Ι.Μ.Βεροίας: Το διήμερο 1 και 2 Δεκεμβρίου εορτάστηκε στην Ιερά Μητρόπολη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας η μνήμη του Οσίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτη.
Την παραμονή της εορτής το απόγευμα στο κατάμεστο Πνευματικό Κέντρο του Ιερού Ναού Κοιμήσεως της Θεoτόκου Ναούσης, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων ανέπτυξε το θέμα: « Όσιος Πορφύριος ο Μέγας» στο πλαίσιο της σειράς ομιλιών πνευματικού ενδιαφέροντος με τίτλο «Επισκοπικός Λόγος».
Η επόμενη συνάντηση θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 15 Δεκεμβρίου.
Ανήμερα της εορτής το πρωί ο Σεβασμιώτατος λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Αλεξανδρείας όπου και υπάρχει παρεκκλήσιο προς τιμή του νεοφανούς Αγίου.
Κατά την διάρκεια της ομιλίας και της Θείας Λειτουργίας, τέθηκε σε προσκύνηση φιαλίδιο με το αίμα του Οσίου Πορφυρίου, το οποίο δωρίστηκε στην Ιερά Μητρόπολη Βεροίας από πνευματικό τέκνο του Οσίου.
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου στην Θεία Λειτουργία:
«Καί οἱ προάγοντες ἐπετίμων αὐτῷ ἵνα σιωπήσῃ».
Πλησίαζε πρός τήν Ἱεριχώ ὁ Χριστός καί στήν πορεία του συνάντησε ἕναν τυφλό, ὁ ὁποῖος καθισμένος
στήν ἄκρη τοῦ δρόμου ζητοῦσε τή βοήθεια τῶν διερχομένων γιά νά ἐξασφαλίσει τά πρός
τό ζῆν.
Ἕνας ταλαίπωρος ἄνθρωπος, πού εἶχε στερηθεῖ μία ἀπό τίς βασικές αἰσθήσεις, τήν ὅραση, ἦταν.
Δέν μποροῦσε νά δεῖ τί συμβαίνει, δέν μποροῦσε νά δεῖ ποιός περνοῦσε δίπλα του. Ἄκουσε ὅμως
τόν θόρυβο τοῦ πλήθους πού συνόδευε τόν Χριστό καί ρωτᾶ τί γίνεται καί σέ τί ὀφείλεται ἡ ὀχλοβοή.
Κάποιος τοῦ εἶπε ὅτι περνᾶ ὁ Ἰησοῦς ὁ Ναζωραῖος, καί ἐκεῖνος, ἄν καί δέν βλέπει,
ἀντιλαμβάνεται τήν παρουσία του. Μέ τή φωνή του προσπαθεῖ νά ἀκουσθεῖ πιό δυνατά ἀπό τόν
ὄχλο: «Ἰησοῦ, υἱέ Δαβίδ, ἐλέησόν με». Ζητᾶ τό ἔλεος τοῦ Χριστοῦ, χωρίς νά ξέρει τί ἀκριβῶς
περιμένει.
Ἡ κραυγή ὅμως τῆς πίστεώς του, πού προσπαθεῖ νά φθάσει μέχρι τόν Χριστό, ἐνοχλεῖ κάποιους.
Γι᾽ αὐτό καί τόν ἐπιπλήττουν καί τόν ἐπιτιμοῦν. Τοῦ λένε νά σιωπήσει καί νά μή φωνάζει. Ἀλλά
ἐκεῖνος φωνάζει πιό δυνατά, ἀδιαφορώντας ἐάν ὁρισμένοι ἐνοχλοῦνται. Φωνάζει καί συγχρόνως
ὁμολογεῖ τόν Χριστό ὡς Υἱό τοῦ Δαβίδ, ὡς τόν ἀναμενόμενο Μεσσία τοῦ κόσμου.
«Καί οἱ προάγοντες ἐπετίμων αὐτῷ ἵνα σιωπήσῃ».
