Ι.Μ. ΒΕΡΟΙΑΣ: Την Παρασκευή 8 Απριλίου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στην Ακολουθία του Ακαθίστου Ύμνου στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Αλεξανδρείας.
Τις στάσεις των οίκων έψαλαν κατά σειρά ο εφημέριος του Μητροπολιτικού Ναού Πρωτοπρεσβύτερος π. Βασίλειος Παπαχρήστου, ο Αρχιερατικός Επίτροπος Αλεξανδρείας και προϊστάμενος του ως άνω Μητροπολιτικού Ναού Αρχιμ. Διονύσιος Ανθόπουλος, ο Ιεροκήρυκας της Ιεράς Μητροπόλεως μας Αρχιμ. Νεκτάριος Λασκαρίδης και ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων, ο οποίος στο τέλος κήρυξε και τον θείο λόγο.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ποίόν σοι εγκώμιον προσαγάγω επάξιον· τί δέ ονομάσω σε; απορώ καί εξίσταμαι».
Καί άν ο ιερός καί θεόπνευστος υμνογράφος ιστάμενος ενώπιον τής ιεράς μορφής τής Υπεραγίας Θεοτόκου αισθάνεται αδυναμία νά βρεί ένα εγκώμιο αντάξιο τής αγιότητός της, ένα εγκώμιο πού νά είναι αντίστοιχο μέ τήν ωραιότητα τής παρθενίας της καί τό υπέρλαμπρον τής αγνείας της, είναι φυσικό εμείς νά αισθανόμεθα όχι μόνο αυτή τήν ώρα, έχοντας ψάλει όλους αυτούς τούς θεσπέσιους ύμνους, όλους αυτούς τούς ανυπέρβλητους χαιρετισμούς τού Ακαθίστου Ύμνου πρός τήν Κυρία Θεοτόκο, αλλά καί κάθε φορά πού τό επιχειρούμε, αδυναμία.
Γιατί πώς νά υμνήσει κανείς τήν Παναγία Παρθένο; Πώς νά εγκωμιάσει κανείς αυτήν πού επέλεξε ο ίδιος ο Θεός γιά νά γίνει Μητέρα τού Υιού του, γιά νά γίνει συνεργός στό μυστήριο τής θείας οικονομίας γιά τή σωτηρία τού ανθρώπου; Πώς νά εγκωμιάσει κανείς τήν Υπεραγία Θεοτόκο, στήν οποία, ακόμη καί άν προσφέρουμε «ισαρίθμους τή ψάμμω ωδάς», «ουδέν τελούμεν άξιον»;
Άν όμως ο Υιός της καί Θεός μας δέχεται ευχαρίστως «εκ στόματος νηπίων καί θηλαζόντων αίνον», είναι βέβαιο ότι καί η φιλόστοργη καί αγαπώσα καρδία τής Παναγίας Μητέρας του δέχεται καί τόν ταπεινό ύμνο τών τέκνων της, δέχεται τά αδύναμα ψελλίσματα τών χειλέων καί τών καρδιών μας μέ πολλή αγάπη.
Τά δεχόταν όλες αυτές τίς εβδομάδες τής Μεγάλης Τεσσαρακοστής, κατά τίς οποίες προστρέχαμε κάθε Παρασκευή στόν ιερό ναό της γιά νά ψάλλουμε τούς Χαιρετισμούς της, αλλά καί γιά νά καταθέσουμε ενώπιον τής αγάπης της τά αιτήματα τών καρδιών μας, νά καταθέσουμε ό,τι μάς απασχολούσε, ό,τι μάς ανησυχούσε, ό,τι μάς έθλιβε, καί νά τήν παρακαλέσουμε νά τά μεταφέρει στόν Υιό της καί Κύριό μας καί νά γίνει ίλεως γιά τόν καθένα μας ξεχωριστά αλλά καί γιά τόν κόσμο ολόκληρο, πού διέρχεται, όπως όλοι γνωρίζουμε, δύσκολες ώρες.
Δεχόταν η Υπεραγία Θεοτόκος καί τά εγκώμια καί τίς παρακλήσεις μας, γιατί η αγάπη της γιά τούς ανθρώπους είναι τόσο απέραντη, ώστε νυχθημερόν μεσιτεύει γιά μάς καί ικετεύει τόν Υιό της γιά χάρη μας, πολύ πρίν εμείς νά αντιληφθούμε τί έχουμε ανάγκη καί τί πρέπει νά τής ζητήσουμε.
