Ι.Μ. ΒΕΡΟΙΑΣ: Τη Δευτέρα 15 Αυγούστου εορτάστηκε με λαμπρότητα η Θεομητορική Εορτή της Κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου στο Πανελλήνιο Ιερό Προσκύνημα της Παναγίας Σουμελά στην Καστανιά του Βερμίου, όπου φυλάσσεται το Θαυματουργό Ιερό Εικόνισμα της Κυράς του Πόντου, της Προσφυγομάνας Παναγιάς, της Παναγίας της Σουμελιώτισας.
Το πρωί τελέστηκε λαμπρό Πανηγυρικό Πολυαρχιερατικό Συλλείτουργο προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολιτού Χαλκίδος, Ιστιαίας και Βορείων Σποράδων κ. Χρυσοστόμου, ενώ συμμετείχαν οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Σταγών και Μετεώρων κ. Θεόκλητος, ο οποίος χοροστάτησε και στον Όρθρο, Φθιώτιδος κ. Συμεών, ο Αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Ωρεών κ. Φιλόθεος και ο Ποιμενάρχης μας, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, ο οποίος κήρυξε και τον θείο λόγο.
Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας ομίλησε ο πρόεδρος του Σωματείου «Παναγία Σουμελά» κ. Γεώργιος Τανιμανίδης και όπως κάθε χρόνο πραγματοποιήθηκαν οι καθιερωμένες βραβεύσεις και δόθηκαν οι υποτροφίες σε αριστούχους του Μακροχωρίου εις μνήμη των αδικοχαμένων μαθητών του ατυχήματος των Τεμπών (2003).
Οι εκδηλώσεις ολοκληρώθηκαν με την πάνδημη Ιερά Λιτανεία της Θαυματουργής Ιεράς Εικόνας της Παναγίας Σουμελά, το τρισάγιο ενώπιον του μνημείου του Αλεξάνδρου Υψηλάντη και την κατάθεση στεφάνων.
Της εκκλησιαστικής τάξεως επιμελήθηκε ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως μας και Καθηγούμενος του Ιερού Προσκυνήματος Παναγίας Σουμελά Αρχιμ. Αθηναγόρας Μπίρδας, ενώ έψαλλαν ο Άρχοντας Πρωτοψάλτης κ. Γρηγόριος Παπαεμμανουήλ και ο Πρωτοψάλτης του Ιερού Προσκυνήματος κ. Βασίλειος Φωτιάδης μετά χορού Ιεροψαλτών.
Πολιτικοί και στρατιωτικοί άρχοντες και πλήθος ευσεβών προσκυνητών προσήλθαν από όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό στις φιλόξενες πλαγιές του Βερμίου για να προσκυνήσουν, να ευχαριστήσουν και να δοξολογήσουν την Υπεραγία Θεοτόκο, το καύχημα του Ποντιακού Ελληνισμού.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων ευχαρίστησε τους Αγίους Αρχιερείς για την υψηλή παρουσία τους και ανέφερε μεταξύ άλλων: «Διά θανάτου γάρ πρός τήν ζωήν μεταβέβηκας, η τήν ζωήν τεκούσα τήν ενυπόστατον».
Ένα παράδοξο συνιστά η σημερινή εορτή τής ενδόξου Κοιμήσεως τής Υπεραγίας Θεοτόκου. Ένα παράδοξο, τό οποίο όμως αποδεχόμεθα όλοι οι ευσεβώς λατρεύοντες τόν Υιό της, καί γι’ αυτό τιμούμε τήν ημέρα όχι ως πένθιμο αλλά ως χαρμόσυνο καί θριαμβευτική, τήν τιμούμε ως άλλο Πάσχα καί Ανάσταση τού καλοκαιριού.
