Βεροίας Παντελεήμων: «Να ζούμε μέσα στο φως της Αναστά­σεως»

Ι.Μ. ΒΕΡΟΙΑΣ – Το εσπέρας της Τρίτης της Διακαινησίμου, 7ης Μαίου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Εσπερινό και στην Παράκληση του Αγίου Λουκά του Ιατρού στον Ιερό Ναό του στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας, ενώ όπως κάθε Τρίτη τέθηκε σε προσκύνηση το χαριτόβρυτο Ιερό Λείψανο του Αγίου Λουκά.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: Τρίτη της Διακαινησίμου, τρίτη ημέρα μετά την ημέρα της λαμπρο­φόρου Αναστάσεως του Κυρίου μας, και η Εκκλησία μας συνε­χίζει να ζει το μέγα θαύμα της Ανα­στα­σεως. Αυτό το θαύμα ζού­με και εμείς, τα πιστά τέκνα της, όπως το έζησαν και οι μα­θητές του Χρι­στού, έχοντας όμως ακόμη μεγαλύτερη τη βεβαιότητα της αληθείας του γεγονότος της Ανα­στα­σεως.

Οι μαθητές του Χριστού, όταν ει­δαν τον Διδάσκαλό τους επάνω στον Σταυ­ρο, γράφει ο άγιος Λου­κας, αρχιεπίσκοπος Συμφερου­πο­­λεως, «τους φάνηκε ότι όλα χάθη­καν … όλα γκρεμίστηκαν: όλη η ελπίδα και η πίστη τους».

«Οι μαθητές» του Χριστού, συνε­χίζει ο άγιος Λου­­κας, «ξέχασαν τα λόγια του Χρι­στού ότι την τρίτη ημέρα μετά τον θάνατό του θα ανα­στηθεί. Εάν τα είχαν θυμηθεί, εάν χωρίς υπο­λείμματα αμφιβο­λίας είχαν βα­­λει μέσα στην καρδιά τους τη υπόσχεση της με­γα­­λης χα­ρας, τότε δεν θα ήταν θλιμ­­μένοι, αλλά θα περίμεναν την Ανάσταση του Χρι­στού. Η απόγνωση των απο­­στόλων όμως ήταν τόσο απέ­ραντη, ώστε, ακόμη και όταν ο Κυ­ριος ανα­­στήθηκε, όταν η αγία Μαρία η Μαγδαληνή τον είδε, όταν οι υπό­λοιπες μυροφό­ρες, που είδαν άδειο τον τάφο και τον Αγ­γε­λο κα­θι­σμε­­νο στον παρα­με­ρι­σμε­νη πε­τρα, έτρεξαν προς τους αποστό­λους με μεγάλο φόβο και χαρά για να αναγ­­γείλουν το γε­γονός, ακόμη και τότε οι από­στο­λοι θεώρησαν τα λόγια τους ψεύ­τικα και δεν τις πι­στεψαν».

Και εάν οι απόστολοι αρχικά αμ­φε­βαλαν, «είναι παράλογο», γρα­φει και πάλι ο άγιος Λουκάς, «να αμφι­βαλ­λουμε εμείς για την αλή­θεια της Ανα­­στάσεως του Χριστού για­τι, εάν δεν πιστεύουμε ότι ο Κυ­ριος αναστήθηκε και θα αναστη­θού­με όλοι εμείς, αυτό ση­μαί­νει ότι απορρίπτουμε όλη τη διδα­σκα­λία του, όλο το ερ­γο του, όλα όσα εμ­φάνισε στο κο­σμο. Το κήρυγμά του ήταν κήρυγ­μα περί της αιω­νίου ζωής στη βασιλεία του Θεού, υπόδειγμα του δρόμου προς τη σω­τηρία. Πως, λοιπόν, να μην πιστεύ­ουμε ότι ο Χριστός αναστή­θη­κε;»

Επιπλέον, εμείς έχουμε αδιάσει­στα τεκμήρια για την Ανάσταση του Χριστού, που δεν μας αφήνουν περιθώρια αμφιβολίας. Και ένα από αυτά είναι οι άγιοι μάρτυρες της Εκκλησίας μας και τα ανα­ρι­θμη­τα θαύματά τους.

