Ι.Μ. ΒΕΡΟΙΑΣ: Την Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης και Οσίου Νικοδήμου Βεροίας με την ευκαιρία της εορτής της ανακομιδής των Ιερών Λειψάνων του Οσίου Αμφιλοχίου του εν Πάτμω.
Η ενορία των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης και Οσίου Νικοδήμου Βεροίας τιμά και πανηγυρίζει ιδιαιτέρως την ιερά μνήμη του Οσίου Αμφιλοχίου του εν Πάτμω, καθώς στο πνευματικό κέντρο του Ιερού Ναού υπάρχει Παρεκκλήσιο αφιερωμένο στον νέο Άγιο της Εκκλησίας μας. Εξαιτίας όμως των ειδικών περιοριστικών μέτρων για την προστασία της δημόσιας υγείας η Ιερά Πανήγυρις λαμβάνει χώρα στον κυρίως Ναό.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων εκ μέρους του εκκλησιαστικού συμβουλίου τίμησε την μεγάλη ευεργέτιδα του Ιερού Ναού κ. Χαρίκλεια Παπαδοπούλου, η οποία προσφάτως προσέφερε την Ιερά Λειψανοθήκη του Οσίου Αμφιλοχίου.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας χειροθέτησε Αναγνώστη τον κ. Ιωάννη Ανδρεανίδη, ο οποίος διακονεί στο Ιερό Βήμα της Ενορίας.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του κατά την Θεία Λειτουργία ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ός τις θέλει οπίσω μου ακολουθείν, απαρνησάσθω εαυτόν».
Πρίν από λίγες ημέρες η Εκκλησία μας εόρτασε τήν Ύψωση τού τιμίου Σταυρού καί μάς υπενθύμισε τή μεγάλη θυσία πού έκανε ο Χριστός γιά μάς, όχι μόνο γενόμενος άνθρωπος, αλλά καί υπομένοντας τόν φρικτό καί επονείδιστο σταυρικό θάνατο χάριν τής σωτηρίας τού ανθρωπίνου γένους.
Ο Χριστός θυσιάσθηκε γιά μάς. Θυσιάσθηκε χωρίς νά ζητήσει τίποτε από μάς καί μάς προσέφερε τή σωτηρία δωρεάν.
Δέν μάς υποχρεώνει ούτε νά τόν ακολουθήσουμε ούτε νά δεχθούμε τή σωτηρία πού μάς χάρισε. Αφήνει καί τά δύο στήν ελεύθερη βούληση καί προαίρεσή μας. «Ός τις θέλει», μάς λέγει. Όποιος θέλει νά μέ ακολουθήσει. Δέν εμποδίζει κανέναν, δέν αποκλείει κανέναν. Αφήνει τήν επιλογή ελεύθερη. Θέτει όμως μία καί μόνη προϋπόθεση σέ εκείνους πού θά επιλέξουν νά τόν ακολουθήσουν. Καί τήν ζητά μόνο από εκείνους πού θά θελήσουν νά αποδεχθούν τήν προσφορά τής σωτηρίας πού μάς χάρισε.
Σέ αυτούς απευθύνεται ο Χριστός σήμερα. Σέ όλους εμάς απευθύνεται, οι οποίοι μέ τή βάπτισή μας, μέ τήν παρουσία μας μέσα στήν Εκκλησία, μέ τή συμμετοχή μας στά ιερά μυστήριά της δείχνουμε ότι θέλουμε νά ακολουθήσουμε τόν Χριστό στή ζωή μας.
Καί δέν ζητά, όπως είπαμε, κάτι γιά τόν εαυτό του ο Χριστός ούτε τό ζητά ως ανταπόδοση γιά τή δική του θυσία. Τό ζητά, γιατί μόνο όποιος προσφέρει αυτό πού ζητά ο Χριστός, μόνο όποιος εκπληρώσει τήν προϋπόθεση πού ορίζει ο Χριστός, μόνο αυτός μπορεί νά τόν ακολουθήσει καί νά οικειοποιηθεί τή σωτηρία πού μάς προσέφερε μέ τή θυσία του.
Ποιά είναι όμως αυτή η προϋπόθεση; Είναι η απάρνηση τού εαυτού μας. «Απαρνησάσθω εαυτόν», λέγει ο Χριστός. Καί λέγοντας «εαυτόν» ο Χριστός εννοεί τόν κακό εαυτό μας, εννοεί «τόν παλαιόν άνθρωπον», ό,τι δέν συμβαδίζει μέ τό θέλημα καί τίς εντολές του, ό,τι γίνεται εμπόδιο στήν πορεία μας πρός τόν Χριστό, ό,τι μάς ενοχλεί καί δέν μάς αφήνει απερίσπαστους νά τόν ακολουθήσουμε.
