Με την ευκαιρία της ανάμνησης της επετείου της Ενώσεως των Επτανήσων με την Ελλάδα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος τέλεσε επιμνημόσυνη δέηση και κατέθεσε στεφάνι στην μνήμη του προακτόχου του Μητροπολίτου Κερκύρας Αθανασίου Πολίτη, ο τάφος του οποίου βρίσκεται στον ναό της Αγίας Τριάδος Γαρίτσας, το απόγευμα της Τετάρτης 20 Μαΐου 2020.
Οπως αναφέρει ανακοίνωση της Μητρόπολης, στην συνέχεια, επισκέφθηκε την Ιερά Μονή Πλατυτέρας, όπου βρίσκεται ο τάφος του κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια και τέλεσε επιμνημόσυνη δέηση, σε μία εποχή αμφισβήτησης της προσφοράς, της θυσίας, του οράματος ελληνικότητας του σπουδαίου Κερκυραίου και μεγάλου πατριώτη.
Κατόπιν, ο κ. Νεκτάριος χοροστάτησε στον Εσπερινό στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Καναλίων, στα προάστεια της Κέρκυρας. Ο εσπερινός τελέστηκε στο προαύλιο του ναού.
Απευθυνόμενος στους πιστούς ο κ. Νεκτάριος αφορμήθηκε από το ανάγνωσμα που προέρχεται από τον προφήτη Ησαΐα και τόνισε ότι όταν οι άρχοντες του λαού στηρίζονται στο σημείο του Σταυρού, στο « εν τούτω νίκα», τότε ο Θεός τους ευλογεί. Ο Μέγας Κωνσταντίνος ήρθε σε μια εποχή κατά την οποία οι χριστιανοί θεωρούνταν εξτρεμιστικά στοιχεία και διώκονταν. Ο Άγιος με το διάταγμα των Μεδιολάνων, έδωσε ελευθερία στους χριστιανούς. Όσοι τήρησαν τον λόγο του Θεού, ευλογήθηκαν. Όσοι αποστάτησαν, δεν μακροημέρευσαν. Ο Θεός αργεί, αλλά δεν λησμονεί. Ανταποδίδει σε όσους ασέβησαν έναντί Του. Ο Θεός είναι Θεός της αγάπης, αλλά και της δικαιοσύνης. Αυτή είναι η διαθήκη Του με τον λαό.
Ο κ. Νεκτάριος επεσήμανε αναλογίες με την κρίση των καιρών μας. Η ποινικοποίηση του μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας, η αντίληψη ότι «ο Χριστός είναι επικίνδυνος για την υγεία των ανθρώπων», η αμφισβήτηση στην δύναμη του Θεού και η πρόταξη της επιστήμης, την οποία ο Θεός μας την χάρισε, αλλά δεν μπορούμε να την έχουμε πιο πάνω από την δύναμη του Θεού, είναι σημεία μιας νοοτροπίας που καλλιεργείται εδώ και χρόνια στην πατρίδα μας. Αμφισβήτηση, ειρωνεία εναντίον των πιστών, η αντίληψη ότι η Εκκλησία είναι ξεπερασμένη, ενώ την θέλουμε για να μας βοηθά σε υλικές ανάγκες, όπως φάνηκε στην περίοδο των μνημονίων, ήρθαν να συναντήσουν τον περιορισμό του δικαιώματος στην θρησκευτική λατρεία, αλλά και στην έκφραση, ενώ οι άνθρωποι που θέλουν την ζωή και την ελπίδα και την χαρά από την θεία κοινωνία λοιδορήθηκαν και σύρθηκαν και στα δικαστήρια.
Η ελευθερία μας αμφισβητήθηκε. Είναι άλλο η ασθένεια και άλλο η καταπίεσή μας. Γι’ αυτό και χρειάζεται να ανανήψουμε και να επανέλθουμε στην γνήσια συναλληλία”.
