Λαμπρός εορτασμός του Οσίου Σεραφείμ του Σάρωφ στο Χιονοδρομικό Κέντρο στο ορεινό Σέλι

Ι.Μ. ΒΕΡΟΙΑΣ: Τη Δευτέρα 2 Ιανουαρίου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό του Οσίου Σεραφείμ του Σάρωφ στο Χιονοδρομικό Κέντρο στο ορεινό Σέλι.

 

Στη Θεία Λειτουργία παρευρέθηκαν ο Βουλευτής Ημαθίας κ. Αναστάσιος Μπαρτζώκας, ο Πρόεδρος και τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του Χιονοδρομικού Κέντρου, αρκετοί χιονοδρόμοι και ευλαβείς προσκυνητές, ενώ στο τέλος ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων τέλεσε μνημόσυνο για τους αειμνήστους χιονοδρόμους και συμβούλους του Χιονοδρομικού Κέντρου.

 

 

 

Στη συνέχεια στις εγκαταστάσεις του χιονοδρομικού κέντρου ευλόγησε τη βασιλόπιτα του Χιονοδρομικού Κέντρου, παρακάθισε στην εόρτια τράπεζα που παρέθεσε το διοικητικό συμβούλιο και ευχήθηκε ο προστάτης των Χιονοδρόμων, Όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ, να τους προστατεύει και να ευλογεί το έργο τους ώστε και η φετινή χιονοδρομική χρονιά να τύχει της ίδιας επισκεψιμότητας και διάρκειας με την περσινή.

 

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων στην ομιλία του κατά την Θεία Λειτουργία ανέφερε μεταξύ άλλων: Δεύτερη ημέρα του νέου έτους και, όπως κάθε χρόνο, τιμούμε εδώ στο Σέλι τον προστάτη των χιονο­δρόμων, τον άγιο Σεραφείμ του Σάρωφ, έναν άγιο, ο οποίος, αν και έζησε τρεις χιλιάδες χιλιόμετρα μα­κριά από τον τόπο μας, είναι ένας από τους πιο γνωστούς και προσφιλείς νεώτερους αγίους της Εκκλησίας μας χάρη στη θαυμαστή ζωή του που συγκινεί όποιον την διαβάζει.

Έζησε ο άγιος Σεραφείμ μια ζωή απόλυτα αφοσιωμένη στον Θεό και στην άσκηση αλλά και μία ζωή γεμάτη θαύματα και θείες εμπει­ρίες. Έζησε μία ζωή την οποία ασφα­λως είναι δύσκολο να ζήσου­με εμείς μέσα στον κόσμο. Όμως υπάρχουν στοιχεία της ζωής του, τα οποία μπορούμε να μιμηθούμε όλοι μας, κληρικοί και λαικοί, μι­κροί και μεγάλοι, με ο,τι και εάν ασχολούμεθα στη ζωή μας. Γιατί δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι οι εντολές του Θεού είναι κοινές για όλους μας. Ο Χριστός δεν έδωσε άλλες εντολές για τους μαθητές και αποστόλους του, άλλες για τους ιερείς, άλλες για τους μονα­χούς, άλλες για όσους ζούν μέσα στην οικογένεια και στον κόσμο, γιατί αυτό θα ήταν αδύνατο.

Ο Χριστός μας έδωσε τις εντολές του, οι οποίες είναι κοινές, είναι ίδιες, για όλους όσους τον πιστεύ­ουμε, προκειμένου να μας βοηθή­σει να επιτύχουμε τον σκοπό για τον οποίο μας δημιούργησε. Και αυτός δεν είναι άλλος από το να ομοιάσουμε με τον Θεό, ο οποίος μας έπλασε κατ᾽ εικόνα και καθ᾽ ομοίωσίν του.

Ο Θεός επομένως ζητά από όλους να ομοιάσουμε μαζί του ακολου­θώντας τις εντολές του. Και περιμ­ένει από όλους μας να κάνουμε την προσπάθεια που μπορεί ο καθένας μας. Δεν έχει τις ίδιες απαιτήσεις από όλους μας, γιατί γνωρίζει ότι ο καθένας έχει διαφορετικές δυνα­το­τητες από τον άλλο άνθρωπο και ζει σε διαφορετικές συνθήκες.

Δεν ζητά π.χ. από έναν ασκητή την ίδια προσπάθεια με αυτήν που περιμένει από έναν άνθρωπο που ζει μέσα στον κόσμο ή από ένα παιδί. Περιμένει όμως ο καθένας να προσπαθήσει όσο μπορεί για την εφαρμογή των εντολών του, για τις οποίες δεν υπάρχουν εξαιρέσεις και διακρίσεις.

