Το απόγευμα του Σαββάτου τελέστηκε με κάθε εκκλησιαστική λαμπρότητα μέσα στην αναστάσιμη χαρά η μνήμη της αγίας και ενδόξου Μεγαλομάρτυρος και Ισαποστόλου Φωτεινής της Σαμαρείτιδος, πολιούχου και προστάτιδος της πόλεως της Νέας Σμύρνης και της Ιεράς Μητροπόλεως.
Οπως αναφέρεται στο ανακοινωθέν της Μητρόπολης Νέας Σμύρνης: “Προσκεκλημένοι Ιεράρχες στην εφετινή μας πανήγυρη ήταν οι Σεβασμ. Μητροπολίτες Ελευθερουπόλεως κ. Χρυσόστομος και Άρτης κ. Καλλίνικος.
Προς το τέλος της ακολουθίας του Εσπερινού, πριν το «Νυν απολύεις …», και μετά από την προσφώνηση του Σεβασμ. Ποιμενάρχου μας κ. Συμεών, ο Μητροπολίτης Άρτης κ. Καλλίνικος έλαβε τον λόγο και αναφέρθηκε στην χαρά που νιώθει και την ευγνωμοσύνη που αισθάνεται για την πρόσκληση να συμμετέχει στην πανήγυρη της Αγίας Φωτεινής.
Στο κήρυγμά του ο Σεβ. Άρτης τόνισε ότι η χαρά που ένιωσε η Σαμαρείτιδα δεν έχει τόπο. Δεν έχει έθνος. Δεν έχει φύλο, γένος. Ένιωσε τη χαρά, παρόλο που στην αρχή ήταν «γειωμένη», καθώς δεν καταλάβαινε ποιόν έχει δίπλα της. «Από μένα ζητάς νερό;». «Και φυσικά θέλω να ξεδιψάσω για να μην τρέχω στο πηγάδι κάθε τρεις και λίγο», Του απάντησε όταν τη ρώτησε αν θέλει να πιεί νερό για να σβήσει τη δίψα της.
Ο Θεός είναι Πνεύμα, και σαν Πνεύμα βλέπει τις καρδιές και τις διαθέσεις των ανθρώπων, όπου και αν βρίσκονται και ανήκουν. Η Αγία Φωτεινή γυρίζει στο χωριό και λέει στους συγχωριανούς της τι έζησε. Ο άνθρωπος μπορεί να βρεθεί παντού και αν έχει τον Θεό μέσα του να κάνει τον τόπο εκείνο Παράδεισο. Δεν κάνει ο τόπος τον άνθρωπο, αλλά ο άνθρωπος τον τόπο. Δυστυχώς, μπορεί να συμβεί και το αντίθετο.
[irp posts=”348222″ name=”Ι.Μ. Λαγκαδά: Αρχιερατικός Εσπερινός για την γιορτή των Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου (ΦΩΤΟ)”]
Τι έψαχνε η Σαμαρείτιδα; Έψαχνε να βρεί ζωή. Η ζωή δεν είναι κάτι, αλλά Κάποιος. Δέχθηκε με ταπείνωση αυτά που της είπε. Ισαπόστολος κλήθηκε, γιατί διέδωσε σε όλους ποιος είναι ο Χριστός, μέχρι που μαρτύρησε γι᾽ αυτή την ομολογία. Τι είναι η ζωή; Υπήρχε πριν από μας και θα υπάρχει και μετά από μας. Που βρίσκεται η Σμύρνη. Χάθηκε; Όχι. Γιατί; Γιατί βρίσκεται στα όνειρα, στις αναμνήσεις, τα βιώματα των προσφύγων, που όταν ξεριζωμένοι έφτασαν εδώ έφτιαξαν τη Νέα Σμύρνη.
Πάντοτε οι εποχές ήταν δύσκολες, όπως και σήμερα. Εάν όμως βάλουμε στην ψυχή μας τον Χριστό, τότε όπου και να βρεθούμε θα είναι Παράδεισος. Τελικά τι είναι η Σμύρνη; Είναι ο ουρανός. Εκεί που επιθυμούμε όλοι να φθάσουμε κάποια μέρα. Μακάρι να βρούμε νερό και τροφή για να ξεδιψάσουμε και να χορτάσουμε την πείνα μας και με ταπείνωση να βρούμε «το περισσόν ζωής». Και όταν το βρούμε να το δώσουμε και στους άλλους, που προσπαθούν να βρούν τον Θεό μέσα στην καθημερινότητά τους και τότε όλοι μαζί θα αναφωνήσουμε : «Χριστός ανέστη-Αληθώς ανέστη ο Κύριος!»”.
){kind=link}