Σήμερα εόρτασε η Εκκλησία μας τη μνήμη των νεοφανών αγίων Ρα­φαήλ, Νικολάου και Ειρήνης, οι οποίοι μαρτύρησαν για την πίστη τους στον Χριστό στα μέσα του 15ου αιώνος, αλλά παρέμειναν άγνω­στοι για πέντε περίπου αιώ­νες, μέχρι που το 1959 απο­κάλυ­ψαν με θαυ­μα­στο τρόπο την πα­ρου­σία τους. Και από τότε δεν έπαυ­σαν να θαυ­ματουργούν και να θεραπεύουν τους ανθρώπους που τους επικα­λούνται, αποδεικνύο­ντας έτσι το θαύμα της Αναστά­σεως, εφόσον «οστέα ξηρά», όπως είναι τα ιερά λείψανά τους, παρέ­χουν υγεία και ζωή.

Αλλά και η εμφάνισή τους σε διαφόρους ανθρώπους, που δεν τους γνώριζαν, αποτελεί απόδειξη ότι ζούν, αποτελεί απόδειξη του λόγου του Κυρίου ότι, όσοι τον πιστεύουν, θα αναστηθούν μαζί του στην αιώνια ζωή.

Είναι θαύμα της Αναστάσεως και η εμφάνιση της αγίας Ειρήνης σε μία ευσεβή γυναίκα, που την είδε στον ύπνο της μαζί με τον άγιο Ραφαήλ και τον άγιο Νικόλαο έξω από τον ναό τους στη Λέσβο, καθώς προχωρούσαν για να εισέλθουν. Όμως η αγία Ειρήνη δεν ήθελε να μπεί. Και όταν οι άλλοι δύο άγιοι την ρώτησαν γιατί δεν θέλει, η αγία απήντησε ότι ο π. Γεράσιμος ο υμνογράφος, ο νέος όσιος της Εκ­κλησίας μας, δεν την συμπεριέ­λαβε το όνομά της στο Απολυτίκιο που συνέθεσε.

Η ευλαβής γυναίκα, που δεν κα­τα­λαβε τι ακριβώς σήμαιναν όσα είδε, ενημέρωσε τον Μητρο­πο­λίτη και εκείνος τον Γέροντα Γερά­σιμο, ο οποίος προσέθεσε το όνομα της αγί­ας στο Απολυτίκιο, ζητώντας συγ­χρόνως συγγνώμη από την αγία για την ακούσια παράλειψη. Και έτσι το Απολυτίκιο ψάλλεται μέχρι σήμερα, διορθωμένο, και με τα τρία ονόματα των νεοφανών αγίων που τιμήσαμε.

Όλα αυτά τα θαύματα των αγίων μας πείθουν ακόμη περισσότερο για το θαύμα της Αναστάσεως του Κυρίου, το οποίο αποτελεί και θε­μέλιο της πίστεώς μας, διότι, όπως γράφει ο πρωτοκορυφαίος από­στο­λος Παύλος, «ει Χριστός ουκ εγή­γερται ματαία η πίστις υμών, μα­ταιον και το κήρυγμα ημών».

Αν, δηλαδή, δεν αναστήθηκε ο Χριστός, τότε είναι μάταιη η πίστη και μάταιο το κήρυγμά μας.

Όμως ο Χριστός αναστήθηκε και το φως που έλαμψε από το κενό μνημείο του φωτίζει και τους αγί­ους μας αλλά και όλους εμάς που τον πιστεύουμε.

«Ας ζήσουμε, λοιπόν, και εμείς» καταλήγει ο άγιος Λουκάς, «μέσα σε αυτό το φως και ας στραφούμε προς αυτό ολοκληρωτικά», ώστε να αντιμετωπίσουμε με τη χάρη του και όλες τις δοκιμασίες και τις θλίψεις και τους πειρασμούς που συναντούμε στη ζωή μας. Και ας το μεταφέρουμε με τη ζωή μας και στον κόσμο μας που το έχει ανά­γκη, για να απαλλαγεί από το σκο­τάδι της αμφιβολίας και της αμαρ­τίας, της βίας και της κακίας, και να ζήσει τη χαρά του Ανα­στάντος Κυρίου μας, ο οποίος θυσιάσθηκε για να μας χαρίσει τη αληθινή χα­ρα, αρκεί εμείς να αγωνιζόμεθα να ζούμε μέσα στο φως της Αναστά­σεώς του, ως τέκνα φωτόμορφα της Εκκλησίας.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