Και όταν ο Θεός βλέπει ότι εμείς προσπαθούμε όσο μπορούμε, τότε αυτός αναπληρώνει τα ελλείπο­ντα, συμπληρώνει με τη χάρη του ο,τι δεν μπορούμε να κάνουμε εμείς με τις ασθενείς μας δυνάμεις και έτσι μας σώζει.

Γι᾽ αυτό και η Εκκλησία μας διδά­σκει ότι δεν μας σώζει η αρετή μας ή οι καλές μας πράξεις αλλά η χάρη και το έλεος του Θεού, αρκεί εμείς να αγωνιζόμεθα και να προσπα­θούμε.

Έτσι, λοιπόν, εορτάζοντας και τιμώντας σήμερα τη μνήμη του οσίου Σεραφείμ του Σάρωφ, μπο­ρού­με να αγωνισθούμε και να προ­σπαθήσουμε να μιμηθούμε κάτι για το οποίο διακρινόταν ο άγιος Σεραφείμ. Και αυτό ήταν η προσευχή.

Για δεκαέξι χρόνια, διαβάζουμε στον βίο του, βαθειά μέσα στο δα­σος, αγωνιζόταν να ανεβαίνει ημέ­ρα με την ημέρα την κλίμακα που οδηγεί στον ουρανό, και τότε έκα­νε την άσκηση των χιλίων νυκτών προσευχής. Επί χίλιες νύκτες, επί σχεδόν δηλαδή τρία χρόνια, ο άγιος Σεραφείμ πάνω σε μία μεγά­λη πέτρα, σε έναν βράχο, ξαγρυπνούσε προσευχό­με­νος. Και όλα αυτά συνέβαιναν στα παγωμένα δάση της Ρωσίας, γιατί η αγάπη του για τον Θεό και ο πόθος του να βρίσκεται και να συνομιλεί μαζί του θέρμαιναν την ψυχή του, ώστε δεν αισθανόταν το κρύο της νύκτας και την κούραση της αγρυπνίας, αλλά το μόνο που επεδίωκε ήταν να κάνει πράξη στη ζωή του την προτροπή του απο­στο­λου Παύλου προς τους Θεσσαλο­νικείς: «αδιαλείπτως προσεύχεσθε … τούτο γαρ εστί το θέλημα του Θεού».

Ασφαλώς αυτό που έκανε ο άγιος Σεραφείμ είναι δύσκολο να το μι­μη­θούμε εμείς με τις ασθενείς μας δυνάμεις. Μπορούμε όμως και οφεί­λουμε να προσπαθούμε να προσευχόμεθα όσο περισσότερο μπο­­ρούμε, όχι μόνο κατά τις τα­κτες ώρες της προσευχής, δηλαδή κατά τη θεία λειτουργία ή και κατ᾽ ιδίαν, αλλά και κατά τη διάρκεια της ημέρας, ενώ εργαζόμεθα, ενώ περ­πα­τούμε, ενώ οδηγούμε, ενώ ασχο­λούμεθα με άλλα καθημερινά πραγ­ματα, που δεν απαιτούν προσήλωση του νού μας. Μπορούμε και πρέπει να στρέφουμε τον νού και την ψυχή μας στον Θεό, να επικαλού­μεθα τη χάρη του γι᾽ αυτό που κα­νουμε, να ζητούμε τη βοήθειά του για να επιτύχουμε αυτό που επι­διώκουμε, να τον ευχαριστούμε για τις δωρεές του, να τον παρα­καλούμε για τους οικείους μας, για όσους γνωρίζουμε ότι έχουν ανά­γκη, για ο,τι μας απασχολεί.

Καθώς ευρισκόμεθα στην αρχή του νέου χρόνου και προγραμ­μα­τι­ζουμε τη ζωή μας, ας προσπαθή­σου­με να βάλουμε και εμείς σ᾽ αυ­την περισσότερη προσευχή, μιμού­μενοι το παράδειγμα του αγίου Σεραφείμ, τον οποίο εορτάζουμε σήμερα, για να έχουμε πλούσια τη χάρη του Θεού, ο οποίος δεν την στερεί από εκείνους οι οποίοι καταφεύγουν σε Εκείνον και την ζη­τούν. Εύχομαι από καρδίας να χαρίσει και σε όλους μας διά πρεσβειών του αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ πλούσια την ευλογία του και το δώρο αυτό, γιατί είναι ένα δώρο η προσευχή. Δεν είναι εύκολο, εάν κανείς δεν προσηλωθεί και δεν δώσει τον εαυτό του σε αυτό το οποίο κάνει, να τον αποσπάσει από όλα τα άλλα και να μείνει προσηλωμένος και προσευχόμενος στον Θεό. Εύχομαι και πάλι ο Θεός να χαρίσει σε όλους μας αυτή τη μεγάλη δωρεά.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