Μεσιτεύει καί πρεσβεύει γιά τούς ανθρώπους μέ μεγαλύτερη όμως προθυμία καί μεγαλύτερη χαρά, όταν εμείς τήν εγκωμιάζουμε όχι μόνο μέ τά λόγια μας αλλά καί μέ τή ζωή μας.
Γιατί, όπως δέν υπάρχει μεγαλύτερος έπαινος καί ωραιότερο εγκώμιο γιά μιά μητέρα από τό νά προοδεύουν καί νά προκόπτουν τά παιδιά της, ακολουθώντας τίς συμβουλές καί τό παράδειγμά της, όπως δέν υπάρχει καμιά μεγαλύτερη χαρά καί ευχαρίστηση γιά μιά μητέρα από τό νά βλέπει τά παιδιά της νά επιτυγχάνουν τόν στόχο καί τόν προορισμό τής ζωής τους, αναμφίβολα δέν υπάρχει καί μεγαλύτερο εγκώμιο καί ωραιότερος έπαινος γιά τήν Παναγία μας από τό νά μάς βλέπει νά ακολουθούμε τό δικό της παράδειγμα· νά μάς βλέπει νά ακολουθούμε στή ζωή μας τό θέλημα τού Υιού της, όπως η ίδια μάς συνέστησε, αφήνοντας ως υποθήκη σέ όλους μας τήν προτροπή της πρός τούς διακόνους στόν γάμο τής Κανά «Αυτού ακούετε».
Κι ακόμη δέν υπάρχει πιό ευάρεστος έπαινος γιά τήν Παναγία μας από τό νά μάς βλέπει νά μιμούμεθα τήν υπομονή καί τήν καρτερία της στίς θλίψεις καί τίς δοκιμασίες καί νά υπομένουμε ό,τι επιτρέπει ο Θεός νά μάς επισκεφθεί στή ζωή μας καί νά δοκιμάσει τήν πίστη καί τήν αντοχή μας· νά μάς βλέπει νά πιστεύουμε στόν Υιό της όχι μέ τά χείλη αλλά μέ τήν ψυχή, καί αυτή τήν πίστη νά τήν μετατρέπουμε σέ έργα πίστεως καί αγάπης· νά μάς βλέπει νά αγωνιζόμαστε γιά νά διατηρούμε τήν καθαρότητα τής ψυχής καί τού σώματός μας· νά μάς βλέπει νά καλλιεργούμε στήν ψυχή μας τίς αρετές πού περιμένει από εμάς ο Θεός, τήν αγάπη, τήν πραότητα, τήν υπομονή, τήν ανεξικακία, γιατί η πνευματική ευωδία αυτών τών αρετών είναι υπέρτερη από τήν ευωδία τών φυσικών ανθέων τά προσφέρουμε στήν Παναγία μας καί μέ τά οποία στολίζουμε τήν εικόνα της, γι αυτό καί αυτά τά άνθη τών αρετών είναι πιό ευπρόσδεκτα από τήν Παναγία μας από τά φυσικά άνθη.
Άς επιλέξουμε αυτά τά εγκώμια καί άς τά προσφέρουμε στήν Υπεραγία Θεοτόκο όχι μόνο αυτήν τήν περίοδο αλλά σέ όλη μας τή ζωή γιά νά έχουμε πάντοτε τή χάρη καί τήν ευλογία της. Ιδιαίτερη τήν περίοδο αυτή η Παναγία μας τείνει ευήκοο ούς σέ όλους όσους προστρέχουμε πρός Αυτήν μέ ευλάβεια, μέ αγάπη αλλά καί πίστη, προκειμένου νά ακολουθήσουμε αυτά τά οποία η Παναγία θέλει από εμάς. Όχι γιατί τά έχει ανάγκη Εκείνη, αλλά γιά τό δικό μας τό συμφέρον, γιά τή δική μας τήν ένωση μέ τόν Υιό της καί μέ Εκείνη. Γι’ αυτό τό υπόλοιπο τής Μεγάλης Τεσσαρακοστής άς αγωνισθούμε περισσότερο, άς καθάρουμε τόν εαυτό μας, άς προσευχηθούμε περισσότερο στήν Υπεραγία Θεοτόκο, νά γίνει Εκείνη η μεσίτρια πού θά μάς ενώσει μέ τόν Θεό της.
-250x180.jpg)
