Σταυρωθέντα καί Αναστάντα καί νά μήν αφιστάμεθα ποτέ από τήν Ορθόδοξον Πίστιν καί Παράδοσιν καί από τήν Αγίαν τού Χριστού Ορθόδοξον Καθολικήν Εκκλησίαν.
Αδελφοί μου,
Οι τρείς αυτοί Άγιοι τής Εκκλησίας μας: ο Άγιος Απόστολος Φίλιππος, ο ΆγιοςΓρηγόριος ο Παλαμάς καί ο Άγιος Νεομάρτυς Κωνσταντίνος ο Υδραίος μάςεφοδιάζουν μέ τάς αγίας ευχάς, υποθήκας καί πρεσβείας των διά τήν διεξαγωγήν τούπροκειμένου πνευματικού αγώνος.
Νά μάς αξιώση ο Πανάγαθος Κύριος καί Θεός μας νά είπωμεν βιωματικά μαζί μέ τόν Απόστολον Φίλιππον «ευρήκαμεν Ιησούν τόν από Ναζαρέτ». Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς διά τών θεοπειθών ευχών του καί τών ευχύμων διδαχών του άς μάς στερεώση εις τήν Αγίαν καί Ορθόδοξον Πίστιν καί άς μάς ενδυναμώνη εις τόν αγώνα κατά τών αιρέσεων καί κακοδοξιών ούτως, ώστε νά είμεθα αμετάθετοι
καί αμετακίνητοι από τήν Αγίαν Ορθόδοξον Καθολικήν Εκκλησίαν, τήν Μητέρα καί Τροφόν ημών. Καί ο Άγιος Νεομάρτυς Κωνσταντίνος ο Υδραίος νά μάς ικανώση ώστε νά δίδωμεν τήν ορθόδοξον μαρτυρίαν «εν παντί καιρώ καί πάση ώρα» καί νά υφιστάμεθα αγογγύστως τό ισόβιο μαρτύριο τής συνειδήσεως. Νά μή λυγίσωμεν εις τάς προκλήσεις τών δυσχειμέρων καιρών μας, οι οποίοι αποπνέουν σύγχυσιν, ταραχήν, αβεβαιότητα καί ανελευθερίαν, αλλά νά ευρεθώμεν Χάριτι Θεού εδραίοι
καί αμετακίνητοι εις τήν Πίστιν, τήν ελπίδα καί τήν αγάπην τού Κυρίου καί Θεού ημών.
Ευχόμενος, όθεν, εις όλους υμάς, τά εγγύς καί τά μακράν πνευματικά μου τέκνα, καί δή εις τούς θαλαττεύοντας αγαπητούς μας ναυτικούς, αλλά καί εις τούς προσφιλείς μας νέους, τήν μαθητιώσα, σπουδάζουσα καί στρατευομένη νεολαία μας, ευλογημένη, ειρηνική καί καρποφόρα τήν Αγία Τεσσαρακοστή τών Χριστουγέννων, κάθε ευλογίαν καί χαρίτωσιν, καθώς επίσης καί όλα τά βιοτικά καί πνευματικά αγαθά, διατελώ,
Μετά πατρικών ευχών καί ευλογιών
Ο Μητροπολίτης Κυθήρων και Αντικυθήρων Σεραφείμ
