Η Μεγάλη Παράκληση της Παναγίας στην «Κυρά του Πόντου», στην Παναγία Σουμελά

Παναγία Σουμελά : Την Πέμπτη 12 Αυγούστου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Εσπερινό και στην Μεγάλη Παράκληση της Υπεραγίας Θεοτόκου και κήρυξε τον θείο λόγο στο Ιερό Προσκύνημα της Παναγίας Σουμελά στο Βέρμιο.

Στο τέλος ο Σεβασμιώτατος ανέγνωσε ειδική ευχή στην Υπεραγία Θεοτόκο την Σουμελιώτισσα, υπέρ καταπαύσεως των πυρκαγιών, ιάσεως των ασθενούντων υπό του κορονοϊού και ενισχύσεως του πυροσβεστικού σώματος, των ιατρών και των νοσηλευτών.

Στην Ιερά Ακολουθία έψαλλαν οι αδελφές από την Ιερά Μονή Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Χαλεπίου, οι οποίες εγκαταβιούν στην Ιερά Μονή της Αγίας Κυριακής Λουτρού.

Ο Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων:

«Απόστολοι εκ περάτων συνα­θροισθέντες ενθάδε, Γεθσημανή τω χωρίω, κηδεύσατέ μου το σώμα».

Αν οι απόστολοι, ανταποκρινό­με­νοι στην πρόσκληση της Υπερα­γίας Θεοτόκου, έσπευσαν «υπό νε­φων μεταρσίως αιρόμενοι» από τα πέρατα της οικουμένης, για να πα­ρευρεθούν στην εξόδιο πομπή της Παναγίας Μητέρας του Κυρίου μας, εμείς, τα πιστά τέκνα της, σπεύδου­με όλες αυτές τις ημέρες του Δεκα­πενταυγούστου, που είναι αφιερω­με­νες στην Κυρία Θεοτόκο, στην Κυρία των αγγέλων και των αν­θρω­πων, στους ιερούς ναούς μας για να ψάλλουμε τις Παρακλήσεις, για να της εναποθέσουμε ευλαβικά τα άνθη των ύμνων και της αγάπης μας και να της καταθέσουμε τα αιτήματα των καρδιών μας.

Ιδιαιτέρως όμως αυτές τις ημέρες και παρά τις δυσμενείς συνθήκες εξαιτίας της πανδημίας σπεύδουν στο ιερό αυτό κατοικητήριο της Υπε­ραγίας Θεοτόκου, στο θρονί της Παναγίας της Σουμελιώτισσας, στον περικαλλή αυτόν ναό του Ιερού Προσκυνήματος της Πανα­γι­ας Σουμελά, εδώ που θησαυ­ρι­ζεται η ιστορική και θαυματουργή εικό­να της Παναγίας του Πόντου και κτυπά η καρδιά του Ποντιακού Ελληνισμού, σπεύδουν οι απαντα­χού της γης Πόντιοι, ως τέκνα πιστά προς τη φιλόστοργο Μητέρα τους, όχι για να κλαύσουν για την Κοίμησή της ούτε για να της ψαλ­λουν «ωδήν την εξόδιον». Έρχο­νται για να της πούν ότι ακόμη και αν βρίσκονται μακριά της, η αγάπη τους γι᾽ Αυτήν είναι η ίδια με την αγάπη των πατέρων τους, που για αιώ­νες ανηφόριζαν στο ιστορικό μο­να­στήρι της στο όρος Μελά της Τραπεζούντος, για να ασπασθούν και να προσκυνήσουν την ιερή και χαριτόβρυτη εικόνα της, για να την ευχαριστήσουν για τις δωρεές και τις ευεργεσίες της και να ζητήσουν τη βοήθεια και την προστασία της.

