Ι.Μ. ΒΕΡΟΙΑΣ: Την Τετάρτη 23 Μαρτίου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων τέλεσε Προηγιασμένη θεία Λειτουργία και κηρυξε το θείο Λόγο στον Ιερό Ναό Αγίου Αντωνίου Πολιούχου Βεροίας.
Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος τόνισε:
«Παράσχου καί ημίν, Αγαθέ, τόν δρόμον τής νηστείας εκτελέσαι τάς κεφαλάς τών αοράτων δρακόντων συνθλάσαι».
Πρίν από λίγες ημέρες η Αγία μας Εκκλησία μάς κάλεσε νά αποδυθούμε σέ έναν αγώνα πνευματικό, σέ έναν αγώνα μετανοίας καί καθάρσεως, σέ έναν αγώνα προετοιμασίας γιά νά συμμετάσχουμε καί νά ζήσουμε καί εμείς τό Πάθος καί τήν Ανάσταση τού Κυρίου μας.
Ένα από τά βασικά αγωνίσματα αυτού τού πνευματικού αγώνος είναι η νηστεία. Γιά τήν Εκκλησία μας, όπως πολλές φορές έχουμε πεί, η νηστεία πού καλούμεθα νά κάνουμε δέν είναι μόνο νηστεία υλική αλλά καί νηστεία πνευματική. Δέν είναι δηλαδή μόνο νηστεία τροφών αλλά καί παθών. Καί αυτό γιατί γιά τήν Εκκλησία μας η νηστεία δέν είναι μόνο σκοπός, αλλά είναι καί μέσο.
Δέν είναι μόνο μία μικρή θυσία πού κάνουμε γιά τόν Θεό απέχοντας από κάποιες τροφές αυτήν τήν περίοδο, αλλά καί η βοήθεια πού μάς προσφέρει νά ασκηθούμε στήν εγκράτεια, νά ελέγξουμε τά πάθη καί τίς αδυναμίες μας, νά αποκρούσουμε τίς επιθέσεις τών πειρασμών καί τών λογισμών καί νά αποφύγουμε τίς παγίδες τού πονηρού.
Όμως ο πνευματικός αγώνας δέν είναι αγώνας χωρίς αντίπαλο. Τήν προσπάθειά μας αντιστρατεύεται ο αρχέκακος διάβολος καί εχθρός τής ψυχής καί τής σωτηρίας μας. Γι’ αυτό καί δέν είναι ούτε εύκολη ούτε άκοπη η προσπάθεια πού κάνουμε, αλλά καί ούτε είναι εξασφαλισμένη η νίκη μας, διότι ο διάβολος χρησιμοποιεί κάθε μέσο καί κάθε τρόπο γιά νά μάς κάνει νά πέσουμε στήν παγίδα του, γιά νά εγκαταλείψουμε τόν αγώνα καί νά μήν επιτύχουμε τόν σκοπό μας.
Δέν πρέπει, άλλωστε, νά ξεχνούμε ότι οι ανθρώπινες δυνάμεις μας είναι πεπερασμένες, διότι ο αγώνας μας είναι «πρός τά πνευματικά τής πονηρίας», όπως λέγει ο πρωτοκορυφαίος απόστολος Παύλος. Γι’ αυτό καί έχουμε ανάγκη τή βοήθεια καί τή χάρη τού Θεού, γιά τήν οποία πρέπει νά τόν παρακαλούμε καί τήν οποία πρέπει νά επιδιώκουμε νά λαμβάνουμε μέ τά ιερά μυστήρια τής Εκκλησίας μας, μέ τήν προσευχή καί μέ τή μελέτη τού λόγου του.
