Η εορτή του Αγίου Ελευθερίου στην Ιερά Μητρόπολη Βεροίας (ΦΩΤΟ)

Κατά το διήμερο 14 και 15 Δεκεμβρίου, εορτή του αγίου Ελευθερίου, πανηγύρισε η ενορία αγ. Κωνσταντίνου και Ελένης Διαβατού.

Το εσπέρας πραγματοποιήθηκε υποδοχή των ιερών λειψάνων του αγίου Δημητρίου και στη συνέχεια ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροατάτησε στον πανηγυρικό εσπερινό.
Την επομένη ημέρα ο Σεβασμιώτατος τέλεσε πανηγυρική θεία Λειτουργία και κήρυξε το θείο Λόγο.

Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ

«Μη επαισχυνθής το μαρτύριον του Κυρίου ημών μηδέ εμέ τον δέσμιον αυτού».
Φυλακισμένος στη Ρώμη ο απόστολος Παύλος απευθύνεται στον μαθητή του επίσκοπο Εφέσου Τιμόθεο και του δίνει τις τελευταίες του συμβουλές και οδηγίες προσπαθώντας να τον στηρίξει στις δοκιμασίες και τους πειρασμούς που θα αντιμετωπίσει.
Γνωρίζει ο απόστολος Παύλος από την προσωπική του πείρα ότι η ζωή των πιστών είναι συνυφασμένη με το μαρτύριο, εφόσον μαρτύριο είναι η ομολογία της πίστεως στον Χριστό, ο οποίος υπήρξε ο πρώτος μάρτυρας και μάλιστα για χάρη των ανθρώπων.
Γνωρίζει ο απόστολος ότι η επιλογή της ομολογίας της πίστεως στον Χριστό και του μαρτυρίου που αυτή συνεπάγεται, δεν είναι εύκολη υπόθεση, ακόμη και για τον μαθητή του Τιμόθεο, γιατί με την επιλογή αυτή ξεχωρίζει ο πιστός από το πλήθος των ειδωλολατρών και των απίστων. Με τη θέλησή του τοποθετεί τον εαυτό του σε μία ομάδα την οποία οι πολλοί, οι αντίθετοι, χλευάζουν και συκοφαντούν, θεωρώντας επαίσχυντη τιμωρία και άσκοπη θυσία το μαρτύριο για την πίστη στον Εσταυρωμένο Χριστό.
Γι᾽ αυτό και ο απόστολος Παύλος προτρέπει τον μαθητή του Τιμόθεο να μην ντραπεί για το μαρτύριο του διδασκάλου του, αλλά και να μην ντραπεί να το επιλέξει και ο ίδιος, δίνοντας τη μαρτυρία του Ιησού Χριστού.
«Μη επαισχυνθής το μαρτύριον του Κυρίου ημών μηδέ εμέ τον δέσμιον αυτού».
Στην προτροπή του αποστόλου Παύλου δεν ανταποκρίνεται μόνο ο απόστολος Τιμόθεος, ανταποκρίνεται, αδελφοί μου, και ο εορταζόμενος σήμερα άγιος ιερομάρτυς Ελευθέριος. Και ανταποκρίνεται όχι μόνο με τον λόγο, όχι μόνο με τη μαρτυρία και την ομολογία της πίστεως στον Χριστό, αλλά και με τη θυσία της ζωής του.

Η αριστοκρατική καταγωγή του δεν τον κάνει να ντρέπεται, γιατί βρίσκεται δέσμιος για χάρη του Χριστού στις φυλακές της Ρώμης, όπως και ο απόστολος Παύλος, ούτε γιατί υπομένει τα σκληρά βασανιστήρια, στα οποία τον υποβάλλει ο ρωμαίος αυτοκράτορας, ούτε γιατί ρίχνεται στην αρένα της Ρώμης για να γίνει βορά στα άγρια θηρία, τα οποία όμως τον σέβονται και δεν τον αγγίξουν, ούτε γιατί στο τέλος δέχεται το διά ξίφους μαρτύριο, για να απολαύσει στον ουρανό τη δόξα που περιμένει όσους ομολογούν το όνομα του Χριστού.
Αδελφοί μου, η προτροπή του αποστόλου Παύλου που βλέπουμε σήμερα να γίνεται πραγματικότητα στη ζωή του εορταζομένου αγίου Ελευθερίου, απευθύνεται και σε μας. Ο απόστολος Παύλος προτρέπει και εμάς να μην αισχυνόμεθα, να μην ντρεπόμαστε να ομολογούμε την πίστη μας στον Χριστό, να μην διστάζουμε και να μην αποφεύγουμε να ομολογούμε ότι είμαστε ζωντανά μέλη της Εκκλησίας, ότι μετέχουμε στα ιερά μυστήριά της, ότι νηστεύουμε, ότι προσευχόμεθα, ότι πιστεύουμε στους αγίους της και στα θαύματά τους.
Εμείς δεν αντιμετωπίζουμε ούτε βασανιστήρια, ούτε φυλακίσεις, ούτε μαρτύρια, έχουμε όμως χρέος να δίδουμε τη μαρτυρία της πίστεώς μας στο περιβάλλον στο οποίο ζούμε και το οποίο συχνά είναι αδιάφορο ή και αντίθετο προς την πίστη, το οποίο συχνά χλευάζει και ειρωνεύεται όσους δηλώνουν ότι πιστεύουν, ότι εκκλησιάζονται, ότι είναι συνειδητοί χριστιανοί.

Όλα αυτά δεν θα πρέπει να μας φοβίζουν και να μας πτοούν. Δεν θα πρέπει να μας κάνουν να δειλιάζουμε και να αρνούμεθα τη σχέση μας με τον Χριστό, με την Εκκλησία, με τους αγίους. Γιατί, εάν διστάζουμε να ομολογήσουμε την πίστη μας, είναι σαν να αισχυνόμεθα, σαν να ντρεπόμαστε, για τον Χριστό που σταυρώθηκε για χάρη μας, για τους αγίους, για τον απόστολο Παύλο, που τον ακούσαμε σήμερα να ζητά από τον μαθητή του να μην ντρέπεται γι᾽ αυτόν που είναι δέσμιος για χάρη του Χριστού, σαν να ντρεπόμαστε για τον άγιο Ελευθέριο που τιμούμε σήμερα, για τον άγιο Δημήτριο που προσκυνούμε το ιερό λείψανό του, και για όλους τους αγίους.
Αν ντρεπόμαστε να ομολογήσουμε την πίστη μας και τη χριστιανική μας ιδιότητα, τότε είναι σαν να ντρεπόμαστε για τους αγίους μας, οι οποίοι υπήρξαν δέσμιοι για χάρη του Χριστού, και τότε δεν έχει νόημα να τιμούμε τη μνήμη τους, να ασπαζόμασθε τις ιερές εικόνες τους, να προσκυνούμε τα τίμια λείψανά τους.
Γι᾽ αυτό ας έχουμε πάντοτε υπόψη μας την προτροπή του αποστόλου που ακούσαμε σήμερα και το παράδειγμα της ζωής και του μαρτυρίου του αγίου ιερομάρτυρος Ελευθερίου και του αγίου μεγαλομάρτυρος Δημητρίου, και ας δίδουμε και εμείς την ομολογία της πίστεως στον Χριστό, μιμούμενοι τους τιμωμένους αγίους έστω και μόνο ως προς την πρόθεση και τη διάθεση, για να αξιωθούμε και εμείς διά των πρεσβειών τους τον μισθό όσων ομολογούν τον Χριστό.