Σύμη: Προχθές, 7η Απριλίου 2024 Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως, ο Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Χρυσόστομος προσέφερε την αναίμακτη Θεία Λατρεία και το θυμίαμα της προσευχής του ευσεβούς Λαού στο Ιερό Θυσιαστήριο…
του ιστορικού Ενοριακού Ναού του Τιμίου Σταυρού της Σύμης, έχων συλλειτουργό του τον π. Γεώργιο Κακακιό, ενώ το ι. Αναλόγιο διακόνησαν οι Ιεροψάλτες κ. Ελευθέριος Ξηράκης και κ. Χαράλαμπος Κατσιμπρής μεθ’ ετέρων.
Ο Σεβασμιώτατος χοροστάτησε στον Όρθρο στο τέλος του οποίου έγινε η Τελετή της Σταυροπροσκυνήσεως, όπου προσκύνησε και ευλόγησε εν συνεχεία διά του Τιμίου Σταυρού το εκκλησίασμα. Ακολούθως τέλεσε την Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου, αναφερόμενος στο ευαγγελικό του κήρυγμα περί της ανεκτίμητης αξίας της ψυχής μας, για την σωτηρία της οποίας ο Υιός και Λόγος του Θεού έγινε άνθρωπος και εκουσίως υπέστη τον διά του Σταυρού θάνατο.
Κατά την σημερινή Κυριακή, που βρισκόμαστε στο μέσον της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, η Αγία μας Εκκλησία υψώνει τον Τίμιο Σταυρό του Χριστού και μας δίδει την αφορμή, ώστε να εμβαθύνουμε στο μυστήριο αυτό του Σταυρού, αναζητώντας την μοναδική διέξοδο του θανάτου που είναι η διά του Σταυρού Ανάσταση.
Κατωτέρω παρατίθεται σε νεοελληνική απόδοση και το Συναξάριο του Τριωδίου:
«Επειδή με την νηστεία των σαράντα ημερών και εμείς κατά κάποιο τρόπο σταυρωνόμαστε και γινόμαστε νεκροί από τα πάθη και αισθανόμαστε πικρία, με το να πέφτουμε σε ακηδία και να απογοητευόμαστε, για τον λόγο αυτό τοποθετείται μπροστά μας ο Τίμιος και ζωοποιός Σταυρός, για να μας ενισχύσει και να μας στηρίξει και να μας θυμίσει το πάθος του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Και κατά κάποιο τρόπο μας παρηγορεί και μας λέει ότι, αν ο Θεός μας σταυρώθηκε για μας, τι πρέπει εμείς να κάνουμε γι’ Αυτόν;
Έτσι η σύγκριση με τα πάθη του Κυρίου και η υπενθύμισή τους και η ελπίδα της δόξας που απορρέει από τον Σταυρό ελαφρώνει τους κόπους της νηστείας. Γιατί, όπως ο Σωτήρας μας ανέβηκε στον Σταυρό και δοξάστηκε με την ατιμωτική περιφορά και την πικρή χολή, έτσι πρέπει να κάνουμε και εμείς για να δοξαστούμε μαζί Του, έστω και αν για την ώρα υποφέρουμε κάτι δυσάρεστο.
Είναι και άλλος λόγος: Όπως εκείνοι που βαδίζουν δρόμο δύσκολο και μακρύ και αποκάμνουν από τον κόπο, αν τύχει και βρούν κανένα δέντρο που να κάνει καλή σκιά, κάθονται λίγο και ξεκουράζονται, και ανανεωμένοι σηκώνονται και βαδίζουν και τον υπόλοιπο δρόμο τους, έτσι και εδώ στον καιρό της νηστείας και στην μέση του κοπιαστικού δρόμου της φυτεύθηκε από τους αγίους πατέρες ο ζωηφόρος Σταυρός, για να μας δίνει άνεση και αναψυχή και για να κάνει ελαφρούς και ευκινήτους προς τους υπολοίπους κόπους αυτούς που κουράστηκαν.
Ή, όπως όταν πρόκειται να έρθει ένας βασιλιάς, προπορεύονται οι σημαίες και τα σκήπτρα του και μετά απ’ αυτά έρχεται και ο ίδιος νικητής και θριαμβευτής, και χαίρεται μαζί του και ο λαός, έτσι και ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, επειδή πρόκειται, ύστερα από λίγο, να μας δείξει την νίκη Του κατά του θανάτου και να παρουσιαστεί δοξασμένος κατά την ημέρα της αναστάσεως, έστειλε προηγουμένως το σκήπτρο του, την βασιλική Του σημαία, τον ζωοποιό Σταυρό, ο οποίος γεμίζει τις καρδιές μας από πολλή χαρά και αναψυχή και μας ετοιμάζει να υποδεχτούμε μετά από λίγο και τον ίδιο τον Βασιλιά και να τον ανευφημήσουμε ως λαμπρό θριαμβευτή.
Και αυτό γίνεται στο μέσο της αγίας Τεσσαρακοστής, γιατί η αγία Τεσσαρακοστή μοιάζει με την πικρή πηγή της Μερράς για την συντριβή του σώματος και για την πικρία και ακηδία, που προέρχεται από την νηστεία. Καθώς λοιπόν ο προφήτης Μωυσής έβαλε το ξύλο που του έδειξε ο Θεός μέσα σ’ αυτήν την πηγή και την γλύκανε, έτσι και ο Θεός που μας πέρασε από την νοητή Ερυθρά θάλασσα και τον νοητό Φαραώ, γλυκαίνει με το ζωοποιό Ξύλο του Τιμίου και ζωοποιού Σταυρού την πικρία από την νηστεία και μας παρηγορεί που είμαστε σαν στην έρημο, ώσπου να μας επαναφέρει στη νοητή Ιερουσαλήμ με την ανάστασή Του.
Αλλά υπάρχει και άλλος λόγος. Επειδή δηλαδή ο Σταυρός λέγεται και είναι Ξύλο ζωής, και εκείνο το ξύλο (τό δέντρο) της αγίας Γραφής ήταν φυτεμένο στην μέση της Εδέμ, γι’ αυτό και οι θειότατοι πατέρες ταιριαστά φύτεψαν το Ξύλο του Σταυρού στην μέση της αγίας Τεσσαρακοστής, για να υπενθυμίσουν την λαιμαργία του Αδάμ και συγχρόνως να παραστήσουν την ανάκλησή του μέσω αυτού του Ξύλου, διότι τρώγοντας από αυτό το Ξύλο όχι μόνο δεν πεθαίνουμε, αλλά και ζωοποιούμαστε.
Με την δύναμη του Σταυρού σου, Χριστέ, Θεέ μας, φύλαξε κι εμάς από τους πειρασμούς του εχθρού και αξίωσέ μας να προσκυνήσουμε τα θεία σου Πάθη και την ζωηφόρο Ανάσταση, αφού περάσουμε με ευκολία το στάδιο της αγίας Τεσσαρακοστής, και ελέησέ μας ως μόνος αγαθός και φιλάνθρωπος».
-120x86.jpg)
