Πανηγυρίζει η Ιερά μονή Υπαπαντής Αγίων Μετεώρων (φωτο)

Πλήθος προσκυνητών στον Μέγα Εσπερινό

των Γρηγόρη Καλύβα και Βαγγέλη Γκιάτα
     
Ένα  από  τα  πλέον  σημαντικά  μοναστήρια  των  Μετεώρων  , η  Μονή  της  Υπαπαντής  του  Σωτήρος ,  πανηγυρίζει με μια  σειρά  λατρευτικές  εκδηλώσεις που  ξεκίνησαν  από χθες  το  απόγευμα  με την  τέλεση  του  μεγάλου  Εσπερινού  και θα συνεχιστούν  αύριο  με  την  πανηγυρική  θεία  λειτουργία  . Περίπου  στις  16:00  σήμανε  το  σήμαντρο  της  Μονής  καλώντας  τους  φιλέορτους να  παραστούν  στην ακολουθία  του  μεγάλου  εσπερινού  και η  ανταπόκριση  , αν κρίνουμε  από  όσους  συνέρευσαν  , ήταν  μεγάλη  .

Της  ακολουθίας  του  εσπερινού  χοροστάτησε  ο  Ηγούμενος  της  Μονής  του Μεγάλου  Μετεώρου  Αρχιμ.  Νήφων  ο  οποίος  μετά  το πέρας  μίλησε  με  θερμά  λόγια  για την παρουσία  του  κόσμου  τονίζοντας  πως  αποτελεί  μια  ένδειξη  πίστης   προς  τον  Θεό  αλλά  και  αγάπης προς  την  Μονή τα ου  Μεγάλου  Μετεώρου  .

Μιλώντας  σχετικά  με την ουσία  της  μεγάλης  εορτής  ο  Αρχιμ.  Νήφων  τόνισε   πως  η  εκκλησία  τονίζει  ιδιαίτερα  την Υπαπαντή  του  Κυρίου  μας την οποία  θεωρεί  σημαντικό σταθμό  στην επίγεια   ζωή  του  .

Η  Εορτή  της  Υπαπαντής

Η υποδοχή του μικρού Ιησού στο ναό από το Συμεών είναι γνωστή ως η Υπαπαντή του Κυρίου.

Γιορτάζεται από την Εκκλησία μας στις 2 Φεβρουαρίου και ο εορτασμός της καθιερώθηκε επίσημα από τον αυτοκράτορα Ιουστινιανό τον 6ο αιώνα μ.Χ.
«Νυν απολύεις τον δούλον σου .Δέσποτα, κατά το ρήμα σου εν ειρήνη, ότι είδον οι οφθαλμοί μου το σωτήριόνσου … Φως εις αποκάλυψιν εθνών και δόξαν λαού σου Ισραήλ» , αναφώνησε  ο  γέρων  Συμεών παίρνοντας  στα γέρικα  χέρια   του τον μικρό Ιησού   οδηγώντας  τον  μπροστά  στην πύλη του ναού. Αυτή τη μέρα ο λαός μας τη θεωρεί ακόμα μια γιορτή της Παναγίας.

Με δύο ονόματα ονόμασε ο ευλαβής, δίκαιος και Θεοδόχος Συμεών τον Κύριο:

Σωτηρία που ετοίμασε ο θεός για κάθε άνθρωπο και Φως που θα φωτίσει όλα τα έθνη

Το  Μοναστήρι

«…Η  μονή  της  Υπαπαντής  είναι  κτίσμα  του  14ου αιώνα και είναι το μόνο  ενυπόγραφο  από  τα τέσσερα σπηλαιώδη  μονύδρια  που έκτισε  ο  Νείλος , ο πρώτος  της  Σκήτης  της  Δούπιανης .

Το  μικρό καθολικό  της  μονής  είναι  πολύ σπουδαίο από απόψεως  αρχαιολογικής  , διότι  κτίστηκε  εκ βάθρων και ιστορήθηκε   με τους κόπους και την επιστασία   «του πρώτου  της  Σκήτεως  Σταγών και καθηγουμένου της  Δούπιανης  κυρ Νείλου» , το έτος  1367 .

Διασώζει θαυμάσιες  τοιχογραφίες μακεδονικής τεχνοτροπίας  , και επίσης  διασώζει  την μορφή  του  Νείλου  , ιστορημένη  στην ΝΔ κόγχη του κυρίως  ναού  , να δέεται  γονυπετής έμπροσθεν της  Θεοτόκου …» , γράφει  στην αναφορά  της  στο  βιβλίο  της  «το πέτρινο δάσος» , η αγιοστεφανίτισσα  μοναχή  Θεοτέκνη .

Το  μοναδικής  ομορφιάς  και αρχιτεκτονικής  ήταν μέχρι  πριν  μερικά χρόνια  σχεδόν  ερειπωμένο  και χάριν των  προσπαθειών  του  τότε  ηγουμένου  του  Μεγάλου Μετεώρου   Αρχιμ.  Αθανασίου  ,  αναστυλώθηκε  , αποκαταστάθηκε  και σήμερα  στέκει  εκεί  πίσω  απόκοσμο  , μέσα  στο  μεγάλο κοίλωμα  του  βράχου  απέναντι  από  τον ανδριάντα  του  Παπα- Θύμιου  Βλαχάβα .