Ι.Μ. ΒΕΡΟΙΑΣ – Το απόγευμα της Πέμπτης, 25ης Ιανουαρίου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων στη σειρά των διαδικτυακών εκπομπών «Επισκοπικός Λόγος» ανέπτυξε το θέμα: «Η σημασία της θείας Ευχαριστίας».
Ο διαδικτυακός «Επισκοπικός Λόγος» μεταδίδεται κάθε Πέμπτη στις 7:00 μ.μ. στην ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως, στην αντίστοιχη σελίδα στο Facebook, στο κανάλι στο Youtube καθώς και στον ραδιοφωνικό σταθμό της Ιεράς Μητροπόλεως μας «Παύλειος Λόγος 90.2 FM».
Στη διαδικτυακή ομιλία του, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων, ανέφερε μεταξύ πολλών άλλων: Στις προηγούμενες ομιλίες ακούσαμε τον άγιο Νικόλαο τον Καβάσιλα να μας εξηγεί πως συντελεί στην εν Χριστώ ζωή το ιερό μυστήριο του βαπτίσματος και του χρίσματος. Στον τέταρτο λόγο του έργου του «Περί της εν Χριστώ ζωής» μας αναλύει τη σημασία του τρίτου μυστηρίου, στο οποίο αναφέρθηκε εξ αρχής ως θεμέλιο της εν Χριστώ ζωής, μας αναλύει τη σημασία του μυστηρίου της θείας Ευχαριστίας.
Ο Χριστός, λέγει ο άγιος Νικόλαος, είναι παρών σε κάθε μυστήριο της Εκκλησίας μας και μας χορηγεί μέσω αυτού τις δωρεές του. Με το βάπτισμα μας καθαρίζει από την αμαρτία, μας αναγεννά και βάζει επάνω μας τη δική του σφραγίδα και με το χρίσμα ενεργοποιεί μέσα μας τις ενέργειες του Αγίου Πνεύματος. Όταν όμως μας οδηγήσει στο μυστήριο της θείας Ευχαριστίας και μας προσφέρει το Σώμα και το Αίμα του, τότε μας μεταμορφώνει ολόκληρους. Ο πηλός, το ανθρώπινο δηλαδή σώμα, που δέχεται τη βασιλική μορφή δεν παραμένει πλέον πηλός, αλλά γίνεται σώμα Χριστού.
Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο το μυστήριο της θείας Ευχαριστίας τελείται τελευταίο, αφού έχουμε λάβει ήδη το βάπτισμα και το χρίσμα. Πέρα από το μυστήριο της θείας Ευχαριστίας δεν είναι δυνατόν να προχωρήσει κανείς ή να προσθέσει κάτι άλλο. Από το μυστήριο αυτό λαμβάνουμε τον μεγαλύτερο θησαυρό και γι᾽ αυτό πρέπει να δούμε πως θα τον διαφυλάξουμε μέχρι τέλους.
Το ιερό μυστήριο, συνεχίζει ο ιερός Πατήρ, ενοικίζει εμάς στον Χριστό και τον Χριστό σε εμάς, όπως μας υποσχέθηκε ο ίδιος ο Κύριός μας: «Εν εμοί μένει, καγώ εν αυτώ». Αλλά εάν μένει μέσα μας ο Χριστός, τότε τι άλλο χρειαζόμαστε; Ποιο αγαθό θα μας λείψει; Αν πάλι μένουμε εν τω Χριστώ, τι άλλο να επιθυμήσουμε; Αυτός είναι για μας και ένοικος και οικία!
Πόσο μακάριοι είμαστε που έχουμε τον Χριστό για οικία! Αλλά και πόσο μακάριοι είμαστε που γίναμε οικία για έναν τέτοιο ένοικο! Ποιο αγαθό μπορεί να λείπει από όσους βρίσκονται σε αυτή την κατάσταση; Ή ακόμη τι σχέση έχουν με την κακία όσοι έγιναν κοινωνοί μιάς τέτοιας λαμπρότητος; Ποιο πάθος θα μπορούσε να σταθεί μπροστά σε τόσο πλήθος αγαθών; Ποιο πάθος θα παρέμενε μέσα μας; Ή, ποιο άλλο θα μπορούσε να εισέλθει, όταν ο Χριστός ενώνεται πλήρως μαζί μας και εισχωρεί σε ολόκληρο το είναι μας και καταλαμβάνει όλα τα εντός μας και μας περιβάλλει;
Σε όλες αυτές τις ερωτήσεις η απάντηση είναι αρνητική. Κανένα, γιατί, όταν έχουμε ένοικο της ψυχής μας τον Χριστό, όλα τα βέλη που στρέφονται εναντίον μας, δεν τα αφήνει να μας αγγίξουν, καθώς μας προασπίζει από όλες τις πλευρές, αφού είναι οικία. Αν πάλι υπάρχει μέσα μας κάτι φαύλο, το απωθεί και το απομακρύνει, αφού είναι ένοικος, ο οποίος πληροί ολόκληρη την οικία του.
Διότι με τη μετοχή μας στο ιερό μυστήριο της θείας Ευχαριστίας δεν γινόμαστε κάτι από όσα ανήκουν σ᾽ Αυτόν, δηλαδή στον Χριστό, αλλά ταυτιζόμαστε με τον ίδιο τον Χριστό. Δεν δεχόμαστε στις ψυχές μας μία ακτίδα φωτός, αλλά τον ίδιο τον ήλιο. Έτσι ενοικούμε στον Χριστό, και ταυτόχρονα ο Χριστός ενοικεί σε μας. Μας περιβάλλει και ταυτόχρονα τον περιβάλλουμε. Ενωνόμαστε μαζί του και γινόμαστε «εν πνεύμα».
Μπορούμε να συνοψίσουμε τα πολλά αγαθά που μας προσφέρει το μυστήριο της θείας Ευχαριστίας: Μας απαλλάσσει από την καταδίκη, εξαλείφει την αισχύνη της αμαρτίας, αποκαθιστά το «αρχαίον κάλλος», μας συνδέει με τον ίδιο τον Χριστό πολύ πιο στενά από ο,τι συνδεόμαστε με τους γονείς μας. Με έναν λόγο, περισσότερο από κάθε άλλο μυστήριο μας καθιστά τελείους στην αληθινή χριστιανική ζωή.
){kind=link}