Ι.Μ. ΒΕΡΟΙΑΣ: Την Κυριακή 30 Απριλίου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον Προσκυνηματικό Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου Θεσσαλονίκης με την ευκαιρία της εορτής πάντων των εν Θεσσαλονίκη διαλαμψάντων Αγίων.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων εξέφρασε τις ευχαριστίες του προς τον Παναγιώτατο Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμο για την άδεια και την ευλογία του, καθώς και προς τον Προιστάμενο του Ιερού Ναού του Πολιούχου Μεγαλομάρτυρος Αγίου Δημητρίου του Μυροβλύτου, Πανοσιολογιώτατο Αρχιμ. Δαμασκηνό Πέτικα για την ευγενή πρόσκληση που του απηύθυνε και τη φιλοξενία.
Με τη σειρά του ο Προιστάμενος του Ιερού Ναού Αρχιμ. Δαμασκηνός Πέτικας ευχαρίστησε θερμά τον Μητροπολίτη Βεροίας κ. Παντελεήμονα για την ανταπόκρισή του στην πρόσκληση να προεξάρχει στην εορτή της Συνάξεως πάντων των εν Θεσσαλονίκη διαλαμψάντων Αγίων και για το πολύπλευρο έργο κατά την πολυετή διακονία του ως προιστάμενος του Ιερού Ναού και Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης, και ιδιαιτέρως για τους κόπους και την ουσιαστική συμβολή του στην επιστροφή των ιερών και χαριτοβρύτων λειψάνων του Αγίου Δημητρίου στη Θεσσαλονίκη.
Κατά την ομιλία του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων ανέφερε μεταξύ άλλων: Κυριακή τρίτη από του Πάσχα η σημερινή Κυριακή και η Αγία μας Εκκλησία δεν συνεχίζει μόνο να ψάλλει τον νικητήριο παιάνα της Αναστάσεως του Κυρίου μας, το «Χριστός ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας και τοις εν τοις μνήμασι ζωήν χαρισάμενος», αλλά συνεχίζει να μας παρουσιάζει και μάρτυρες του Αναστάντος Σωτήρος και Λυτρωτού μας.
Και εάν την προηγούμενη Κυριακη είδαμε τον απόστολο Θωμά να θέτει τον δάκτυλό του στον τύπο των ήλων και στη λογχευθείσα πλευρά του Διδασκάλου του και να ομολογεί, «ο Κύριός μου και ο Θεός μου», δίδοντας τη μαρτυρία της Αναστάσεως, κατά τη σημερινή Κυριακή τη σκυτάλη παίρνουν οι μυροφόρες γυναίκες, ο Ιωσήφ ο από Αριμαθαίας και ο νυκτερινός μαθητης του Κυρίου Νικόδημος, και διακηρύσσουν ότι ο Χριστός όντως ανέστη εκ του τάφου και εμφανίσθηκε την πρωία της μιάς των Σαββατων στις ευλαβείς και αφοσιωμένες αυτές υπάρξεις, οι οποίες πήγαν για να προσφέρουν τα μύρα της αγάπης και της ευλαβείας τους στον πεφιλημένο Διδάσκαλό τους.
Μάρτυρες όμως της Αναστάσεως του Κυρίου δεν είναι μόνο όσοι τον είδαν αναστημένο από την ημέρα της λαμπροφόρου Αναστάσεώς του μέχρι την ημέρα της εις ουρανούς ενδόξου Αναλήψεώς του. Είναι και όλοι εκείνοι οι οποίοι πορεύθηκαν στη ζωή τους μέσα στο φως της Αναστάσεως, έζησαν ως πιστοί και αφοσιωμένοι μαθητές του Σωτήρος και Λυτρωτού των ψυχών τους, και διακήρυξαν με τον λόγο και με τα έργα τους, με τη ζωή και με τον θάνατό τους το χαρμόσυνο μήνυμα της Αναστάσεως του Χριστού.
Γι᾽ αυτό και δεν είναι τυχαίο ή συμπτωματικό το γεγονός ότι κατά τη σημερινή Κυριακή των Μυροφορων, η αποστολική Εκκλησία της Θεσσαλονίκης τιμά και τον πολυάριθμο χορό πάντων των ενταύθα διαλαμψάντων και τω Θεώ ευαρεστησάντων αγίων της, από τον πρωτοκορυφαίο και ουρανοβάμονα απόστολο Παύλο, τον ιδρυτή της Εκκλησίας, μέχρι τον πολιούχο της άγιο μεγαλομάρτυρα και μυροβλύτη Δημήτριο, αλλά και τους αγίους ιεράρχες της, Παύλο και Φιλόθεο τον Κόκκινο, τους πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως, Ευστάθιο Θεσσαλονίκης, Γρηγόριο Παλαμά και Συμεών Θεσσαλονίκης, τους εν ασκήσει διαπρέψαντας όσιους, με πρώτους τον όσιο Δαβίδ τον αμυγδαλίτη, την οσία και μυροβλύτιδα Θεοδώρα και τη θυγατέρα της Θεοπίστη,και τον όσιο Ευθύμιο τον νέο, και όλη την πληθύ των αγίων μαρτύρων και νεομαρτύρων, των οσίων και των ασκητών, των μαθητών του αγίου Δημητρίου, Αγάπης, Ειρήνης και Χιονίας, Νέστορα και Λούπου.