Έρχονται για να πούν στην Κυρία Θεοτόκο, την Παναγία μητέρα μας, ότι όσα διδάχθηκαν από τους πατέ­ρες και τους παπούδες τους, την πίστη στον Θεό και την ευλάβεια προς το πάνσεπτο πρόσωπό της, τη γλώσσα, την ιστορία και τον πολι­τισμό τους, οι Πόντιοι όχι μόνο τον διατηρούν αλλά και τον μεταλα­μπα­δεύουν στους νεωτέρους, και ακόμη ότι αγωνίζονται για τη δι­καίωση του Ποντιακού Ελληνι­σμού που πιστεύουν ότι δεν θα αργήσει με τη βοήθειά της.

Όμως δεν μιλάτε μόνο εσείς, δεν μιλάμε μόνο εμείς, όλοι όσοι ερχό­με­θα να προσκυνήσουμε στον ιερό αυτό τόπο, όπου φυλάσσεται η ιστο­ρική εικόνα της Παναγίας της Σουμελιώτισσας. Μας μιλά και η Παναγία μας, μας μιλά και η Υπε­ραγία Θεοτόκος. Ας μας φαίνεται σιωπηλή στην ιερή της εικόνα. Σιωπηλή ήταν και στη ζωή της η Παναγία μας, αλλά δίδασκε με τα λίγα λόγια της και με το εύγλωττο παράδειγμα της παναμώμου ζωής της.

Και τι λέγει η Κυρία Θεοτόκος σε όλα τα ευλαβή τέκνα της που σπεύ­δουν αυτές ημέρες στους ιερούς ναούς της πατρίδος μας για να την υμνήσουν; Τι λέγει και σε μας που ήρθαμε στο Ιερό αυτό Προσκύνημά της για να ψάλλουμε και απόψε την Παράκλησή της; Τι μας διδά­σκει με το παράδειγμά της;

Μας διδάσκει την εμπιστοσύνη στον Θεό και την υπομονή.

Η ζωή της Παναγίας μας είναι ένα διαρκές μάθημα εμπιστοσύνης στον Θεό. Από τα πρώτα της βη­μα­τα, εισερχόμενη τριετής στα Άγια των Αγίων η Υπεραγία Θεοτόκος, εμπιστεύθηκε τη ζωή της στον Θεό. Και στη συνέχεια δεν σχεδίαζε Εκεί­νη τι θα κάνει, αλλά ο Θεός σχεδίαζε γι᾽ Αυτήν και Εκείνη με ταπείνωση και απόλυτη εμπιστο­συ­νη ακολουθούσε το σχέδιό του. Και αυτή η εμπιστοσύνη στον Θεό έκανε την Παναγία μας να αντιμε­τωπίζει με υπομονή και τις θλίψεις και τις δυσκολίες και τις δοκιμα­σίες που συναντούσε στην επίγεια ζωή της, αποδεχόμενη όλα αυτά ως θέλημα του Θεού, ο οποίος δεν αφήνει ποτέ τον άνθρωπο που τον εμπιστεύεται να πειρασθεί «υπέρ ο δύναται», αλλά δίδει «συν τω πει­ρασμώ και την έκβασιν αυτού».

Αυτή την εμπιστοσύνη στον Θεό και την υπομονή που έδειξε σε όλη της τη ζωή η Υπεραγία Θεοτόκος ζητά και από εμάς να δείξουμε στη ζωή μας, ακολουθώντας το παρά­δειγμά της. Αν μάθουμε να εμπι­στευ­όμεθα τη ζωή μας στον Θεό, τότε δεν θα απογοητευόμεθα βλε­πο­ντας κάποιες φορές τα σχέδια και τα όνειρά μας να μην πραγμα­τοποιούνται, τότε δεν θα ανησυ­χού­με και δεν θα αγωνιούμε για την εξέλιξη των πραγμάτων στη ζωή μας, για το μέλλον και την πορεία μας σ᾽ αυτό. Αν μάθουμε να εμπιστευόμεθα τη ζωή μας στον Θεό, τότε θα υπομέ­νουμε και τις δυσκολίες και τους πειρασμούς που συναντούμε, και θα τα υπερβαίνουμε με τη χάρη και τη βοήθειά του αλλά και με τη χάρη και τη βοήθεια της Πανα­γίας Μητέρας του Κυρίου μας και δικής μας μητέρας.