Σέ τί συνίσταται όμως τό παράδοξο; Συνίσταται στό ότι ένα θλιβερό γεγονός, τό πιό θλιβερό από όλα όσα καλείται νά βιώσει ο άνθρωπος, αντιμετωπίζεται ως χαρμόσυνο καί ευφρόσυνο.
Συνίσταται στό γεγονός ότι ο θάνατος, ο οποίος αποτελεί τραγική συνέπεια τής αμαρτίας καί τής πτώσεως τού ανθρώπου, μεταποιείται στό πρόσωπο τής Υπεραγίας Θεοτόκου σέ ζωή, καί μάλιστα όχι σέ μία ζωή η οποία θά καταλήξει καί πάλι στόν θάνατο, αλλά σέ μία ζωή ενωμένη μέ τήν ενυπόστατο ζωή, τόν Υιό καί Θεό της, τήν πηγή καί τόν κύριο τής Ζωής.
Γι’ αυτό καί η Κοίμηση τής Υπεραγίας Θεοτόκου είναι γιά όλους τούς Ορθοδόξους, τά πιστά καί αφοσιωμένα τέκνα τής Παναγίας, «ιερά καί ευκλεής» πανήγυρις, η οποία τούς συγκεντρώνει σέ όλα τά ιερά της προσκυνήματα, απ’ άκρου εις άκρον τής Οικουμένης, εκεί όπου οι ιερές καί θαυματουργές της εικόνες προσφέρουν άφθονη τή χάρη της στούς πιστούς.
Γι’ αυτό η εορτή τής Κοιμήσεώς της είναι πανήγυρις γής καί ουρανού, πανήγυρις αγγέλων καί ανθρώπων, πού συνεορτάζουν τήν Πλατυτέρα τών ουρανών καί τή Δέσποινα τού Κόσμου.
Γι’ αυτό καί η εορτή τής Κοιμήσεως τής Υπεραγίας Θεοτόκου είναι πανήγυρις ιερά τού Γένους μας, καθώς μέ αυτήν συνδέονται πολλά καί σημαντικά γεγονότα τής ζωής καί τής ιστορίας του, όπως καί μέ τίς ιερές της εικόνες οι παραδόσεις καί η ζωή τών πατέρων καί τών μητέρων μας.
Καί αυτή τήν πραγματικότητα τήν ζούμε κάθε χρόνο εδώ, στό Πανελλήνιο Ιερό Προσκύνημα τής Παναγίας Σουμελά, στό νέο κατοικητήριο τής Μητέρας τού Ποντιακού Ελληνισμού, τό οποίο ανίδρυσε η ευλάβεια καί η αγάπη τών Ποντίων καί όχι μόνο πρός τήν πρόσφυγα Παναγία, τήν Παναγία τή Σουμελιώτισσα, η οποία προτίμησε νά γίνει πρόσφυγας καί αυτή, γιά νά ευρίσκεται κοντά στά προσφιλή τέκνα της, γιά νά τούς προσφέρει τή μητρική αγάπη καί τήν προστασία της.
Γι’ αυτό καί οι Πόντιοι καί οι φιλοπόντιοι συρρέουν εδώ κάθε χρόνο αυτή τήν ημέρα, τήν εορτή τής Κοιμήσεώς της, από όλα τά μήκη καί τά πλάτη τού κόσμου, γιά νά ασπασθούν τήν ιστορική καί θαυματουργό εικόνα της, γιά νά προσκυνήσουν ευλαβικά τήν ιερή καί σεβασμία μορφή της καί γιά νά εμπιστευθούν στή στοργική πρόνοιά της γιά όλους τούς ανθρώπους καί ιδιαιτέρως γιά τούς δοκιμαζομένους καί χειμαζομένους από θλίψεις καί ανάγκες, τά αιτήματα τών καρδιών τους καί νά εκζητήσουν τήν προστασία καί τή βοήθειά της.
