Ο Χαλκίδος Χρυσόστομος στην σύσκεψη για το μέλλον της πυρόπληκτης Βόρειας Εύβοιας

I.M. ΧΑΛΚΙΔΟΣ: Το απόγευμα της Δευτέρας 23 Αυγούστου 2021, στο Δημοτικό Σχολείο του πυρόπληκτου χωριού Παπάδες του Δήμου Μαντουδίου-Λίμνης-Αγίας Άννας, ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας, Μητροπολίτης Χαλκίδος κ. Χρυσόστομος, ανταποκρινόμενος στην πρόσκληση του Περιφερειάρχη Στερεάς Ελλάδας κ. Φάνη Σπανού,

παρευρέθηκε σε σύσκεψη, στην οποία έλαβαν μέρος ο Περιφερειάρχης Στερεάς Ελλάδας κ. Φάνης Σπανός, ο Αντιπεριφερειάρχης Π.Ε. Ευβοίας κ. Γεώργιος Κελαϊδίτης, οι Δήμαρχοι των πυροπλήκτων Δήμων, εκπρόσωποι τοπικών φορέων, Πρόεδροι και μέλη τοπικών Συλλόγων ρητινοκαλλιεργητών, κτηνοτρόφων, ελαιοπαραγωγών, ξενοδόχων κλπ, όπου συζητήθηκαν τα προκύψαντα προβλήματα του τόπου, μετά την επέλαση της πύρινης λαίλαπας και έγιναν προτάσεις εν όψει του αυριανού Περιφερειακού Συμβουλίου, το οποίο αυτή τη φορά θα συνεδριάσει στα Λουτρά της Αιδηψού.

Ο Σεβασμιώτατος ευχαρίστησε τον Περιφερειάρχη κ. Σπανό, για την πρόσκληση, υπογράμμισε την ανάγκη να τονωθούν και πνευματικά και ψυχικά οι κάτοικοι των πυροπλήκτων περιοχών, ανέφερε ότι ο ίδιος, από την αρχή του ξεσπάσματος της πυρκαγιάς, περιοδεύει και θα συνεχίσει να περιοδεύει στις πυρόπληκτες Ενορίες, καθώς και επιτελικοί συνεργάτες του Κληρικοί, με πρόγραμμα που έχει καταρτισθεί, έχουν ήδη αναλάβει την ενίσχυση των πυροπαθών αδελφών μας με επισκέψεις, τέλεση ιερών Μυστηρίων, ομιλίες.

Παράλληλα, ο Σεβασμιώτατος τόνισε ότι ο λαός της περιοχής αναμένει να πληροφορηθεί αρμοδίως τα αίτια της προκλήσεως της καταστροφικής πυρκαγιάς, αλλά και της εξαπλώσεώς της, ώστε να καταστεί ανεξέλεγκτή για πολλές ημέρες και να κατακάψει απ’ άκρου εις άκρον την Β. Εύβοια. Ακόμη υποστήριξε τα δίκαια αιτήματα των κατοίκων, οι οποίοι έχασαν τις περιουσίες τους και τα επαγγέλματά τους και την ανάγκη, με την συνδρομή όλων να γίνουν τα απαραίτητα αντιπλημμυρικά και άλλα απαιτούμενα έργα και, κλείνοντας την σύντομη προσφώνησή του, ζήτησε από τους τοπικούς φορείς να αντιμετωπίσουν με ειλικρινές ενδιαφέρον την Βόρειο Εύβοια, η οποία, για αρκετές δεκαετίες, δεν έτυχε της υποστηρίξεως και του ενδιαφέροντος που έπρεπε εκ μέρους της κρατικής εξουσίας και ζήτησε από τους κατοίκους να συνεχίσουν να αγωνίζονται, διατηρώντας την μεταξύ τους ενότητα.