Με λαμπρότητα η εορτή του Οσίου Νικοδήμου του Βεροιέως

Ι.Μ. ΒΕΡΟΙΑΣ – Την Παρασκευή 24 Νοεμβρίου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης και Οσίου Νικοδήμου Βεροίας.

Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Χαίροις υπομονής θησαυρός και καρτερίας τείχος άρρηκτον», ψαλ­λει ο ιερός υμνογράφος προς τιμήν του εορταζομένου σήμερα συμπο­λι­του μας οσίου Νικοδήμου του Βεροιέως, στον οποίο έχουμε αφιε­ρώσει από ετών, μαζί με τους αγίους ισαποστόλους Κωνστα­ντι­νο και Ελένη, τον ιερό αυτόν ναό της πόλεώς μας. Και σήμερα, που η Εκκλησία μας εορτάζει τη μνήμη του, τον τιμούμε και εμείς κατά χρέος και επικαλούμεθα τις πρε­σβείες του και τη χάρη του. Διότι ο όσιος Νικόδημος έλαβε πολλή χάρη από τον Θεό, όπως αποδει­κνυ­ουν και τα θαύματά του, κα­ποια από τα οποία αναφέρει ο βιο­γράφος του, ο άγιος Φιλόθεος ο Κόκκινος, πα­τριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, ο Θεσσαλονικεύς, αλλά και όπως μπο­ρούμε να εικάσουμε από την οσια­κη βιοτή του.

Για ποιόν όμως λόγο έλαβε τόσο πλούσια τη χάρη του Θεού ο όσιος Νικόδημος;

Tην έλαβε ως ανταπόδοση της δι­κης του μεγάλης αγάπης προς Εκεί­νον, προς τον Θεόν. Μιάς αγάπης η οποία εκ­φράσθηκε μέσα από τρεις εξίσου μεγάλες αρετές, οι οποίες κοσμού­σαν τη ζωή και την προσωπικότητα του οσίου Νικοδήμου.

Η αγάπη του προς τον Θεό δεν περιορίσθηκε στην προσωπική του αφιέρωση και στην εγκαταβίωσή του στη μονή Φιλοκάλλου, στη Θεσσαλονίκη. Δεν πε­ρι­ορίσθηκε μόνο στην απομάκρυν­ση του από τον κόσμο διά της μο­ναχικής ζωής και την αφιέρωσή του στη νηστεία και στην προσευ­χη, κάτι που θα ήταν αρκετό για να τον καταστήσει μέτοχο της θείας χάριτος.

Η αγάπη του προς τον Θεό εκφρά­σθηκε και μέσα από την αγάπη του προς τους ανθρώπους, και μάλιστα προς εκείνους που θα μπορούσε κανείς να τους παρομοιάσει με «τον εμπεσόντα εις τους ληστάς» άνθρωπο της παραβολής του κα­λού Σαμαρείτου.

Δεν έδειχνε ο όσιος μόνο την αγά­πη του προς τους ευλαβείς προσκυ­νητές της μονής του ή έστω προς εκείνους, οι οποίοι κτυπούσαν την πόρτα της ζητώντας βοήθεια. Έσπευ­δε να αναζητήσει και εκεί­νους, οι οποίοι βρισκόταν πληγω­με­νοι και τραυματισμένοι από την αμαρτία και κινδύνευαν από τον πνευματικό θάνατο. Έσπευδε ο όσι­ος να βρεί και να φροντίσει εκείνους που είχαν πέσει στις πα­γι­δες του πονηρού, ο οποίος υπόσχε­ται ευτυχία και ελευθερία για να παρασύρει τους ανθρώπους. Έσπευ­δε να βοηθήσει εκείνους που είχαν βρεθεί στον βούρκο της ασωτίας και να τους δείξει τον δρόμο της επιστροφής.

