Την Τετάρτη 18 Ιανουαρίου, εορτή του Αγίου Αθανασίου, ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο λόγο στην πανηγυρίζουσα Ιερά Μονή Αγίου Αθανασίου Σφηνίτσης στην Αγκαθιά Ημαθίας .
Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΣΤΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
«Δεύρο ούν μοι διέλεσθε τα εκείνου καλά, όσοι των εκείνου επαινέται και μάρτυρες, και αγώνα καλόν αγωνίσασθε …, άνδρες ομού και γυναίκες, … ιερείς και λαός, οι μοναδικοί και μιγάδες».
«Ελάτε, λοιπόν, και επιλέξτε από τις αρετές του αγίου, και αγωνισθείτε τον καλόν αγώνα, άνδρες και γυναίκες, ιερείς και λαός, ασκητές και μοναχοί».
Αυτός που μας απευθύνει, αδελφοί μου, αυτή την πρόσκληση δεν είναι άλλος από τον αρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο, τον εγκωμιαστή του εορταζομένου αγίου της Εκκλησίας μας και εφόρου της Ιεράς αυτής Μονής, Μεγάλου Αθανασίου.
Και τι μας καλεί να κάνουμε ο ιερός πατήρ; Μας καλεί εάν θέλουμε να εορτάσουμε και να πανηγυρίσουμε επαξίως τον Μέγα Αθανάσιο, να αγωνισθούμε και εμείς να μιμηθούμε τις αρετές και τα χαρίσματά του. Να αγωνισθούμε στα πνευματικά αθλήματα και παλαίσματα που αγωνίσθηκε και εκείνος, σε αυτά που ο καθένας από εμάς, ανάλογα με τη θέση του και την πνευματική του κατάσταση, επαινεί και θαυμάζει.
Όλοι μας μπορούμε να βρούμε κάτι από τα πολλά χαρίσματα και γνωρίσματα του αγίου Αθανασίου, το οποίο μπορούμε να προσπαθήσουμε να μιμηθούμε. Διότι ο αγώνας για την αρετή και την αγιότητα δεν είναι, αδελφοί μου, προνόμιο ή υποχρέωση μόνο των επισκόπων, των κληρικών ή των μοναχών. Είναι προνόμιο και χρέος του κάθε πιστού, σε όποια εποχή και αν ζεί, όποια ιδιότητα και εάν έχει, διότι ο Θεός μας έχει δημιουργήσει για την αγιότητα και σε αυτήν μας καλεί λέγοντας: «άγιοι έσεσθε, ότι εγώ άγιός ειμι».
Και αυτό που μας θα κάνει αγίους, και αυτό που ανέδειξε τους αγίους της Εκκλησίας μας αγίους, αυτό που ανέδειξε τον τιμώμενο Μέγα Αθανάσιο άγιο, δεν είναι μόνο ο αγώνας και η προσπάθεια. Αυτά αποτελούν την προϋπόθεση, αποτελούν τη βάση, αποτελούν την απόδειξη ότι θέλουμε όντως να ακολουθήσουμε τον δρόμο της αρετής και της αγιότητος.
Για να φθάσουμε όμως στον στόχο μας είναι απαραίτητη η χάρη του Θεού. Αυτή είναι, αδελφοί, που αναδεικνύει τους αγίους, και χωρίς αυτήν κανείς δεν μπορεί να φθάσει στην αγιότητα.
Υπάρχουν στον κόσμο, υπάρχουν σε όλες τις θρησκείες, καλοί και ενάρετοι άνθρωποι, δεν υπάρχουν όμως άγιοι, γιατί όλοι αυτοί δεν έχουν τη χάρη του Θεού, τη χάρη που είχε ο Μέγας Αθανάσιος, ώστε να λάμπει και να φωτίζει την Εκκλησία με τη ζωή και το έργο αιώνες τώρα.
Και για να έχουμε τη χάρη του Θεού στον αγώνα και την προσπάθειά μας υπάρχει μία προϋπόθεση, μία προϋπόθεση την οποία διέθετε και ο άγιος Αθανάσιος και όλοι οι άγιοι της Εκκλησίας μας.
Μας την αποκαλύπτει ο απόστολος Παύλος γράφοντας προς τον μαθητή του Τιμόθεο: «εάν δε και αθλή τις, ου στεφανούται εάν μη νομίμως αθλήση».
Δεν αρκεί, λοιπόν, η άθληση, δεν αρκεί η άσκηση και ο αγώνας. Χρειάζεται ο πιστός να αγωνίζεται και να ασκείται μέσα στο πλαίσιο της Εκκλησίας και σύμφωνα με τους όρους και τους κανόνες που έχει θέσει η εμπειρία των αγίων της Εκκλησίας μας. Πρέπει να αγωνίζεται μέσα στην υπακοή και την ταπείνωση. Πρέπει να αγωνίζεται όχι όπως νομίζει ο ίδιος, αλλά όπως υπαγορεύει η Εκκλησία και οι πατέρες της. Διότι και η αυστηρότερη άσκηση και ο μεγαλύτερος αγώνας δεν ωφελούν, εάν δεν γίνονται «νομίμως», όπως, δηλαδή, θέλει ο Θεός, ο οποίος αποστρέφεται την υπεροψία και την υπερηφάνεια και επιβλέπει «επί τους ταπεινούς και τρέμοντας τους λόγους του».
Έτσι αγωνίσθηκε και ο Μέγας Αθανάσιος, που παρότι ήταν μέγας και πατριάρχης, δεν παρέλειπε ποτέ να αγωνίζεται και στον προσωπικό του πνευματικό αγώνα αλλά και στους αγώνες του υπέρ της Εκκλησίας και της ορθοδόξου πίστεως, όχι αυτοσχεδιάζοντας, όχι κάνοντας ο,τι ο ίδιος νόμιζε ή έκρινε. Αγωνιζόταν πάντοτε με υπακοή στην Εκκλησία και με ταπείνωση.
Αυτός ο μέγας θεολόγος και πατριάρχης, που είχε τη χάρη του Θεού από την παιδική του ακόμη ηλικία, έσπευδε να συμβουλευθεί τους απλούς ασκητές της ερήμου, όχι γιατί είχε ανάγκη τη συμβουλή ή την καθοδήγησή τους, αλλά γιατί γνώριζε ότι ο πνευματικός αγώνας τότε μόνο καρποφορεί και έχει τη χάρη του Θεού όταν γίνεται «νομίμως», όταν γίνεται μέσα στην Εκκλησία και μέσα στην υπακοή.
Τιμώντας, λοιπόν, σήμερα, αδελφοί μου, τον Μέγα Αθανάσιο, τον μεγάλο αυτόν πνευματικό αγωνιστή, ας μιμηθούμε τους αγώνες του και τις αρετές του, ακολουθώντας το παράδειγμά του, και εύχομαι διά των πρεσβειών του να αξιωθούμε και εμείς να φθάσουμε στην αγιότητα και να κληρονομήσουμε τη βασιλεία του Θεού.
-120x86.jpg)
){kind=link}