Πόσο ανάγκη έχουμε τή βοήθεια τού Θεού στόν αγώνα μας γίνεται εμφανές καί από τήν ευχή πού σέ λίγο θά ακούσουμε. «Παράσχου καί ημίν, Αγαθέ, τόν δρόμον τής νηστείας εκτελέσαι τάς κεφαλάς τών αοράτων δρακόντων συνθλάσαι», θά πεί ο λειτουργός εκ μέρους όλων τών πιστών. Θά ζητήσουμε, δηλαδή από τόν Θεό, νά μάς βοηθήσει νά ολοκληρώσουμε τό στάδιο τής νηστείας καί νά συντρίψουμε τά κεφάλια τών αοράτων δρακόντων.
Η ολοκλήρωση τού σταδίου τής νηστείας αποτελεί νίκη κατά τού πονηρού, διότι η νηστεία είναι τό πιό ισχυρό μέσο πού έχουμε εναντίον τού διαβόλου. Μάς τήν συνέστησε άλλωστε ο ίδιος ο Χριστός ως τό μέσο μέ τό οποίο μπορούμε νά τόν απομακρύνουμε από κοντά μας. «Τούτο τό γένος», μάς είπε, «εν ουδενί δύναται εξελθείν ει μή εν προσευχή καί νηστεία». Αυτό τό γένος, δηλαδή τού διαβόλου, δέν μπορεί νά εκδιωχθεί μέ τίποτε άλλο παρά μόνο μέ προσευχή καί νηστεία.
Ο πονηρός γνωρίζει βεβαίως τή δύναμη καί τή σημασία τής νηστείας στόν πνευματικό μας αγώνα καί γνωρίζει καί πόσο επικίνδυνη είναι αυτή γιά τόν ίδιο. Γι’ αυτό καί χρησιμοποιεί κάθε μέσο γιά νά μάς εμποδίσει νά τήν ακολουθήσουμε. Τό έκανε αρχικά στούς πρωτοπλάστους. Τί έκανε; Τούς παρέσυρε ώστε νά παραβούν τή μία καί μοναδική εντολή πού τούς είχε δώσει ο Θεός, τήν εντολή τής νηστείας από τόν καρπό τού δένδρου τής γνώσεως τού καλού καί τού κακού.
Δέν ήταν δύσκολη η εφαρμογή εκείνης τής νηστείας. Ο Αδάμ καί η Εύα απολάμβαναν τά πάντα στόν παράδεισο. Δέν τούς έλειπε τίποτε. Δέν υπήρχε κάτι πού θά μπορούσαν νά επιθυμήσουν. Τό μόνο πού τούς είχε απαγορεύσει ο Θεός ήταν ο καρπός ενός δένδρου. Εύκολη νηστεία, θά λέγαμε. Καί όμως ο διάβολος κατόρθωσε νά τούς εξαπατήσει. Κατόρθωσε νά τούς κάνει νά τήν παραβούν μέ τίς ολέθριες συνέπειες πού όλοι γνωρίζουμε, τήν έξωση από τόν παράδεισο όχι μόνο εκείνων αλλά καί ολοκλήρου τού ανθρωπίνου γένους.
Άν σκεφθούμε αυτή τήν πτώση, κατανοούμε, πιστεύω, όλοι καί τή σημασία τής νηστείας. Κατανοούμε πόση σημασία έχουν καί τά μικρά καί τά ελάχιστα, γιά τά οποία συχνά αδιαφορούμε, καί η μικρή ακόμη παρέκκλιση από τόν κανόνα καί τόν δρόμο τής νηστείας.
Γι’ αυτό καί θά πρέπει νά προσέχουμε πολύ, αλλά καί νά παρακαλούμε τόν Θεό νά μάς ενισχύει, ώστε νά μήν πέσουμε στήν παγίδα τού πονηρού αλλά νά βαδίσουμε τόν δρόμο τής νηστείας πού θά μάς βοηθήσει νά επιτύχουμε τόν σκοπό μας, τήν κάθαρση δηλαδή τού εαυτού μας, γιά νά μπορέσουμε νά ζήσουμε καί τό Πάθος καί τήν Ανάσταση τού Κυρίου μας.
-250x180.jpg)