Αυτά μπορεί νά είναι συνήθειες κακές καί αδυναμίες, μπορεί νά είναι προσκόλληση σέ γήινα καί κοσμικά πράγματα, μπορεί νά είναι επιθυμίες εφάμαρτες καί αμαρτίες πού βαρύνουν τήν ψυχή μας, πού τήν δεσμεύουν, μπορεί νά είναι περισπασμοί καί απασχολήσεις πού δέν αφήνουν τόν νού μας νά στραφεί πρός τόν Θεό, πού δέν μάς αφήνουν νά βαδίσουμε στή ζωή μας σύμφωνα μέ τό θέλημά του.
Όλα αυτά είναι ο «εαυτός» μας, τόν οποίο μάς ζητά ο Χριστός νά απαρνηθούμε, γιατί διαφορετικά δέν θά μπορέσουμε νά τόν ακολουθήσουμε, όπως τόν ακολούθησε ο εορταζόμενος σήμερα σύγχρονός μας άγιος, ο άγιος Αμφιλόχιος ο εν Πάτμω.
Από παιδί αγάπησε ο άγιος Αμφιλόχιος τόν Χριστό καί θέλησε νά τόν ακολουθήσει, όπως τόν είχε ακολουθήσει μέ προθυμία καί ζήλο ο ηγαπημένος μαθητής του, ο άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος, στό νησί τού οποίου, στήν Πάτμο γεννήθηκε καί μεγάλωσε ο άγιος Αμφιλόχιος.
Καί δέν ακολούθησε τόν Χριστό μόνο μέ τή σκέψη καί μέ τή διάθεσή του. Τόν ακολούθησε ουσιαστικά, αρνούμενος τόν εαυτό του καί τόν κόσμο, καί εισερχόμενος σέ ηλικία 17 ετών ως δόκιμος στή μονή τού αγίου Ιωάννου τού Θεολόγου.
Από εκείνη τήν ημέρα η ζωή του ήταν μία διαρκής άρνηση τού εαυτού του γιά χάρη τού Χριστού. Μέ τήν υπακοή, μέ τήν άσκηση, μέ τή νηστεία, μέ τήν προσευχή αποδεσμευόταν από ό,τι τόν συνέδεε μέ τόν κόσμο, μέ ό,τι τόν εμπόδιζε νά πλησιάσει περισσότερο τόν Χριστό καί νά τού αφιερώσει ολοκληρωτικά τήν ψυχή του καί τίς δυνάμεις του.
Άρνηση τού εαυτού του ήταν ακόμη καί νά αναλάβει τήν ευθύνη τού ηγουμένου τής μονής τής Πάτμου στά δύσκολα χρόνια τής ιταλικής κυριαρχίας στά Δωδεκάνησα, αλλά καί τό ιεραποστολικό έργο πού ανέλαβε γιά νά τονώσει τήν πίστη καί τήν εθνική συνείδηση τού Ελληνισμού τών Δωδεκανήσων πού υπέφερε από τόν κατακτητή.
Άρνηση τού εαυτού του ήταν καί η καρτερία μέ τήν οποία υπέμεινε τήν εξορία, τήν οποία τού επέβαλαν οι Ιταλοί γιά νά εμποδίσουν τό έργο του, αλλά καί η θυσιαστική διακονία του χάριν τών ανθρώπων, πού έφθανε σέ τέτοιον βαθμό, ώστε νά μήν υπολογίζει τόν δικό του κόπο προκειμένου νά εξυπηρετήσει τίς ανάγκες τους, αλλά καί νά λέει συχνά στά πνευματικά του παιδιά: «παράδεισο χωρίς εσάς, παιδιά μου, δέν τόν θέλω».
Έτσι αξιώθηκε ο άγιος Αμφιλόχιος νά ακολουθήσει τόν Χριστό, μιμούμενος τούς παλαιούς αγίους καί νά αναδειχθεί ισοστάσιος τών οσίων, τών πατέρων καί τών ιεραποστόλων καί νά προσφέρει τή χάρη τού Θεού στούς ανθρώπους, μορφώνοντας στίς ψυχές τους τόν Χριστό.
Η σημερινή εορτή τής ανακομιδής τού ιερού του λειψάνου άς παρακινήσει καί εμάς νά αποφασίσουμε νά αρνηθούμε τόν εαυτό μας καί νά ακολουθήσουμε τόν Χριστό, γιατί μόνο αυτός ο δρόμος, παρά τίς δυσκολίες πού μπορεί νά συναντήσουμε καί νά αντιμετωπίσουμε, μπορεί νά μάς οδηγήσει καί στή χαρά καί κυρίως στή σωτηρία.
-120x86.jpg)
