Κατά το ζακύνθιο έθος, το εσπέρας της παραμονής των Θεοφανίων, ψάλλεται ο Όρθρος της μεγάλης εορτής στον ιερό Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Νικολάου των Ξένων πόλεως Ζακύνθου, κατά τον οποίον χοροστατεί ο Μητροπολίτης Ζακύνθου.
Στην αποψινή Ακολουθία του Όρθρου -ευγενεί παραχωρήσει του οικείου Μητροπολίτου Σεβ. Ζακύνθου κ. Διονυσίου Δ΄- προέστη ο Σεβ. Μητροπολίτης Δωδώνης κ. Χρυσόστομος, ενώ παρέστησαν ευάριθμοι Ζακυνθινοί, λιγότεροι πάντως από άλλα χρόνια, εξαιτίας του δυνατού ανεμόβροχου.
Ακολούθως, το έθιμο, τιμώντας τον οικείο Επίσκοπο ως εις τόπον και τύπον Χριστού ευρισκομένου, επιτάσσει να σχηματισθεί πομπή ιερατική με κορυφαίο τον Επίσκοπο και πεζή να οδηγηθούν όλοι στο Μητροπολτικό Μέγαρο για να ακουσθούν εκεί τα λεγόμενα Κάλαντα του Δεσπότη. Απόψε -λόγω του καιρού- παραλείφθηκε η πομπή και όλοι μετέβησαν στο Πισκοπάτο ιδιωτικά.
Εκεί ο Σεβ. Ζακύνθου άκουσε τα Κάλαντα, τα οποία έψαλε υπέροχα η ανδρική Χορωδία Εκκλησιαστικό Αναλόγιο “Θ. Κοθρής”, υπό την διεύθυνση του κ. Παναγιώτη Μαρίνου. Αμέσως μετά ο κ. Διονύσιος Δ΄ δεν βγήκε στον εξώστη -κατά το έθιμο- για την καθιερωμένη ομιλία του, αλλά απευθύνθηκε στο ποίμνιό του από την αίθουσα του Θρόνου. Στο τέλος μόνον, εξήλθε στον εξώστη για να ευλογήσει το συγκεντρωμένο πλήθος, αφού η Φιλαρμονική Ζακύνθου έψαλε τον Εθνικό Ύμνο.
Τέλος ο Σεβ. κ. Διονύσιος Δ΄ δεξιώθηκε όλους -Αρχές, Κλήρο και λαό-, χαρίσζοντάς τους ευχές, ευλογίες και καρδιακά χαμόγελα για καλή χρονιά με υγεία και κάθε αγαθό!
ΤΑ ΘΕΟΦΑΝΙΑ ΚΑΙ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΩΣ ΚΥΡΙΟΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
Ομιλία Σεβ. Μητροπολίτη Ζακύνθου
κατά την Παραμονή των Φώτων εν Ζακύνθω (5.1.2017)
Σεβασμιώτατε Γέροντα Άγιε Δωδώνης κ. Χρυσόστομε,
Εντιμότατοι Άρχοντες του τόπου μας,
Αγαπητοί Πατέρες και Ευλογημένε Λαέ του Θεού,
Η βάπτιση του Κυρίου μας περικλείει ένα μεγάλο παράδοξο. Ο Ιησούς Χριστός εμφανίστηκε ως ένας κοινός άνθρωπος, «μορφήν δούλου λαβών», για να βαπτιστεί όπως όλοι από τον Πρόδρομο και Βαπτιστή Ιωάννη. Και όταν εκείνος τον ρώτησε: «Πώς μπορεί να γίνει αυτό;» ο Κύριος τού απάντησε: «ούτω γαρ πρέπον εστίν ημίν πληρώσαι πάσαν δικαιοσύνην».
Η δικαιοσύνη του Χριστού πληρούται, ολοκληρώνεται δηλαδή, όταν αποκαλύπτεται το σχέδιό Του για την ανθρωπότητα. Πριν από λίγο καιρό είδαμε τον Κύριο να γεννιέται ως άνθρωπος σε ένα ταπεινό σπήλαιο, σε ένα ταπεινό χωριό της Ιουδαίας «δια φιλανθρωπίαν», όπως λέει η Εκκλησία μας.
Φιλάνθρωποι, τότε, αποκαλούνταν οι δυνατοί, οι άρχοντες και οι αυτοκράτορες, που έδιναν λίγα χρήματα από τον απίστευτο πλούτο, που συνάθροιζαν, για να κάνουν κάποια όμορφα έργα και έτσι να πείθουν τους λαούς να υποτάσσονται και να κυβερνώνται χωρίς εξεγέρσεις.
Ο Χριστός είναι ο αναμενόμενος Μεσσίας, που γίνεται ένα με τον λαό και σήμερα εμφανίζεται για να βαπτισθεί και να εμφανίσει το πρόσωπο του Θεού πάνω στον κόσμο, που είναι ένα πρόσωπο ανθρώπινο.
Πολλοί λαοί σήμερα ζουν κάτω από τα σκήπτρα παντοδύναμων κρατών και φοβούνται τους αλλοεθνείς, τους διαφορετικούς, τους τρομοκράτες, όπως γινόταν και τότε. Και τότε πολλοί Ιουδαίοι περίμεναν την σωτηρία τους από τα μεγάλα και δυνατά έθνη.
