Ι.Μ. ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ: Πριν λίγα χρόνια άρχισα αλληλογραφία με έναν θανατοποινίτη στην Αμερική, τον Αντώνιο, που κατηγορήθηκε για ένα βαρύτατο παράπτωμα, το οποίο αυτός αρνείται ότι έπραξε, και φαίνεται ότι έχει δίκιο, και καταδικάστηκε από τα Δικαστήρια της Αμερικής σε θάνατο.
Ο ίδιος έκανε διάφορες προσφυγές στην Αμερικανική Δικαιοσύνη και παρέμενε σε φυλακή υψίστης ασφαλείας για πολλά χρόνια μέχρι να τελεσιδικήση αμετάκλητα η συγκεκριμένη απόφαση.
Αφορμή της αλληλογραφίας μας ήταν η μελέτη του βιβλίου μου Ορθόδοξη Ψυχοθεραπεία και άλλων συναφών βιβλίων, που εκδόθηκαν στην αγγλική γλώσσα και τον εντυπωσίασαν.
Μου έστειλε το πρώτο γράμμα, του απάντησα και ακολούθησαν και άλλα γράμματά του και απαντήσεις μου, τα οποία τώρα που τα συγκέντρωσα εκτείνονται σε περίπου 100 σελίδες δακτυλογραφημένες μεγάλου μεγέθους.
Επειδή ανέμενε την τελική απόφαση για να ορισθή η ημέρα της εκτελέσεώς του τον απασχολούσαν διάφορα πνευματικά ζητήματα.
Βαπτίσθηκε στην φυλακή ορθόδοξα, ζούσε με μετάνοια, προσευχή, έκανε αγρυπνίες και κομποσχοίνι, αλλά κυρίως τον ενδιέφερε το πως θα αποκτήση νοερά-καρδιακή προσευχή, ώστε όταν εκτελεσθή να περάση από τα «τελώνια», όπως μου έγραφε, και να συναντήση τον Χριστό στον Παράδεισο.
Με τις απαντήσεις που του έστειλα προσπαθούσα να τον καθοδηγήσω στην πνευματική ζωή στην δύσκολη αυτή περίοδο, να τον ενδυναμώσω για να αντιμετωπίση με γενναιότητα τον θάνατο.
Ήταν για μένα μια έκπληξη και κάτι το συγκλονιστικό να αλληλογραφώ με έναν θανατοποινίτη και να τον προετοιμάζω για τον θάνατο!!
Δεν μου είχε συμβή ποτέ άλλοτε στην ζωή μου ένα τέτοιο γεγονός, ενώ ασκώ την διακονία της πνευματικής πατρότητας 50 χρόνια, το να προετοιμάζω με την αρμόζουσα ευαισθησία κάποιον για την εκτέλεσή του, σε τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα.
Όπως είναι γνωστό στην Ελλάδα έχει καταργηθή η θανατική ποινή, γι᾽ αυτό δεν έχουμε τέτοιες εμπειρίες.
Κάποτε θα δημοσιευθή αυτή η αλληλογραφία και θα δη κανείς τον τρόπο που σκεφτόταν αυτός ο ευλογημένος άνθρωπος και πως δεχόταν την καθοδήγησή μου.
Πριν λίγες ημέρες μου έστειλε επιστολή και με ενημέρωνε ότι τελικά ορίσθηκε η εκτέλεσή του να γίνη στις αρχές Ιουνίου, δηλαδή έπειτα από λίγες ημέρες. Μου έγραφε ότι τώρα τα μέτρα ασφαλείας είναι πιο δυνατά.
Στο γράμμα του έχει τρία αιτήματα. Με το ένα με παρακαλεί να προσευχηθώ να γίνη κάτι και να μη πιή «το ποτήριο της εκτέλεσης».
Το δεύτερο αίτημα είναι: «Αν ο Θεός, στην άπειρη αγάπη και σοφία Του, ξέρη ότι είναι το καλύτερο για μένα να εκτελεσθώ για να περάσω από τα τελώνια και να μπω στον Παράδεισο, Σας παρακαλώ να προσευχηθήτε να έχω δύναμη για να αντέξω μέχρι το τέλος, για να είμαι γενναίος και να έχω εμπιστοσύνη στον Θεό!».
Το τρίτο αίτημα είναι να του δώσω την «τελική συμβουλή». Γράφει: «Επίσης θα ήθελα πάρα πολύ να ακούσω οποιαδήποτε τελική συμβουλή που μπορείτε να μου δώσετε. Σας παρακαλώ! Ο χρόνος είναι λίγος, γι’ αυτό Σας παρακαλώ να μου στείλετε email όσο το δυνατόν συντομότερα. Θα συνεχίζω να θυμάμαι Εσάς και την Ναύπακτο στις καθημερινές μου προσευχές!».
Έκανα τον σταυρό μου και του απάντησα κατάλληλα.
Ο λόγος που δημοσιοποιώ αυτό το γεγονός είναι ότι παρακαλώ πολύ όσους διαβάσουν αυτό το κείμενο να προσευχηθούν για τον φίλο μου Αντώνιο, είτε να ανασταλή η εκτέλεσή του, αν είναι δυνατόν, είτε να προχωρήση ο ίδιος με γενναιότητα και εμπιστοσύνη στον Θεό στην εκτέλεση, και, βέβαια, προς συνάντησή του με τον Χριστό, που Τον αγάπησε μέσα από την φυλακή υψίστης ασφαλείας.
Ας προσευχηθούμε: «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησον τον δούλον σου Αντώνιον».