Τί είναι αυτό όμως τό οποίο μετέτρεψε τήν Κοίμηση τής Υπεραγίας Θεοτόκου σέ χαρμόσυνη εορτή καί πανήγυρη;
Είναι η ζωή της. Μία ζωή εναρμονισμένη από τήν πρώτη στιγμή μέ τό θέλημα τού Θεού καί εμπεπιστευμένη μέ ταπείνωση στήν Πρόνοια καί τήν αγάπη του.
Αυτή τήν ανέδειξε κεχαριτωμένη καί έκανε τόν Θεό νά επιβλέψει επ’ αυτήν καί νά τήν επιλέξει από όλες τίς γυναίκες τού κόσμου ως Μητέρα τού Υιού του, ως τό πρόσωπο εκείνο πού θά γινόταν η κλίμαξ διά τής οποίας θά κατήρχετο ο Θεός στή γή, αλλά καί θά μπορούσε νά ανέλθει ο χοϊκός άνθρωπος στόν ουρανό· ως τό πρόσωπο εκείνο, τό οποίο θά δάνειζε στόν Θεό τή χοϊκή σάρκα καί θά λάμβανε τήν αθανασία, όχι μόνο γιά τόν εαυτό της αλλά καί γιά ολόκληρο τό ανθρώπινο γένος.
Καί εάν η υπακοή τού Υιού καί Λόγου τού Θεού στόν ουράνιο Πατέρα του ήταν τό ένα καί απαραίτητο στοιχείο γιά τή σωτηρία τών ανθρώπων καί γιά τήν απαλλαγή τους από τά δεσμά τού θανάτου, στά οποία τόν είχε καταδικάσει η αμαρτία, τό δεύτερο στοιχείο ήταν η υπακοή τής Υπεραγίας Θεοτόκου στήν πρόσκληση τού Θεού νά γίνει συνεργός στό μυστήριο τής θείας οικονομίας, νά γίνει η Μητέρα τής ενυποστάτου ζωής καί η πρόξενος τής ζωής διά τού Υιού της γιά όλους όσους πιστεύουν σ’ Αυτόν.
Αυτός ο θρίαμβος τής ζωής επί τού θανάτου, ο οποίος υποστασιάζεται στήν Κοίμηση τής Υπεραγίας Θεοτόκου, τής Παναγίας Μητέρας μας, είναι αυτός, ο οποίος δίδει χαρά καί ελπίδα στόν άνθρωπο καί στόν κόσμο. Διότι μάς κάνει νά συνειδητοποιήσουμε ότι ο θάνατος δέν αποτελεί μία τελεσίδικη κατάσταση, αλλά μπορεί νά είναι καί γιά μάς μετάβαση στή ζωή, στήν όντως ζωή, όπως ήταν γιά τήν Υπεραγία Θεοτόκο, τής οποίας τήν ένδοξο Κοίμηση εορτάζουμε καί πανηγυρίζουμε σήμερα.
Μπορεί νά είναι καί γιά μάς μετάβαση στή ζωή, όταν ακολουθούμε στή ζωή μας τά ίχνη τής Παναγίας μας. Όταν εναρμονίζουμε τή ζωή μας μέ τό θέλημα τού Υιού της. Όταν ζούμε μέ ταπείνωση καί υπακοή στόν Θεό. Όταν εμπιστευόμεθα εαυτούς καί αλλήλους στήν πρόνοια καί τήν αγάπη τού Θεού.
Στίς ημέρες μας, κατά τίς οποίες ο κόσμος μας ζεί μέ τόν φόβο τού θανάτου, θανάτου πού μπορεί νά οφείλεται στίς πανδημίες πού εσχάτως μάς πλήττουν, στούς πολέμους πού μάς απειλούν καί στίς συνέπειες τους ή ακόμη καί στήν καταστροφή τού φυσικού περιβάλλοντος καί τήν κλιματική αλλαγή, τό θαύμα τής ενδόξου Κοιμήσεως τής Θεοτόκου, αναπτερώνει καί ενισχύει τήν πίστη μας στή ζωή, η οποία εκπηγάζει από τό Θεομητορικό μνήμα καί προσφέρεται σέ κάθε άνθρωπο πού πιστεύει στήν πηγή τής Ζωής, τόν Υιό της, καί επικαλείται τίς πρεσβείες της.
