ΒΟΛΟΣ: Με την δέουσα λαμπρότητα και ιεροπρέπεια η Εκκλησία της Δημητριάδος τίμησε την μνήμη των Αγίων Βασιλείων και Ισαποστόλων Κωνσταντίνου και Ελένης.
Επίκεντρο του εορτασμού ήταν ο περικαλλής ομώνυμος Ιερός Ναός στην παραλία του Βόλου, όπου την παραμονή της εορτής τελέστηκε ο Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός, χοροστατούντος του Μητροπολίτου Λήμνου και Αγίου Ευστρατίου κ. Ιεροθέου, χοροστατούντος των Μητροπολιτών Νέας Κρήνης & Καλαμαριάς κ. Ιουστίνου και Δημητριάδος κ. Ιγνατίου. Παρέστησαν η Βουλευτής Μαγνησίας κ. Ζέττα Μακρή, εκπρόσωποι των Λιμενικών Αρχών και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και πλήθος ευλαβών προσκυνητών.
Προσφωνώντας τους προσκεκλημένους Ιεράρχες, ο κ. Ιγνάτιος τους καλωσόρισε στην πόλη, εξέφρασε την χαρά του για την φιλάδελφη αποδοχή της προσκλήσεώς του και εξήρε το γεγονός ότι και οι τρεις στελεχώνουν φέτος την Δ.Ι.Σ. Τον Θείο Λόγο κήρυξε ο Μητροπολίτης κ. Ιερόθεος, ο οποίος ευχαρίστησε τον Ποιμενάρχη για την πρόσκληση και εξήρε το πατρικό έργο που επιτελεί στην Μητρόπολή, ενώ τον χαρακτήρισε «διακριτό και διακριτικό Ιεράρχη της Εκκλησίας της Ελλάδος, που την εκπροσωπεί σε οικουμενικό επίπεδο». Επικεντρώνοντας τον λόγο του στους εορταζομένους Αγίους, ο κ. Ιερόθεος, παρατήρησε ότι «η πίστη τους άλλαξε τον ρου της ιστορίας». Αναφέρθηκε στους επικριτές της αγιότητας του Μεγάλου Κωνσταντίνου και τόνισε τον τρόπο που η Χάρις του Θεού δρα στην ιστορία, κατευθύνει την ιστορία και αλλάζει πρόσωπα και καταστάσεις προς όφελος του λαού. «Η ενέργεια αυτή του Αγίου Πνεύματος τροφοδοτεί την ελπίδα της σωτηρίας μας, διότι στο πρόσωπο του Αγίου Κωνσταντίνου διαπιστώνουμε έμπρακτα ότι κάθε Άγιος μπορεί να έχει το παρελθόν του, αλλά και κάθε αμαρτωλός έχει την προοπτική του, την δυνατότητα της αγιότητας, που κατέκτησε ο Μέγας Κωνσταντίνος. Στην ιστορία το Πνεύμα το Άγιο δεν κατέρχεται μόνο για εσωτερικό αγιασμό, αλλά και εξωτερική μαρτυρία και αλλαγή του κόσμου όλου. Είναι μεγάλη παρηγοριά μας οι εορταζόμενοι Άγιοι, γιατί δείχνουν την προοπτική που έχουμε όλοι οι αμαρτωλοί. Η αναμαρτησία δεν είναι προϋπόθεση για την αγιότητα». Ακολούθως, αναφέρθηκε στην μεγίστη προς την ανθρωπότητα ευεργεσία του Μεγάλου Κωνσταντίνου, που είναι η κατοχύρωση της θρησκευτικής ελευθερίας, με το Διάταγμα των Μεδιολάνων, το 313, καθώς και στην σύγκλιση της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου, το 325, που ήταν καρπός της αγωνίας του για την διαφύλαξη της ενότητας της Εκκλησίας και της αυτοκρατορίας, μπροστά στον διασπαστικό κίνδυνο των αιρέσεων. «Δεν επρόκειτο απλώς για μία πολιτική απόφαση, αλλά για καρπό της πίστεως, την οποία έλαβε από την αγία Μητέρα του, και τον συγκλόνισε βιωματικά, όταν αντίκρισε στον ουρανό τον Τίμιο Σταυρό και την προτροπή «εν τούτω νίκα»».
