Πανηγύρισε ο Ιερός Ναός της Αγίας Παρασκευής Μελίκης – Χειροθεσία Αναγνώστου

Ι.Μ. ΒΕΡΟΙΑΣ – Την Παρασκευή 26 Ιουλίου o Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής Μελίκης.

Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων χειροθέτησε Αναγνώστη τον κ. Βασίλειο Μαντζώλα, ο οποίος διακονεί στο Ιερό Βήμα της ενορίας, ενώ με αφορμή τη συμπλήρωση εξήντα ετών από την θεμελίωση του Ιερού Ναού εκφωνήθηκε ομιλία από τον κ. Αντώνιο Τσιπρόπουλο, πρώην Διευθυντή του Λυκείου Μελίκης.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων κηρύττοντας τον θείο λόγο ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ώστε ο νόμος παιδα­γωγός ημών εις Χρι­στον, ίνα εκ πίστεως δι­και­ωθώμεν». Στη σημασία της πι­στεως αναφέ­ρε­ται σήμερα, εορτή της αγίας με­γα­λομάρτυρος και αθληφόρου Πα­ρασκευής, της προστάτιδος της ενο­ρίας σας, το αποστολικό ανά­γνω­­σμα. Αναφέρεται στη σημασία της πίστεως, όπως αυτή προβάλ­λεται με τη θε­ρα­πεία της αιμορρο­ου­σης γυναίκας του ση­με­ρινού ευαγγελίου, αλλά και στη μεγάλη και α­κλόνητη πίστη της εορ­ταζο­μένης αγίας Παρα­σκευ­ης.

Κάθε άνθρωπος προ­σπαθεί και αγωνίζε­ται στη ζωή του να επι­τυ­χει τους στόχους του, να δικαιώσει τις προσ­δοκίες των οικείων του, αλλά και να δι­και­ωθεί για τους κόπους του.

Κάθε άνθρωπος αγω­νι­­­­ζεται για να δικαιω­θεί. Θέλει και αναζητά με επιμονή το δίκαιό του, γιατί έτσι πιστεύει ότι καταξιώνεται στα μα­τια των ανθρώπων και του κο­σμου. Και η επιδίωξη αυτή της δι­και­­ώσεως δεν είναι ου­τε άσκοπη ούτε αδι­και­ο­­λόγητη.

Πέρα και πάνω από αυτήν όμως υπάρχει η δι­και­ω­ση του Θεού, υπάρ­χει η αποκατάστασή μας στα μάτια του Θεού, κάτι που είναι βεβαίως πολύ πιο σπουδαίο και πολύ πιο σημαντικό από οποια­δήποτε ανθρώ­πι­νη και εγκόσμια δικαί­ω­ση, διότι δεν περιορί­ζε­ται εδώ στη γη, αλλά επεκτείνεται και στον ουρανό και ισχύει αιώ­νια.

Και αυτή η δικαίωση, αυτή η αποκατάστασή μας ενώπιον του Θεού, δεν είναι έργο αν­θρω­πινο, αλλά έργο της θεί­ας Οικονομίας· γιατί την οφείλουμε στον Χρι­στο που έγινε αν­θρω­πος και θυσιά­σθη­κε για να μας απαλ­λάξει από το βάρος των ανο­μιών και των αμαρ­τιών μας. Την οφείλου­με στον Χρι­στο που έγι­νε για χάρη μας «κα­τα­ρα», για να μας ελευθε­ρώσει από την κατάρα του νο­μου, δηλαδή από την ανυ­πακοή μας στον νο­μο του Θεού.

Η δικαίωση μας, λοι­πον, ενώπιον του Θεού είναι δεδομένη. Δεν ει­ναι όμως και αυτο­νόη­τη, εάν δεν την προσεγ­γίσουμε και εμείς.

Και η προσέγγισή μας αυτή γίνε­ται μόνο με ένα τρόπο, με αυτόν που υποδεικνύει σήμε­ρα ο απόστο­λος Παύ­λος. Γίνεται με την πι­στη. «Ίνα εκ πίστεως δι­καιωθώμεν».

