Πανηγύρισε η Ιερά Μονή Αγίου Αθανασίου Σφηνίτσης στην Αγκαθιά (ΦΩΤΟ)

Την Τετάρτη 2 Μαΐου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο λόγο στην πανηγυρίζουσα Ιερά Μονή Αγίου Αθανασίου Σφηνίτσης στην Αγκαθιά Ημαθίας επί τη εορτή της μετακομιδής του ιερού λειψάνου του Αγίου Αθανασίου.

Οπως αναφέρει ανακοίνωση της Μητρόπολης, μετά το τέλος της θείας Λειτουργίας πραγματοποιήθηκε λιτάνευση της ιεράς εικόνος και του ιερού λειψάνου του Αγίου Αθανασίου πέριξ της Μονής.

Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου :

«Η εμή διδαχή ουκ έστιν εμή αλλά του πέμψαντός με».

Εικοσιπέντε ημέρες έχουν περά­σει από την ημέρα της λαμπρο­φο­ρου Αναστάσεως του Κυρίου μας, και στο διάστημα αυτό είδαμε τον Ιησού να εμφανίζεται στους μα­θη­­τες του προκειμένου να εδραι­ω­σει την πίστη τους στο θαύμα της Αναστάσεώς του αλλά και να τους ενισχύσει για το έργο του ευαγ­γε­λισμού των ανθρώπων, το οποίο θα αναλάμβαναν μετά την επιφοί­τη­ση του Παναγίου Πνεύ­μα­τος κα­τα την ημέρα της Πεντη­κοστής.

Και σήμερα, στο μέσον αυτής της περιόδου των πε­νήντα ημε­ρων, οι οποίες μεσο­λαβούν μεταξύ των δύο μεγάλων εορτών της Εκκλη­σι­ας μας, της Αναστάσεως και της Πεντηκοστής, η Εκκλησία μας μας παρουσιάζει τον Χριστό με έναν αλ­λο τρόπο. Μας τον παρουσιάζει να ομιλεί πριν από το Πάθος και την Ανάστασή του στους Ιου­δαί­ους, μία ημέρα σαν τη ση­με­ρι­νη, εικο­σι­πέντε ημέρες μετά το Πάσχα των Ιουδαίων, και να τους απο­κα­λυ­πτει το νόημα της αποστολής του και της διδασκαλίας του στους αν­θρώπους.

Ο Χριστός όμως δεν μίλησε μόνο τότε στους Ιουδαίους, αλλά μιλά και σε μας σήμερα και σε κάθε επο­­χη. Μιλά για τη διδασκαλία και το Ευαγγέλιό του, γι᾽ αυτά δη­λαδή που εμπιστεύθηκε στους μα­θητές και αποστόλους του να τα κη­ρύξουν σε όλα τα έθνη, γι᾽ αυτά τα οποία άφησε ως ιερή και σω­τη­ρια παρακαταθήκη στην Εκ­κλησία του. Μιλά για όλους εκεί­νους που επρόκειτο να συνεχίσουν το έργο του και για όλους εμάς που επρό­κειτο να πιστεύσουμε διά του λο­γου των σε αυτό.

«Η εμή διδαχή ουκ έστιν εμή αλ­λα του πέμψαντός με». Η διδα­σκα­λία μου δεν είναι δική μου αλ­λα αυτού που με απέστειλε, δη­λα­δη του Θεού-Πατρός μου, λέγει.

Ο Χριστός απαντά με αυτόν τον τρόπο σε εκείνους που απορούν πως είναι δυνατόν να διδάσκει, αφού δεν έμαθε γράμματα, αλλά συγχρόνως απαντά και σε εκεί­νους που νομίζουν ότι επειδή ε­χουν μάθει γράμματα, επειδή ε­χουν σπουδάσει, επειδή έχουν κα­ποια θέση στην Εκκλησία, μπο­ρούν να διδάσκουν τους ανθρώ­πους ο,τι νομίζουν και όπως νο­μι­ζουν. Απαντά σε εκείνους που σφε­τερίζονται τη διδασκαλία του ευ­αγγελικού λόγου για να αποκο­μι­ζουν την τιμή και τη δόξα των αν­θρώπων.