Δέν εἶναι ἡ μοναδική φορά πού κάποιοι ἐπιχειροῦν νά ἐπέμβουν στή σχέση ἑνός ἀνθρώπου μέ τόν
Θεό. Δέν εἶναι ἡ μοναδική φορά πού κάποιοι προσπαθοῦν νά κάνουν ἕναν ἄνθρωπο πού μιλᾶ γιά
τόν Χριστό καί ὁμολογεῖ τήν πίστη του σέ αὐτόν νά σιωπήσει. Δέν εἶναι ἡ μοναδική φορά πού κάποιοι
ἄνθρωποι ἐπιπλήττουν ἕναν συνάνθρωπό τους καί τοῦ ζητοῦν νά παύσει νά ἐπικαλεῖται καί
νά ὁμολογεῖ τόν Χριστό, γιατί ἡ πίστη τους τούς ἐνοχλεῖ καί ἐλέγχει τή συνείδησή τους, γιατί εἶναι
ἀντίθετη μέ τήν δική τους ἰδεολογία καί πίστη, γιατί φοβοῦνται τή δύναμή της, γιατί φοβοῦνται
μήπως ἡ ὁμολογία τους ὁδηγήσει καί ἄλλους κοντά στόν Χριστό.
Ὅμως ἡ φωνή ὅσων πιστεύουν στόν Χριστό καί ζητοῦν τό ἔλεος του γιά τόν ἑαυτό τους καί γιά τόν
κόσμο, ὅσων ὁμολογοῦν τήν πίστη τους καί δίδουν τή μαρτυρία τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ μέ τή ζωή
τους, ἀκούεται, ὁσοδήποτε καί ἄν κάποιοι προσπαθοῦν νά τούς κάνουν νά σιωπήσουν, νά τούς
κάνουν νά σιγήσουν ἤ νά σκεπάσουν τή φωνή τους μέ τούς θορύβους τοῦ κόσμου καί νά συσκοτίσουν
τή λάμψη τῆς ζωῆς τους μέ τήν ἐπιφυλακτικότητα καί τήν ἀδιαφορία τους.
Συνεχίζει νά ἀκούεται, γιατί τίποτε δέν μπορεῖ νά νικήσει τήν ἰσχύ τῆς πίστεως, τίποτε δέν μπορεῖ
νά καλύψει τήν αἴγλη τῆς ἁγιότητος, τίποτε δέν μπορεῖ νά ἐξαφανίσει τή δύναμη τῆς χάριτος τοῦ
Θεοῦ, ἡ ὁποία σέ κάθε ἐποχή ἀναδεικνύει ἁγίους καί ἐπιτελεῖ θαύματα, ὥστε νά ἐνισχύει τήν πίστη
μας καί νά παρηγορήσει τίς ψυχές μας.
Καί ἕνας τέτοιος ἅγιος, ἕνας μέγας ἅγιος τῆς Ἐκκλησίας μας, ἕνας ἅγιος τῆς ἐποχῆς μας, εἶναι καί ὁ
ἑορταζόμενος σήμερα ὅσιος Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης, τόν ὁποῖο ἰδιαιτέρως τιμᾶτε, καί τιμοῦμε
ὅλοι, ἐδῶ στόν ναό τῆς Παναγίας, μέ τό παρεκκλήσιο τό ὁποῖο πρό ἐτῶν τοῦ ἀφιερώσαμε.
Καί εἶναι μέγας ὁ ἅγιος Πορφύριος, γιατί μέ τήν ἀπόλυτη ὑπακοή του στό θέλημα τοῦ Θεοῦ ἀξιώθηκε
ἀπό τά νεανικά του χρόνια πολλῶν καί μεγάλων χαρισμάτων ἀπό τόν Θεό. Ἄν καί ἦταν ἕνας
ἁπλός καί ταπεινός ἱερομόναχος, ἕνας ἄνθρωπος ἀσθενής στή φύση καί χωρίς κοσμική μόρφωση
καί παιδεία, ἔλαμπε καί ἀκτινοβολοῦσε τό φῶς τῆς ἁγιότητος καί τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ· καί αὐτός
ὁ ταπεινός λευΐτης, πού δέν διέθετε γνώσεις καί πτυχία, διέθετε τή γνώση τοῦ Θεοῦ καί εἶχε λάβει
ἀπό τόν Θεό τό προορατικό καί τό διορατικό χάρισμα, ὥστε νά γνωρίζει τά πάντα, νά γνωρίζει τό-
πους καί καταστάσεις καί πρόσωπα ἀνεξαρτήτως ἐποχῆς, τά ὁποῖα ποτέ δέν εἶδε καί ποτέ δέν
ἐπισκέφθηκε. Καί ὅμως μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ τά γνώριζε καί τά περιέγραφε μέ ἀκρίβεια, ὥστε νά
μπορεῖ μέ αὐτό τόν τρόπο νά ἑλκύει τούς ἀνθρώπους στόν Χριστό καί νά ἀναπαύει τίς ψυχές τους
μέ τήν σοφή πνευματική καθοδήγηση πού τούς προσέφερε.
