Ι.Μ.Σταγών: Στις 13 Δεκεμβρίου η Εκκλησία μας εορτάζει και τον Άγιο Ευγένιο τον μάρτυρα. Τέτοια ημέρα γιόρταζε τα ονομαστήριά του ο Μακαριστός γέροντας Ευγένιος Θεοδοσιάδης…
Ιεροκήρυκας της Ιεράς Μητροπόλεως Τρίκκης και Σταγών και έπειτα Σταγών και Μετεώρων και ένας εκ των δύο μοναχών που ανέλαβαν την αναστήλωση της Ιεράς Μονής Αγίου Βησσαρίωνος Δουσικού. Τέτοια μέρα το σπίτι του επί της οδού Ξάνθου στην Πλατεία συνοικισμού γέμιζε από πνευματικά του παιδιά, φίλους, απλούς Χριστιανούς και ο ίδιος χαιρόταν πολύ, μοιράζοντας κεράσματα και νουθετώντας με τον μοναδικό του τρόπο.
Σήμερα το πρωί (Κυριακής 13/12/2020) ο πατέρας Γεώργιος Γραδούλας και ο πρωτοψάλτης Ευθύμιος Σπύρου, δυο από τους ανθρώπους που αναπαύτηκαν στο πετραχείλι του γέροντος Ευγενίου, εξέπεμψαν επιμνημόσυνη δέηση επί του μνήματός του στο Α΄ Κοιμητήριο της πόλεως των Τρικάλων όπου και αναπαύεται από τις 28 Ιουνίου 2016, όταν και παρέδωσε την αγιασμένη του ψυχή στον Κύριο.
Ποιος ήταν ο Αρχιμανδρίτης Ευγένιος Θεοδοσιάδης
Ο κατά κόσμον Ευστράτιος Θεοδοσιάδης γεννήθηκε στα Τρίκαλα το 1938, από προσφυγική οικογένεια, η οποία είχε φτάσει από τη Μικρά Ασία. Από τα παιδικά του χρόνια είχε κλίση προς την Εκκλησία και μεγάλωσε κοντά σε αγίες μορφές, Αρχιερείς και κληρικούς της επαρχίας μας.
Εκάρη μοναχός παίρνοντας το μοναχικό όνομα «Ευγένιος» υπό του Μακαριστού Μητροπολίτου Τρίκκης & Σταγών κυρού Διονυσίου (σ.σ. μια από τις πλέον εξέχουσες προσωπικότητες της Ελλαδικής Εκκλησίας) και χειροτονήθηκε υπό του ιδίου την Πρωτομαγιά του 1962 στον Ιερό Ναό Αγίας Παρασκευής Βαρουσίου. Διακόνησε με πολύ αγάπη τον κυρό Διονύσιο έως ότου αναχώρησε για σπουδές στη Θεολογική Σχολή στην Αθήνα. Εκεί διακόνησε στον Ιερό Ναό Τιμίας Ζώνης Κυψέλης, κοντά σε ανθρώπους όπως ο Μακαριστός Νικόδημος Βαλινδράς (μετέπειτα Μητροπολίτης Πατρών). Με το πέρας των σπουδών του επέστρεψε στα Τρίκαλα και χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος την 11η Ιουνίου του 1972 υπό του τότε Μητροπολίτη Τρίκκης & Σταγών (μετέπειτα Σταγών & Μετεώρων) Κυρού Σεραφείμ ο οποίος και του απένειμε τα οφίκια του Αρχιμανδρίτου και της «πνευματικής πατρότητας».
Στα μέσα της δεκαετίας του ΄70, με τη δίψα της νιότης, μαζί με τον Αρχιμανδρίτη Ιγνάτιο Πούτο (σημερινό Ηγούμενο της Ι.Μ. Αγίου Βησσαρίωνος Δουσίκου) ανέλαβαν να αναστηλώσουν το σχεδόν ερειπωμένο Μοναστήρι, δίνοντάς του τη σημερινή του μορφή και αίγλη. Παράλληλα εργάστηκε ως Ιεροκήρυκας της Μητρόπολης Τρίκκης & Σταγών οργώνοντας όλα τα χωριά, κηρύττοντας το Θείο Λόγο και εξομολογώντας ψυχές. Διετέλεσε διευθυντής του Οικοτροφείου της Μητροπόλεως Τρίκκης & Σταγών, στους Αγίους Αναργύρους και από κοντά του πέρασαν παιδιά τα οποία εξελίχθηκαν και αναδείχθηκαν και τα ίδια ως Λειτουργοί του Υψίστου. Υπηρέτησε κοντά και στον Μακαριστό Μητροπολίτη Τρίκκης & Σταγών κυρό Στέφανο, αλλά και στον πρώην Τρίκκης & Σταγών κ. Αλέξιο.
Το 1991 με την αποκατάσταση του Κυρού Σεραφείμ στη Μητρόπολη Σταγών & Μετεώρων τον ακολούθησε, ως είχε ηθικό χρέος και υπηρετούσε ως Ιεροκήρυκας εκεί εξυπηρετώντας κυρίως τις πολλές Ιερές Μονές της Μητροπόλεως.
Τους τελευταίους μήνες της ζωής του ταλαιπωρήθηκε αρκετά με σοβαρά προβλήματα υγείας, υπέμενε ωστόσο καρτερικά, με εκείνο το αυθόρμητο χαμόγελο και τη γλυκύτητα του προσώπου του, ψελλίζοντας συνεχώς «γεννηθήτω το θέλημά Του».
Εκοιμήθη το απόγευμα της 28ης Ιουνίου 2016 και κηδεύτηκε ανήμερα των Αγίων Αποστόλων, στις 30 Ιουνίου στον Ιερό Ναό Παναγίας Επισκέψεως Τρικάλων, συγχοροστατούντων των Μητροπολιτών Σταγών & Μετεώρων Κυρού Σεραφείμ, πρώην Τρίκκης και Σταγών Αλεξίου, Αυλώνος Χριστοδούλου και του επιχώριου Μητροπολίτου Τρίκκης και Σταγών Χρυσοστόμου.
