Μητροπολίτης Διδυμοτείχου: Στον απόηχο της Μεγάλης Δεσποτικής εορτής της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, την Κυριακή, 7 Αυγούστου 2022.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνός ιερούργησε στον Ιερό Ενοριακό Ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στη Δόξα, του τέως Δήμου Μεταξάδων, παρουσία του Δημάρχου Διδυμοτείχου Ρωμύλου Χατζηγιάννογλου και του Προέδρου του Δημοτικού Διαμερίσματος Δόξης Αγγέλου Σοβαρά.
Προσεγγίζοντας την αναγνωσθείσα ευαγγελική περικοπή του πολλαπλασιασμού των άρτων, ο Σεβασμιώτατος, μεταξύ άλλων, τόνισε: «Σέ μία εποχή σάν τή σημερινή, πού τά θέματα τής επιβίωσης λύνονται πολύ δύσκολα, πού οι περιστάσεις τής ζωής δημιουργούν συνεχώς απαιτήσεις καί προβλήματα, πού η καθημερινότητα μοιάζει μ έναν αγώνα ζωής καί θανάτου, είναι απαραίτητο νά βρεθεί ένα στήριγμα, μία απαντοχή, ένα πρόσωπο πού θά διασφαλίσει στόν σύγχρονο άνθρωπο τή γαλήνη καί τήν ισορροπία. Αυτό τό πρόσωπο είναι μόνον ο Χριστός.
»Ο Κύριος έχει κάθε λόγο νά πεί: «ου χρείαν έχουσιν απελθείν», επειδή δέν υπάρχει κάποιος λόγος ή κάποια αιτία γιά νά φύγουν οι άνθρωποι από κοντά Του. Πρώτον, Εκείνος μπορεί νά εξασφαλίσει τόν φωτισμό καί τήν εσωτερική καθαρότητα. Σήμερα, πού δέν υπάρχει διάκριση ανάμεσα στό σωστό καί στό λάθος, ανάμεσα στό λογικό καί στό παράλογο, ανάμεσα στό φυσικό καί στή διαστροφή, ανάμεσα στό σημαντικό καί στό επουσιώδες, ο Χριστός είναι ο μόνος πού φωτίζει τήν ανθρώπινη σκέψη, πού καθαρίζει τήν καρδία, πού δείχνει ξεκάθαρα τήν κατεύθυνση πρός τήν ολοκλήρωση τού ανθρώπου, πρός τή σωστή ωριμότητα, πρός τήν αληθινή ευδαιμονία. Ο Χριστός επίσης είναι ο μόνος πού, όσους ανθρώπους μένουν κοντά Του, τούς καθαρίζει τή συνείδηση από τίς ενοχές, διαγράφει τά λάθη τους, σοφίζει τό μυαλό τους, γιά νά μήν τά ξαναδιαπράξουν, τούς συγχωρεί καί τούς αγκαλιάζει, δείχνοντάς τους τήν αμετάπτωτη αγάπη Του.
»Δεύτερον, ο Κύριος έχει κάθε λόγο νά πεί: «ου χρείαν έχουσιν απελθείν», επειδή Εκείνος μπορεί νά εξασφαλίζει στόν άνθρωπο τήν αληθινή πληρότητα καί ισορροπία. Τό μεγάλο δράμα τού σύγχρονου ανθρώπου είναι τό εσωτερικό του κενό. Τρώει, πίνει, διασκεδάζει, μορφώνεται, ταξιδεύει, πλουτίζει, δικτυώνεται, αλλά αδυνατεί νά γεμίσει τήν άδεια ψυχή του. Κάνει πολλά, λέει περισσότερα, αλλά νιώθει φτωχός, κενός, κούφιος
»Ο Κύριος, καθώς επισκέπτεται τόν άνθρωπο, γεμίζει κάθε πτυχή τής ύπαρξής του. Δίνει νόημα σέ κάθε ενέργεια. Αποκαλύπτει τήν αληθινή προοπτική τού ανθρώπου, πού είναι η αιωνιότητα καί όχι η σαπουνόφουσκα αυτού τού κόσμου. Όταν μείνουμε κοντά στόν Χριστό, απολαμβάνουμε μία εσωτερική ισορροπία. Όλα μέσα μας τακτοποιούνται σύμφωνα μέ τήν αληθινή αξία τους. Όλα τοποθετούνται στήν πλάστιγγα τής αληθινής δικαιοσύνης, πού είναι η αγάπη. Όλα αποκτούν έναν σκοπό, πού είναι η πορεία μας πρός τόν Κύριο».