Άλλωστε η μακρά ιστορική διαδρομή τού Έθνους μας είναι γεμάτη από εμπειρίες μεταβάσεως εκ τού θανάτου εις τήν ζωήν. Είναι γεμάτη από γεγονότα καί πράξεις τά οποία πιστοποιούν τήν αλήθεια ότι ο θάνατος δέν εμποδίζει τή ζωή. Καί εκεί πού κάποιοι πιστεύουν ότι μπορούν νά τήν εξαφανίσουν, νά τήν σβύσουν, διώκοντας καί σφαγιάζοντας ανθρώπους, δρομολογώντας γενοκτονίες καί καταστροφές, γκρεμίζοντας καί πυρπολώντας μνημεία καί τόπους λατρείας, διαπιστώνουν ότι αποτυγχάνουν, γιατί αυτοί πού νόμισαν ότι τούς εξαφάνισαν, ζούν καί θά ζούν στό πάνθεο τών ηρώων καί στή χορεία τών αγίων· ζούν καί θά ζούν στίς ψυχές όλων τών Ελλήνων, πού φέτος τιμούμε μαζί μέ τήν 200ή επέτειο τού ολοκαυτώματος τής Ναούσης καί τήν επέτειο τών 100 ετών από τή Μικρασιατική καταστροφή καί τόν βάρβαρο καί απάνθρωπο ξεριζωμό τών Ελλήνων τής Μικράς Ασίας, τού Πόντου, τής Καππαδοκίας καί τής Ανατολικής Θράκης.
Διότι, όσοι πίστευσαν πώς εκδιώκοντας τούς πατέρες μας από τίς προαιώνιες εστίες τού Ελληνισμού κατόρθωσαν νά τόν σβύσουν, απατήθηκαν. Γιατί οι πατέρες μας, όπου καί άν βρέθηκαν, στίς νέες πατρίδες, πύργωσαν νέα αγιάσματα καί νέα προσκυνήματα, όπως έκαναν καί εδώ στή νέα Μονή τής Παναγίας Σουμελά, καί εναπέθεσαν ευλαβικά τά ιερά κειμήλια τής πίστεως καί τής ευσεβείας, τίς θαυματουργές εικόνες τής Υπεραγίας Θεοτόκου, τής κατ’ εξοχήν προστάτιδος τού Γένους μας, γιά νά τίς τιμούμε, όπως καί οι πατέρες μας, αλλά καί γιά νά αντλούμε δύναμη καί πίστη από τή χάρη τους καί τήν ευλογία τους.
Καί δέν έχουμε αμφιβολία ότι εορτάζοντας καί πανηγυρίζοντας σήμερα τήν εορτή τής ενδόξου Κοιμήσεως τής Υπεραγίας Θεοτόκου εδώ στό όρος Βέρμιο καί τό νέο κατοικητήριο τής Σουμελιώτισσας Παναγίας, τής μητέρας καί προστάτιδος τού Ποντιακού Ελληνισμού, όπου συνέρρευσε καί φέτος πλήθος πιστών γιά νά τιμήσει τήν πρόσφυγα Παναγία, δέν είμεθα μόνοι.
