Σμύρνη: Τιμήθηκε στη Σμύρνη η Αγία Φωτεινή την πέμπτη από του Αγίου Πάσχα Κυριακή, κατά την οποία διαβάζεται η περικοπή από το κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο, όπου περιγράφεται ο διάλογος του Κυρίου με την Σαμαρείτιδα, μετά τον οποίο η γυναίκα μετανόησε και ανεδείχθη σε Αγία και Ισαπόστολο.
Η παλαιά παράδοση της Σμύρνης προβλέπει η Αγία Φωτεινή να εορτάζεται επισήμως την ημέρα αυτή. Μάλιστα, η συγκεκριμένη παράδοση μεταφέρθηκε από τους Σμυρναίους και στους νέους τόπους της εγκατάστασής τους, στην Νέα Σμύρνη Αττικής και αλλού.
Στη Σμύρνη, λοιπόν, τιμήθηκε την Κυριακή 30η Μαΐου ε.ε. η Αγία, υπό περιοριστικά μέτρα καθολικής απαγορεύσεως κυκλοφορίας λόγω πανδημίας και με την συμμετοχή, ως εκ τούτου, ελαχίστων πιστών.
Το απόγευμα του Σαββάτου τελέσθηκε ο Μέγας Εσπερινός, κατά τον οποίο ευλογήθηκε Αρτοκλασία υπέρ υγείας και μακροημερεύσεως του Εντιμ. κ. Γεωργίου Θεοδωρίδου, Προέδρου, και των μελών της Ορθοδόξου Κοινότητος Σμύρνης ως και των απανταχού εκγόνων των μακαριστών Σμυρναίων. Το δε πρωί της Κυριακής τελέσθηκε Αρχιερατική Θεία Λειτουργία.
Των Ιερών Ακολουθιών προεξήρχε ο οικείος Ποιμενάρχης, Σεβ. Μητροπολίτης Σμύρνης κ. Βαρθολομαίος, ο οποίος, απευθυνόμενος εις τους ολίγους πιστούς, αναφέρθηκε στο διαχρονικό μήνυμα της ευαγγελικής περικοπής περί της υπερβάσεως των ανθρωπίνων διακρίσεων εντός των κόλπων της Εκκλησίας.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σμύρνης Βαρθολομαίος ανέφερε σχετικά σε δημοσίευσή του: «Ο διάλογος αυτός του Κυρίου μετά μιας γυναικός Σαμαρείτιδος, καθ’ υπέρβασιν των κοινωνικών, εθνικών – φυλετικών δεδομένων (γνωστή η διαφορά Ιουδαίων και Σαμαρειτών) της εποχής εκείνης, αλλά και θρησκευτικών, καταδεικνύει την διαχρονικήν επικαιρότητα του σωτηριολογικού μηνύματος της Εκκλησίας, η οποία, διαδιδούσα την διδασκαλίαν του Ιδρυτού της, καλεί πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον εις επίγνωσιν αληθείας και εις την σωτηριώδη μετάνοιαν ελθείν, αποτελούσα η ιδία ιατρείον ψυχών. Και τούτο πράττει η Αγία ημών Εκκλησία ήδη από αιώνων, προ της αναπτύξεως των διαφόρων φιλοσοφικών και κοινωνικών θεωριών των κάτω χρόνων της ανθρωπίνης ιστορίας (ήτοι, κυρίως, κατά την περίοδον του Εγκυκλοπαιδισμού και του Δυτικού Διαφωτισμού αλλά και αργότερον) περί υπερβάσεως πάσης διακρίσεως μεταξύ ανθρώπων, λόγω φύλου, εθνικής καταγωγής η οποιουδήποτε άλλου λόγου». Διηυκρίνησε, μάλιστα, και το περιεχόμενον του όρου «διάκρισις ανθρώπου», η οποία αφορά όχι εις διακρίσεις, αποτέλεσμα ωρισμένης επιλογής του ανθρώπου, που οδηγεί εις απόκλισιν από τον λόγον του Θεού αλλά εις διακρίσεις φύλου, καταγωγής κ.τ.τ. η και συνειδήσεως, που δεν αντιβαίνει εις την διδασκαλίαν του Κυρίου, και ετόνισεν ότι «η Εκκλησία σέβεται την ελευθερίαν συνειδήσεως του ανθρώπου, ταυτοχρόνως διδάσκει την Ευαγγελικήν Αλήθειαν και οφειλετικώς, αλλά παιδαγωγικώς και αγαπητικώς, επιτιμά την εκτροπήν και αναμένει συμπαθώς και προσευχητικώς την επάνοδον του παρεκτραπέντος».
Με στόχο τη συμμετοχή των «δι’ ευλόγους αιτίας απολειφθέντων» της λατρευτικής συνάξεως πιστών, τελέσθηκε και την Πέμπτη, 27η Μαΐου ε.ε., με την ευκαιρία της μνήμης του Οσίου Ιωάννου του Ρώσσου, Θεία Λειτουργία, στην οποίαν συλλειτούργησε μετά του οικείου Ποιμενάρχου ο Θεοφιλ. Επίσκοπος Ευδοκιάδος κ. Αμβρόσιος, που ήλθε από την Αττάλεια στην Σμύρνη μαζί με τον Οσιολ. Ιερομόναχο κ. Βλαδίμηρο, προς θεραπείαν του μυστηρίου της Ιεράς Εξομολογήσεως των ρωσσοφώνων και λοιπών σλαυοφώνων μελών της Ορθοδόξου Κοινότητος Σμύρνης.
-120x86.jpg)
