Ι.Μ. ΛΕΜΕΣΟΥ: Την Κυριακή μετά την Γέννηση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού η Εκκλησία μας τιμάει την μνήμη των Αγίων δικαίων Ιωσήφ του Μνήστορος, Δαυίδ του βασιλέως και του Ιακώβου του Αδελφοθέου. Επίσης στις 26 Δεκεμβρίου εορτάζεται η Σύναξη της Υπεργίας Θεοτόκου. Στην πόλη μας υπάρχει αφιερωμενός ναός στον Άγιο Ιωσήφ τον Μνήστορα, κοντά στον κυκλικο κόμβου του Αγίου Νικολάου.
Το απόγευμα των Χριστουγέννων χοροστάτησε του Πανηγυρικού Εσπερινού στον εορτάζοντα ναό, ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Αμαθούντος κ. Νικόλαος. Ενω την Κυριακή το πρωή προεξήρχε της Θείας Λειτουργίας ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης μας κ. Αθανάσιος.
Στο κήρυγμα του ο Πανιερώτατος ανάφερε για τον εορτάζοντα Άγιο: “…Μέσα σε αυτή την ευλογημένη ατμόσφαιρα των Χριστουγέννων, η Αγία μας Εκκλησία μας προβάλλει τον Άγιο Ιωσήφ ως έχοντα και αυτός μέρος στο μυστήριο της Θείας οικονομίας, ως κηδεμόνας και προστάτης του Χριστού μας. Για να μας δείξει και εμάς ότι ο δρόμος των Αγίων δεν είναι ένας βίος ανθόσπαρτος αλλά ένας βίος γεμάτος αγώνες και αγωνίες. Πειρασμούς και θλίψεις πολλές και δοκιμασίες μέσα στη ζωή μας. Αλλά εκεί είναι που φαίνεται ο άνθρωπος ο πραγματικός, ο άνθρωπος που αγαπά το Θεό και μένει πιστός σε Αυτόν. Και η Εκκλησία τον ονομάζει “δίκαιο” γιατί δίκαιος ήταν πράγματι. Τήρησε το νόμο του Θεού με όλη τη συνείδησή του. Και δεν δειλίασε και δεν δυσανασχέτησε ούτε ολιγοπίστησε αλλά παρέμεινε σταθερός σε αυτό που ο Χριστός του είχε αναθέσει, την δική Του προστασία.
Δεν είχε ανάγκη βέβαια ο Χριστός από την προστασία των ανθρώπων. Αλλά η άπειρος και ακατάληπτος ταπείνωσή Του άφησε τα πράγματα να εξελιχθούν έτσι ώστε να φανεί ο Ίδιος ως βρέφος αδύναμο. Ως βρέφος ταπεινό και εξασθενημένο που δεν μπορούσε να υπερασπίσει τον εαυτό Του. Που δεν ήθελε να υπερασπίσει τον εαυτό Του αλλά παρεδώκε τον εαυτό Του στα χέρια τα δικά μας, στα δικά μας ανθρώπινα χέρια, της Υπεραγίας Θεοτόκου και του Ιωσήφ του Μνήστορος. Εάν σκεφτούμε την χάρη που είχε αυτός ο Άγιος! Εάν σκεφτούμε πόσες φορές βάσταξε το Χριστό στην δική του αγκαλιά! Βαστάζει το Χριστό στην αγκαλιά του σαν παιδί του γιατί “πατήρ Χριστού νομιζόμενος”. Φαινόταν σαν πατέρας του Χριστού μας και ήταν προστάτης Του και κηδεμόνας Του και υπερασπιστής Του. Αυτήν τη μεγάλη χάρη που είχε ο Χριστός μας σε αυτόν τον ανθρώπο που Τον προστάτεψε, να προσευχηθούμε και εμείς να μας δώσει ο Κύριος στη δική μας καρδιά με τις πρεσβείες των Αγίων που γιορτάζουμε σήμερα, της Υπεραγίας Θεοτόκου και του Αγίου Ιωσήφ του Μνήστορος. Να έχουμε το Χριστό στην αγκαλιά μας, στην καρδιά μας και στη ζωή μας πάντοτε.”
Προ της Απολύσεως ο Πανιερώτατος χειροθέτησε σε πρωτοπρεσβύτερο τον εφημέριο του ναού, π. Χρήστο Ηρακλέους. Μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας ο Πανιερώτατος έδωσε σε όλα τα παιδιά που βρίσκονταν στον ναό μια χριστουγεννιάτικη ευλογία.
Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Αμαθούντος κ. Νικόλαος την Κυριακή το πρωί λειτούργησε στον ιερό ναό Αγίου Τύχωνα στην ομώνυμη κοινότητα.