Καί ἀποτελεῖ πράγματι μεγάλη εὐλογία τοῦ Θεοῦ, γιατί στίς ἡμέρες μας, σέ μία ἐποχή κατά τήν
ὁποία ὑπερεπερίσσευσε ἡ ἁμαρτία, ἡ ἀμφιβολία, ἡ ἀπιστία, μᾶς χάρισε ἕναν τόσο μεγάλο ἅγιο,
ἕναν θεοφόρο καί πλήρη χάριτος ἅγιο, τοῦ ὁποίου ἡ ζωή καί τά θαυμαστά γεγονότα, τά ὁποῖα τόν
ἔκαναν γνωστό καί τόν συνέδεσαν μέ χιλιάδες ἀνθρώπους σέ ὅλο τόν κόσμο, ἐνισχύουν ὅλους μας
στόν πνευματικό μας ἀγώνα.
Δύο ἀπό αὐτά τά θαυμαστά γεγονότα πού μᾶς δίδουν μία ἀμυδρή μόνο εἰκόνα τοῦ μεγάλου χαρίσματος
πού εἶχε ὁ μέγας αὐτός ὅσιος θά ἤθελα νά σᾶς ἀναφέρω.
Τό πρῶτο συνέβη σέ μία πλούσια κυρία, πνευματικό τέκνο τοῦ ὁσίου. Ἡ κυρία αὐτή εἶχε ἕνα παιδί
τό ὁποῖο δέν εἶχε καμία σχέση μέ τήν Ἐκκλησία. Κάποια φορά γνώρισε μία κοπέλα καί ἤθελε νά
τήν ἀρραβωνιασθεῖ. Ἡ μητέρα του διαφωνοῦσε μέ τήν ἐπιλογή του καί ἔτσι ἀποφάσισε νά ρωτήσει
τόν ὅσιο Πορφύριο, ἐάν αὐτή ἡ κοπέλα ἔκανε γιά τό παιδί της. Ὁ Γέροντας ἐπιβεβαίωσε τίς ἀνησυχίες
της καί τῆς εἶπε «πές του νά ἔρθει νά τοῦ μιλήσω».
Τό παιδί ὅμως δέν ἤθελε νά πάει στόν Γέροντα καί σχεδίαζε μάλιστα νά κάνει ἕνα ταξίδι στό Λονδίνο
μαζί μέ τήν κοπέλα, καί νά τῆς ἀνακοινώσει τήν πρόθεσή του νά τήν ἀρραβωνιαστεῖ,
ἀδιαφορώντας γιά τήν ἐπιθυμία τῶν γονέων του.
Ἡ μητέρα του στενoχωρημένη ἐνημέρωσε τόν Γέροντα καί ἐκεῖνος τῆς εἶπε: «πές του, τουλάχιστον,
τώρα πού θά πάει στό Λονδίνο νά μέ πάρει ἕνα τηλέφωνο νά τοῦ δώσω τήν εὐχή μου πού θά
ἀρραβωνιαστεῖ. Νά τοῦ τό θέσεις σάν ὅρο. Καλά, παιδί μου, πές του, σοῦ δίνω τήν εύχή μου νά τήν
πάρεις, μόνο πᾶρε ἕνα τηλέφωνο τόν Γέροντα, πρίν τῆς ἀνακοινώσεις ὅτι θά τήν ἀρραβωνιαστεῖς,
κάν᾽ το αὐτό, καί ἀπό ἐμᾶς δέν ὑπάρχει πρόβλημα, θά τήν πάρεις καί θά πάρεις καί τήν περιουσία
καί τά πάντα».
Τό σκέφθηκε ὁ νέος καί ἀποφάσισε νά πάρει ἕνα τηλέφωνο. Ὅταν, λοιπόν, πῆγαν μέ τήν κοπέλα
στό ξενοδοχεῖο στό Λονδίνο, κατέβηκε νά τηλεφωνήσει ἀπό τό κέντρο, γιά νά μήν πεῖ στήν κοπέλα
ὅτι θά τηλεφωνήσει ἕνα καλόγερο τυφλό.