Και εάν ο Χριστός, ο οποίος είναι ο Υιός και Λόγος του Πατρός, ο ο­ποίος είναι ασυγχύτως και αδιαι­ρε­τως ενωμένος με τον Θεό-Πα­τε­ρα του, διακηρύττει ότι η διδα­σκα­λία του δεν είναι δική του αλλά του Πατέρα του, που τον απέστει­λε στον κόσμο για να διδάξει τους ανθρώπους, και ο ίδιος επιτελεί το έργο αυτό ως έργο υπακοής προς τον Πατέρα του, το ίδιο ακριβώς κα­νει ανά τους αιώνες και η Εκ­κλη­σία μας διά των αγίων απο­στο­λων, των θεοφόρων Πατέρων και ιεραρχών της και των κη­ρυ­κων του Ευαγ­γελίου. Διότι το Ευ­αγγέλιο του Χρι­στού κηρύχθηκε και κηρύσ­σε­ται μόνο εν υπακοή προς τον Θεό, όπως μας διδάσκει και ο εορτα­ζο­μενος σήμερα μέγας ιεράρχης και διδάσκαλος της Εκκ­λησίας μας, ο άγιος Αθανάσιος, αρχιεπίσκοπος Αλεξανδρείας, ο προστάτης και έφο­ρος του ιερού αυτού Κοι­νο­βίου, του οποίου ε­χου­με την ευ­λο­γία να προσκυ­νού­με την τι­μία και χαριτόβρυτη Κα­ρα και να λαμβά­νου­με τη χάρη και τον αγιασμό που μεταδίδει.

Με υπακοή προς τον Θεό και την Εκκλησία δίδαξε και ο άγιος Αθα­νάσιος, χωρίς να επι­διώ­­κει τον έπαινο και την προ­βο­λη, χωρίς να επιζητά την τιμή και τη δόξα που απέρρεε από το υψη­λο πατριαρ­χικό του αξίωμα και την αρχι­ε­ρωσύνη. Αντίθετα μάλι­στα, δίδα­σκε με απόλυτη συναί­σθηση ότι η διδασκαλία του δεν ήταν δική του, αλλά ήταν αυτή που του εμπιστεύ­θηκε ο Χριστός διά της Εκκλησίας του για να τη με­ταδώσει στους αν­θρώπους, ώστε να σωθούν δι᾽ αυ­της.

Γι᾽ αυτό και την υπερασπίσθηκε με τόσο σθένος και τόση γενναιό­τη­τα έναντι του Αρείου και των άλλων κακοδόξων οι οποίοι προ­σπα­­θού­σαν να επιβάλλουν τις δι­κες τους αιρετικές απόψεις για τον Υιό και Λόγο του Θεού, διότι η υψη­λοφροσύνη τους και ο εγωι­σμος τους δεν τους επέ­τρεπαν να αντιληφθούν ότι η δι­δα­χη της Εκ­κλησίας δεν είναι δική τους για να διδάσκουν ο,τι νομί­ζουν, αλλά ει­ναι του Θεού, ο οποί­ος και φωτίζει και δίνει λόγο σε όποιον τον α­κούει με σε­βασμό, ώστε να μην πλα­νάται και να μην παρερμη­νεύει τον θείο Λο­γο, και να μην απομακρύνεται έτσι από την αλή­θεια της Εκκλησίας και να απο­κόπτεται από αυτήν, μαζί με όσους τον ακολουθούν, ως αιρετικός.

Με την ίδια συναίσθηση της υπα­κο­ης στο θέλημα του Θεού, την οποία μας δίδαξε ο Χριστός, αλλά και με την οποία δίδαξε τον λόγο της αληθείας και του Ευαγ­γε­λίου και ο τιμώμενος Μέγας Πα­τηρ της Εκκλησίας μας, ο Με­γας Αθανά­σι­ος, θα πρέπει και να διδά­σκουμε, όσοι διδάσκουμε, αλ­λα και να ακού­με τον λόγο του Θεού, ώστε να είναι σωτήριος και για μας, κα­τα την υπόσχεση του Κυ­ρίου μας, που τον ακούσαμε ση­μερα να λέγει, ότι «τούτο γαρ εστιν το θε­λημα του Πατρός μου, ίνα πας ο θεωρών τον Υιόν και πι­στεύ­­ων εις αυτόν έχη ζωήν αιώ­νιον».

Εύχομαι, λοιπόν, να μας αξιώσει ο Θεός, διά πρεσβειών του εν αγί­οις Πατρός ημών Αθανασίου του Μεγάλου, να θεωρούμε και να πι­στεύ­ουμε πάντοτε στον Χριστό, σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, ώστε να χαρίσει και σε μας την αιώνιο ζωή και τη μακαριότητα της βασιλείας του.

Δείτε φωτογραφίες της Μητρόπολης εδώ