Συμπροσεύχονται μαζί μας αοράτως καί οι ψυχές τών πατέρων καί τών μητέρων μας, αλλά καί όλοι εκείνοι οι οποίοι αυτή τήν ώρα συμμετέχουν στή θεία Λειτουργία, τήν οποία τελεί ο Παναγιώτατος Οικουμενικός μας Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος στό ιστορικό μοναστήρι τής Παναγίας Σουμελά στόν Πόντο. Καί οι δεήσεις μας ενώνονται καί μαζί μέ όλες εκείνες πού αναπέμπονται ενώπιον τών αναριθμήτων ιερών καί θαυματουργών εικόνων τής Παναγίας μας, καί είναι βέβαιο ότι φθάνουν καί στόν θρόνο τής Παντοβασίλισσας Παναγίας, η οποία γνωρίζει κάθε μυστικό αίτημα τής ψυχής μας, ακούει κάθε αλάλητο στεναγμό μας καί σφογγίζει κάθε καυτό δάκρυ τών παιδιών της.
Έχοντας, λοιπόν, τήν εύνοια νά ζούμε μέσα στήν αγάπη της, νά ζούμε κάτω από τή σκέπη καί τήν προστασία της, κλίνουμε μέ ευλάβεια τό γόνυ ενώπιον τής χαριτοβρύτου καί θαυματουργού εικόνος τής Παναγίας τής Σουμελά, τήν οποία τιμούμε σήμερα μέ τή σεπτή παρουσία τών Σεβασμιωτάτων Αγίων Αδελφών, τού Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Χαλκίδος, Ιστιαίας καί Βορείων Σποράδων κ. Χρυσοστόμου, ο οποίος καί προεξάρχει τής πανηγυρικής θείας Λειτουργίας, τού Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σταγών καί Μετεώρων κ. Θεοκλήτου, πού προεξήρχε τού Όρθρου, τού Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ. Συμεών, ο οποίος μάς ομίλησε χθές άριστα, καί τού Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Ωρεών κ. Φιλοθέου, ο οποίος προεξήρχε χθές στόν Εσπερινό, οι οποίοι καί λάμπρυναν μέ τή συμμετοχή τους τούς πανηγυρικούς εορτασμούς τού Ιερού Προσκυνήματος τής Παναγίας Σουμελά καί τού Ποντιακού Ελληνισμού, ο οποίος τιμά τήν εορτή τής πανσέπτου καί ενδόξου Κοιμήσεως τής προστάτιδός του, τής Υπεραγίας Θεοτόκου.
Τούς εκφράζω τήν ολοκάρδιο ευγνωμοσύνη καί ευχαριστία μου γιά τήν παρουσία τους καί τή συμμετοχή τους στό Ιερό μας Προσκύνημα καί τήν τιμή πού επεδαψίλευσαν στον Ποντιακό Ελληνισμό.
Ευχαριστίες απευθύνω καί πρός τούς παρισταμένους εκπροσώπους τής κυβερνήσεως, τής Βουλής τών Ελλήνων, τών ελληνικών κομμάτων, τών Ενόπλων Δυνάμεων καί τών Σωμάτων Ασφαλείας, τόν Περιφερειάρχη μας, τόν Δήμαρχο καί τούς άλλους Δημάρχους, όλους τούς τοπικούς άρχοντες, τούς εκπροσώπους τών Ποντιακών Σωματείων, όλους τούς ευσεβείς προσκυνητές, τούς λάτρεις τής Υπεραγίας Θεοτόκου καί φίλους τού Ποντιακού Ελληνισμού, οι οποίοι κατέκλυσαν από χθές τό Ιερό Προσκύνημα τής Παναγίας Σουμελά γιά νά προσκυνήσουν καί νά τιμήσουν τήν Υπεραγία Θεοτόκο.
Εύχομαι ταπεινά καί από καρδίας η χάρη καί η ευλογία της νά σκέπει καί νά προστατεύει όλους τούς ευλαβώς τιμώντας την, τόν Ποντιακό Ελληνισμό, τήν πατρίδα μας καί όλο τόν κόσμο, καί νά μάς διαφυλάττει ασινείς από κάθε κίνδυνο καί κάθε κακό.
Είθε η ευχή καί η ευλογία τής Παναγίας μας, τής Παναγίας Σουμελά, νά σκέπει όλους μας, αδελφοί μου.