Τι ζητούσε η αιμορ­ρο­ούσα γυναί­κα του ευ­αγ­γελίου; Τη θεραπεία της. Πίστευσε, λοιπόν, ότι ο Χρι­στος μπορεί να την θεραπεύσει και τον πλησίασε. Άγγιξε το ιμάτιό του και θερα­πεύ­θηκε. Προσέφερε την πι­στη της και κέρδισε τη δικαίωσή της.

Το ίδιο συνέβη και με την εορτα­ζο­μενη σήμε­ρα αγία μεγαλομάρ­τυ­ρα Παρασκευή. Αγάπησε τον Χρι­στο από μικρή. Πόθησε να είναι μαζί του. Να είναι αφιερω­μένη σ᾽ Αυτόν. Να είναι η νύμφη του και Αυτός να είναι ο νυμφίος της. Τον πλησίασε με πίστη, με τόση πίστη ώστε προ­τίμησε να θυσιάσει και την ίδια τη ζωή της υπομένοντας σκληρά βα­­σανιστήρια και αυτό ακόμη το μαρτύριο, προ­κειμένου να είναι μαζί του, προκειμένου τι­ποτε να μην την χω­ρι­σει από την αγάπη του. Και το επέτυχε. Δι­και­ω­θηκε και αυτή διά πίστεως. Δικαιώ­θη­κε και ενώπιον του Θεού και ενώπιον των αν­θρω­πων.

Διότι ποιος την εποχή εκείνη έδινε ση­μασία σε μία γυναί­κα; Ποιος της έδινε το δι­καίωμα να μιλήσει δη­­μόσια και ποιος την άκουε; Κανείς. Και ο­μως και αυτό το αυτο­νόητο δικαίωμα κάθε αν­­θρώπου, αυτό το δι­και­ωμα που στην αρ­χαι­­ότητα δεν το ει­χαν οι γυναίκες, και αυτό το κατέκτησε η αγία Πα­ρασκευή, που αξιώθηκε με την πίστη της στον Χριστό να γίνει κήρυ­κας του λόγου του Θε­ου, να τον ομολογή­σει ενώπιον και αυτού του Ρωμαίου αυτοκρά­το­ρος που την άκουε και την έβλεπε με απο­ρία να υπερ­βαί­νει τα βασανι­στήρια, στα οποία την υπέβαλε, και να παρα­με­­νει αβλαβής.

Η πίστη της όμως δεν την δικαί­ω­σε μόνο απέ­ναντι στον Θεό και τους ανθρώπους. Της έδωσε και παρρησία ενώπιον του Θεού, ώστε να μπο­ρεί να πρεσβεύει και για όλους εμάς, για όσους επικα­λούν­ται τη βοήθειά της, για όσους ζητούν να τους θε­ρα­πεύσει από τις α­σθένειες που τους τα­λαιπωρούν, για ο­σους ζη­τούν τη μεσι­τεία της, ώστε να έχουν περισσό­τερη πίστη και να επι­τύχουν δι᾽ αυτής τη δι­και­ωση όχι μόνο από τους ανθρώπους, αλ­λα κυρίως από τον Θεό.

Τιμώντας, λοιπόν, και εμείς, ση­μερα την αγία μεγα­λομάρτυρα και αθλη­φο­ρο Παρασκευή, ας την παρα­καλέσουμε να μεσιτεύει στον Θεό να μας αυξήσει την πίστη, αλλά και ας προ­σπα­θούμε και ας αγωνι­ζο­μαστε και εμείς προς αυτή την κατεύ­θυνση, ώστε να αξιω­θούμε και εμείς να «δικαιωθώμεν εκ πίστεως» και να κλη­ρονομήσουμε τη βασι­λεία των ουρανών, ως τέκνα του Θεού. Αυτό έπραξε η αγία Παρασκευή αλλά και όλοι οι άγιοι της Εκκλησίας μας, οι οποίοι θεώρησαν τα πάντα σκύβαλα, για να κερδίσουν τον Θεό και την πίστη και την αγάπη του. Αυτό περιμένει από εμάς ο Κύριος αλλά και η αγία Παρασκευή, η οποία είναι για μας υπόδειγμα ζωής και αγάπης και πίστεως προς τον Χριστό.

ΓΙΑ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