Τους τιμά και τους εορτάζει, διότι και αυτοί «μυροφόρων αναλαβόντες τάξιν» προσέφεραν στον Αναστάντα Κύριο τα μύρα της ευλαβείας και της αγάπης τους και διακήρυξαν το θαύμα της Αναστάσεώς του. Γιατί μύρα ευλαβείας χάριν του Αναστάντος Κυρίου ήταν οι κόποι και οι ταλαιπωρίες τις οποίες υπέμεινε ο μέγας απόστολος Παύλος και οι συνέκδημοί του Θεσσαλονικείς απόστολοι, για να κηρύξει το Ευαγγέλιο του Χριστού και να διακηρύξει ότι «Χριστος εγερθείς εκ νεκρών … θάνατος αυτού ουκέτι κυριεύει».
Μύρα ευλαβείας προς τον Αναστάντα αρχηγό και τελειωτή της πίστεώς μας ήταν και οι αγώνες και οι πόνοι των αγίων και θεοφόρων πατέρων και ιεραρχών για να μορφώσουν τον Χριστό στις ψυχές των ευγενών Θεσσαλονικέων αλλά και για να αντιμετωπίσουν τις ποικίλες κενοφωνίες των αιρετικών.
Μύρα ευλαβείας προς τον Αναστάντα Χριστό ήταν και τα αίματα των αγίων ενδόξων μαρτύρων και νεομαρτύρων, που θυσίασαν τη ζωή τους για χάρη της πίστεως και αγάπης τους προς Αυτόν, «ίνα κρείττονος αναστάσεως τύχωσιν».
Μύρα ευλαβείας ήταν και τα δακρυα, οι ιδρώτες, οι αγρυπνίες, οι κακοπάθειες και η υπομονή των οσίων ασκητών και μοναχών, ανδρων και γυναικών, για χάρη του Αναστάντος Κυρίου.
Και με όλα αυτά, με τον θάνατο και τη ζωή τους, με την αγιότητα και το μαρτύριό τους, με τα συγγράμματα και τα καλά τους έργα, μετέφεραν μαζί με τις αγίες μυροφόρες γυναίκες, με τον ευσχήμονα βουλευτή, τον Ιωσήφ τον από Αριμαθαίας, και τον νυκτερινό μαθητη του Κυρίου Νικόδημο, το μηνυμα της Αναστάσεως από γενεάς εις γενεάν μέχρι και σήμερα, μέχρι την εποχή μας, κατά την οποία ο συγχρονος άνθρωπος αγωνιά και για τη ζωή και για τον θάνατο, αγωνιά και για το παρόν και για το μέλλον του.
Το μήνυμα όμως των αγίων μυροφόρων αλλά και πάντων των εν Θεσσαλονίκη διαλαμψάντων και τω Θεώ ευαρεστησάντων αγίων, τους οποίους τιμά σήμερα η Εκκλησία των Θεσσαλονικέων, δεν είναι άλλο παρά «το φαιδρόν της Αναστάσεως κήρυγμα», το μήνυμα ότι η Ανάσταση του Χριστού είναι και ανάσταση όλων όσων πιστεύουν σ᾽ Αυτόν, είναι η αιτία της χαρας και της αισιοδοξίας των πιστων, διότι μας χαρίζει ελπίδα και προοπτική όχι μόνο επίγεια αλλά και ουράνια, όχι μόνο προσωρινή αλλά και αιώνια.
Και απόδειξη της αληθείας της Αναστάσεως είναι και η ιερά χορεία πάντων των εν Θεσσαλονίκη διαλαμψάντων και τω Θεώ ευαρεστησάντων αγίων, οι οποίοι περιέπουν την πόλη και προστατεύουν τον ευσεβή κλήρο και λαό της.
Αισθάνομαι ιδιαιτέρως ευγνώμων προς τον εν τοις αγίοις αυτού ενδοξαζόμενο Θεό και προς τους εορταζομένους αγίους, γιατί είχα τη χαρά και την ευλογία να ιερουργήσω κατά τη σημερινή Κυριακή στον περίκλυτο αυτό ιερό ναό του πολιούχου μας αγίου μεγαλομάρτυρος Δημητρίου του μυροβλύτου, και να συνεορτάσω και να συμπανηγυρίσω μαζί σας μαζί με τις Μυροφόρες και τους αγίους της πόλεώς μας.
Ευχαριστώ γι᾽ αυτό από καρδίας και εν ευγνωμοσύνη πολλή τον ιερατικώς προιστάμενο του ιερού ναού, τον π. Δαμασκηνό, για την ευγενή του πρόσκληση, και εκφράζω την ευγνωμοσύνη μου προς τον Παναγιώτατο Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμο για την άδεια, την ευλογία και την αγάπη του. Και εύχομαι ταπεινά το μήνυμα της Αναστάσεως να πληροί τις ψυχές όλων μας και η χάρη παντων των εν Θεσσαλονίκη αγίων να μας προστατεύει και να μας ενισχύει πάντοτε.