Παίρνει τηλέφωνο καί τό σηκώνει ὁ Γέροντας. Τοῦ λέει «Γέροντα, εἶμαι ὁ Δημήτρης, ὁ γιός τῆς κυρίας
τάδε καί θέλω νά πάρω τήν εὐχή σας». Καί τοῦ λέει ὁ Γέροντας «μισό λεπτό, περίμενε στό
τηλέφωνο, μήν κλείσεις».
Ἀμέσως ἀκούεται ἕνα θόρυβος στό τηλέφωνο καί συνδέεται τό τηλέφωνο τοῦ κέντρου μέ τό τηλέφωνο
τοῦ δωματίου του. Καί ἀκούει ὁ νέος τήν κοπέλα νά μιλᾶ στό τηλέφωνο μέ τόν φίλο πού εἶχε
στήν Ἀθήνα. Καί τοῦ λέει «ἤλθαμε στό Λονδίνο καί ἀπόψε θά μοῦ πεῖ ὅτι θά μέ ἀρραβωνιαστεῖ, θά
τοῦ φάω τά λεφτά του ὅλα καί μετά θά ἔρθω κοντά σου, γιατί ἐσένα θέλω».
Μένει ἐμβρόντητος ὁ νέος ἀπό τή στιχομυθία τῆς κοπέλας μέ τόν φίλο της. Καί ἀφοῦ τά ἄκουσε
ὅλα, ξανακούει ἐκεῖνο τόν θόρυβο πού ἄκουσε στήν ἀρχή καί συνδέθηκε μέ τόν Γέροντα. Καί τοῦ
λέει ὁ Γέροντας «Τί θέλεις, παιδί μου». Καί λέει ἐκεῖνος «τίποτε, Γέροντα, τήν εὐχή σου». Ἔκλεισε
τό τηλέφωνο καί διέλυσε αὐτή τή σχέση πού θά ἀπέβαινε σέ ἀποτυχία.
Τό δεύτερο περιστατικό τό ἀφηγεῖται ἕνας πολύ γνωστός δικηγόρος, ὁ ὁποῖος μετά ἀπό πολλές
προσπάθειες ἔπεισε μία κυρία τῆς ὑψηλῆς κοινωνίας μέ τήν ὑπόθεση τῆς ὁποίας ἀσχολεῖτο καί ἡ
ὁποία ἐπίσης δέν εἶχε καμία σχέση μέ τήν Ἐκκλησία, νά ἐπισκεφθοῦν μαζί τόν Γέροντα.
Μόλις μπῆκαν στό κελλί του καί ὁ δικηγόρος ἔκανε τίς συστάσεις, ὁ Γέροντας στράφηκε πρός τήν
κυρία καί τῆς εἶπε: «Φύγετε, φύγετε ἀμέσως! Νά πᾶς στό σπίτι σου». Ὁ δικηγόρος ξαφνιάσθηκε
καί εἶπε: «Μά, Γέροντα, ἤλθαμε νά πάρουμε τήν εὐχή σας, νά μιλήσουμε μαζί σας …».
Ὁ Γέροντας ἐπέμενε «Φύγετε τώρα ἀμέσως γιά νά προλάβετε. Ἡ κόρη σας στό σπίτι παίρνει φάρμακο
γιά νά αὐτοκτονήσει. Φύγετε». Καί ὄντως ἔτσι γινόταν, ἀλλά μέ τίς εὐχές τοῦ Γέροντα πρόλαβαν
καί ἔσωσαν τό κορίτσι.
Τά περιστατικά αὐτά μᾶς δίδουν ἁπλῶς μία μικρή ἰδέα τοῦ μεγάλου χαρίσματος πού εἶχε ὁ ὅσιος
Πορφύριος ἀλλά καί τήν παρρησία πού ἔχει ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. Γι᾽ αὐτό νά τόν τιμοῦμε καί νά
ἐπικαλούμεθα πάντοτε, καί εὔχομαι ἀπό καρδίας οἱ εὐχές καί οἱ πρεσβεῖες του νά μᾶς συνοδεύουν
καί νά μᾶς προστατεύουν ὅλους μας.
ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