Παλαιότερα, ο προφήτης Ησαΐας, που προφήτευσε όλα τα γεγονότα για τον ερχομό του Κυρίου, είπε σε όσους περίμεναν σωτηρία από τους Αιγυπτίους ή τους Βαβυλωνίους: «ιδού μαρτύριον εν έθνεσιν έδωκα Αυτόν (δηλαδή τον Μεσσία), άρχοντα και προστάττοντα έθνεσιν». Και συνεχίζει ο Προφήτης, «ιδού έθνη, τα οποία δεν Σε γνωρίζουν, θα επικαλεσθούν το όνομά Σου και λαοί, οι οποίοι δεν έχουν ακούσει για Σένα, θα καταφύγουν σε Εσένα προς δόξαν Κυρίου, του Θεού Σου, του Αγίου Ισραήλ που σε εδόξασε».
[irp posts=”324691″ name=”Σήμερα τα φώτα και ο φωτισμός (ΒΙΝΤΕΟ)”]
Η δόξα δεν ήρθε εκεί που την περίμεναν και την πίστευαν οι άνθρωποι. Εκείνοι πίστευαν ότι το θαύμα θα έλθει, όπου και όπως αυτοί το ήθελαν.
Έχουμε ακούσει, λίγο ή πολύ, για τον Σύρο Νεεμάν, που δεν πίστευε τα λόγια και τις παραινέσεις του Προφήτη Ελισσαίου, να λουστεί στον ποταμό Ιορδάνη για να του φύγει η λέπρα, διότι έλεγε: «δεν υπάρχουν εξίσου μεγάλοι ποταμοί στη Συρία για να λουστώ εκεί;».
Ακούσαμε τον Πρόδρομο και Βαπτιστή Ιωάννη να λέει στους Εβραίους: «Μην νομίζετε ότι θα σωθείτε, επειδή είστε απόγονοι του Αβραάμ. Διότι ο Θεός μπορεί και από αυτές τις πέτρες να βγάλει τέκνα του Αβραάμ».
Όλα αυτά διαβάζονται στις Ακολουθίες της σημερινής εορτής για να μάθουμε ότι ούτε η παράδοσή μας, ούτε η γεωγραφική μας θέση, ούτε οι δυνατοί Κυβερνήτες της Ευρώπης, της; Ασίας ή της Αμερικής, θα σώσουν το λαό του Θεού από τον πόλεμο, τη βία, τη δυστυχία και την αδικία όπως λένε και γράφουν πολλοί.. Μόνο ο Θεός θα σώσει, που γίνεται άνθρωπος και αποκαλύπτεται εκεί που θέλει εκείνος: στην Ιουδαία, στα νερά του Ιορδάνη, μέσα στην έρημο, για να δείξει ότι Εκείνος ορίζει την ιστορία και πληροί πάσαν δικαιοσύνη.
Ωστόσο, δεν την ορίζει σαν ένας δυνάστης και τύραννος, αλλά ζητώντας τη συνεργασία του ανθρώπου, που έτσι αξιώνεται να την ορίσει μαζί του κι εκείνος. Και αυτή η συνεργασία είναι η δικαιοσύνη και η αγάπη, που πρέπει να δείξει ο άνθρωπος στον συνάνθρωπό του.
Όταν ρώτησαν τον Ιωάννη οι λαοί «Τι ποιήσωμεν;», εκείνος τους αποκρίθηκε: «αυτός που έχει δύο χιτώνες ας δώσει στον άλλον που δεν έχει και αυτός που έχει φαγητό, ας κάνει το ίδιο, δηλαδή ας δώσει σ’ αυτόν που δεν έχει».
Για χρόνια η λέπρα του Νεεμάν με την υπόσχεση για εύκολη ζωή, προστασία από δυνατά έθνη, κοινοβούλια και ειδικούς της εξουσίας διακήρυττε ότι θα έφερνε στους λαούς τη μαγική σωτηρία από τη φτώχεια και τη στέρηση. Έφερε μόνον εξαπάτηση, συγκέντρωση πλούτου στα χέρια λίγων, κατόπιν φανατισμό και πόλεμο από τη μεριά των αποκλεισμένων και τελικά προσφυγιά και δυστυχία.
Όμως μόνον ο Κύριος της Ιστορίας χορηγεί την σωτηρία από την λέπρα αυτή στα νερά του Ιορδάνου, εκπληρώνοντας την προφητεία του Ησαΐα για το λουτρό της καθαρότητας, όπου οι πιστοί καλούνται να σώσουν τον αδικούμενο, να κρίνουν δίκαια το ορφανό και να δικαιώσουν την χήρα. Ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός πήρε τη θέση τους. Θα ανεβεί λίγο αργότερα στην έρημο για να νικήσει τους πειρασμούς της πλεονεξίας και της υποταγής στις εξουσίες αυτού του κόσμου.
Το παράδειγμά του καλούμαστε να ακολουθήσουμε κι εμείς, ώστε μέσα από την υιοθεσία μας να γίνουμε αδελφοί Του και να ισχύσει και για μας κατά χάριν η φωνή του πατρός: «Ούτος εστίν ο υιός μου ο αγαπητός, εν ώ ηυδόκησα».
-120x86.jpg)
){kind=link}