Ακολούθησε η εόρτια αρτοκλασία επί ειδικώς ευτρεπισμένης εξέδρας στο προαύλιο του Ναού, από όπου ο κ. Ιγνάτιος ευχήθηκε «να αναδεικνύονται στον τόπο μας πολιτικοί και πνευματικοί ηγέτες, που θα αφουγκράζονται την πίστη, τις αρχές και το αίσθημα του λαού».
Ανήμερα της εορτής τελέστηκε πανηγυρική Θεία Λειτουργία, ιερουργούντος του Μητροπολίτου Νέας Κρήνης & Καλαμαριάς κ. Ιουστίνου, συλλειτουργούντων των Μητροπολιτών Λήμνου & Αγίου Ευστρατίου κ. Ιεροθέου και Δημητριάδος κ. Ιγνατίου, παρουσία της Αντιπεριφερειάρχου Μαγνησίας και Βορείων Σποράδων κ. Άννας – Μαρίας Παπαδημητρίου και μεγάλου πλήθους πιστών. Κατά την διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, ο Σεβασμιώτατος τέλεσε την εις Διάκονον Χειροτονία του π. Δούκα Γεωργούδη, 65 ετών, συνταξιούχου εκπαιδευτικού, εγγάμου και πατέρα τριών παιδιών, ο οποίος εισήχθη στις τάξεις των αμίσθων κληρικών της Τοπικής Εκκλησίας. Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στην ευλαβή πορεία του νέου Κληρικού, στον ιερό του πόθο, που πλέον γίνεται πραγματικότητα και τόνισε ότι «η Εκκλησία μας είναι η Εκκλησία της χαράς, της προσφοράς, της θυσίας, της ενότητας. Με τέτοια παραδείγματα παίρνουμε όλοι μας κουράγιο».
Η εις Πρεσβύτερον Χειροτονία του π. Δούκα θα τελεστεί την ημέρα της Θείας Αναλήψεως στον πανηγυρίζοντα μεγαλοπρεπή Ναό του Βόλου.
Τον Θείο Λόγο κήρυξε, στην συνέχεια, ο Σεβ. Μητροπολίτης Νέας Κρήνης & Καλαμαριάς κ. Ιουστίνος, ο οποίος ευχαρίστησε τον Ποιμενάρχη για την πρόσκλησή να συμμετάσχει στην πανήγυρη, αλλά και διότι «με τον λόγο και την όλη βιωτή του, γίνεται υπογραμμός προς εμάς τους νεωτέρους Αρχιερείς, παράδειγμα προς μίμηση, δημιουργικότητας, ποιμαντικής ευθύνης και αγωνίας, ενώ αποτελεί κόσμημα της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος». Επεσήμανε τον ρόλο της Αγίας Ελένης στην ζωή του υιού της, «η οποία, μαζί με το μητρικό της γάλα, πότισε τα νάματα της Ευαγγελικής διδαχής στον υιό της Κωνσταντίνο, με αποτέλεσμα να τον αρπάξει από τα δόντια της ειδωλολατρίας και της διαφθοράς και να τον οδηγήσει στο φως του Ευαγγελίου». Ακολούθως, αναφέρθηκε στο Μυστήριο της Εκκλησίας, «που ζήσαμε σήμερα. Εκκλησία είναι η σύναξη του λαού του Θεού, Κληρικών και λαϊκών, υπό τον Επίσκοπο, που είναι η αισθητή φανέρωση της ενότητας της Εκκλησίας και του Ιησού Χριστού, για να λατρεύσουμε, να ακούσουμε τον Χριστό, μέσω της Αγιογραφικής διδαχής και να Τον κοινωνήσουμε, διά του Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας. Άρα, Εκκλησία είναι η ένωσή μας επί το αυτό στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού».
-120x86.jpg)