Ας ακούσουμε αυτή την παρό­τρυν­ση της Υπεραγίας Θεοτόκου και ας διδαχθούμε από το παρά­δειγμά της και να είμεθα βέβαιοι ότι, εφόσον έχουμε εμπιστοσύνη στον Θεό και παρακαλούμε την Πα­ναγία μας, Εκείνη θα μας προστα­τεύσει και από την πανδημία και από τις πυρκαιές και από κάθε άλλη ανάγκη και οποιονδήποτε κίνδυνο και θα μας απαλλάσσει και θα μας σώζει πάντοτε.

Είναι στο χέρι όλων μας, αδελφοί μου, ιδιαίτερα την περίοδο αυτή, που δοκιμάζεται η πατρίδα μας από τις πυρκαιές, από την επιδημία του κορωνοιού, να στραφούμε σε Εκείνη και με εμπιστοσύνη σε Εκείνη και στο θέλημα του Υιού της να εναποθέσουμε εκεί τις ελπίδες μας. Δυστυχώς, τις εναποθέτουμε σε πολλούς άλλους και πιστεύουμε ότι αυτοί θα μας σώσουν και βλέπουμε το κατάντημά μας. Γι᾽ αυτό η μόνη σωτηρία μας είναι η Υπεραγία Θεοτόκος, είναι το θέλημα του Θεού, το οποίο και Εκείνη μας διδάσκει να επιτελούμε.

Θα ήθελα από καρδίας να ευχαριστήσω την Αδελφότητα, η οποία είναι Αδελφότης από τη Συρία, μοναχές οι οποίες μένουν εδώ, στο μοναστήρι μας, στην Αγία Κυριακή. Είναι από το μοναστήρι του Ευαγγελισμού στη Συρία και είχαν την καλωσύνη να έρθουν να ψάλουν σήμερα, να ζητήσουν τη χάρη της Παναγίας, διότι, όπως όλοι μας, και εκείνες έχουν προβλήματα, και ζούν τα προβλήματά τους και μάλιστα μακριά από την πατρίδα τους. Είναι όμως εδώ κάτω από τη χάρη της Παναγίας και κάτω από τη χάρη και την ευλογία της Αγίας Κυριακής, που τις έχει αγκαλιάσει και τις έχει παιδιά της.

Έτσι, λοιπόν, σήμερα ήρθαν να ευχαριστήσουν την Παναγία. Και μας έψαλαν τόσο ωραία και μας ανέβασαν στον ουρανό και μας ανέβασαν κοντά στην Παναγία, για να την νιώσουμε πιο κοντά μας και να εναποθέσουμε εκεί τα προβλήματά μας, τις στενοχώριες μας και όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η πατρίδα μας. Μόνο σε Εκείνη, που έχουμε δοκιμάσει πάρα πολλές φορές ότι είναι Εκείνη που μας σώζει, μέσα σε πολέμους, μέσα σε δοκιμασίες, μέσα σε χίλια δύο προβλήματα, που είναι, όπως λέμε, η Υπέρμαχος Στρατηγός, είναι η Σκέπη της Ελλάδος. Και πιστεύουμε ακράδαντα ως ότι μητέρα και ως Πλατυτέρα θα μας σκεπάσει και πάλι και θα μας βοηθήσει.

Θέλω να ευχαριστήσω ακόμη από καρδίας και τον Ραδιοφωνικό Σταθμό της Εκκλησίας της Ελλάδος, που αυτή την εσπέρα μετέφερε την Παράκλησή μας προς την Υπεραγία Θεοτόκο όχι μόνο στον Ελλαδικό χώρο αλλά και παντού. Εύχομαι η χάρη της Παναγίας να μας κατευθύνει όλους μας, αδελφοί μου.