Η αγάπη του εορταζομένου οσίου προς τον Θεό εκφραζόταν και με την ταπείνωσή του. Αν και ήταν γόνος αριστοκρατι­κης οικογενείας της Βεροίας, δεν δίστασε να εγκαταλείψει και τη δόξα και τις ανέσεις του κόσμου, προκειμένου να ενδυθεί το ταπεινό σχήμα του μοναχού, αλλά και να ζήσει τη μοναχική ζωή μέσα στην απόλυτη ταπείνωση, ακόμη και όταν αυτή πα­ρερμηνευόταν από τους ανθρώ­πους.

Η αγάπη του οσίου Νικοδήμου εκφραζόταν όμως και με την υπο­μονή και την καρτερία την οποία έδειχνε, και όταν κάποιοι ακόμη και από τους συμμοναστές του χλεύαζαν το εν­δια­φέρον του για τους αμαρτω­λούς και ταλαιπώρους συνανθρώ­πους τους, τον συκοφαντούσαν, θεωρώντας τον όμοιο με εκείνους, και του φερόταν άδικα και σκληρά. Μάλιστα έφθασαν σε τέτοιο ση­μείο, ώστε, όταν εκοιμήθη ο όσιος, δεν ήθελαν καν να ενταφιάσουν το ασκητικό του σώμα στο κοιμητήριο της μονής μαζί με τους άλλους πατέρες, αλλά το έθαψαν σε άλλο σημείο, όπου παρέμεινε μέχρι την ημέρα που το απεκάλυψε ο ίδιος ο Θεός με την άρρητη ευωδία, η οποία εξερ­χο­ταν από το σημείο εκείνο, ως απόδειξη της αγιότητός του.

Αγάπη, ταπείνωση και υπομονή είναι οι τρεις αρετές για τις οποίες αξιώθηκε ο συμπολίτης μας όσιος Νικόδημος να γίνει μέτοχος της πλουσίας χάριτος του Θεού. Τρεις αρετές, τις οποίες καλούμεθα να οικειοποιηθούμε και να καλλιερ­γη­σουμε και εμείς, όπου και αν ζού­με, όπως και αν ζούμε. Διότι οι τρεις αυτές αρετές είναι εξίσου κα­τορθωτές και από λαικούς και από κληρικούς, και από ανθρώπους οι οποίοι ζούν μέσα στον κόσμο όπως και από αυτούς που έχουν αφιερω­θεί απολύτως στον Θεό.

Οι άνθρωποι είναι δίπλα μας, ει­ναι ανάμεσά μας, και δεν θα πρέπει να αδιαφορούμε γι᾽ αυτούς, σε όποια κατάσταση και εάν ευρίσκο­νται. Αντίθετα, θα πρέπει να τους περιβάλλουμε με την αγάπη μας και να τους συμπαριστάμεθα κατά το δυνατόν στις ανάγκες τους. Και αυτό θα πρέπει να το κάνουμε με ταπείνωση και όχι με υπεροψία ή για λόγους επιδείξεως, ώστε και εκείνοι να βοηθούνται και εμείς να εφαρμόζουμε, όπως θέλει ο Θεός, την εντολή της αγάπης.

Η ζωή όμως μας προσφέρει και πολλές ευκαιρίες να ασκηθούμε στην υπομονή. Ευκαιρίες, οι οποίες μας ασκούν συγχρόνως και στην ταπείνωση, διότι όποιος έχει τα­πεί­­νωση δεν αντιδρά στις δυσκο­λίες, στις θλίψεις και στις δοκιμα­σίες, αλλά υπομένει ευκολότερα. Και όποιος υπομένει όλα αυτά, αυτός προοδεύει και στην ταπεί­νω­ση, και αξιώνεται να λάβει και τη χάρη του Θεού.

Ας προσπαθήσουμε, λοιπόν, να καλλιερ­γη­σουμε και εμείς τις τρεις αυτές αρετές, ώστε διά πρεσβειών και του οσίου Νικοδήμου, να έχουμε τη χάρη του Θεού για να μας συνο­δεύει στη ζωή μας.

ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