Ι.Μ. ΜΑΝΗΣ: Ο Σεβ. Μητροπολίτης Μάνης κ. Χρυσόστομος Γ’ εόρτασε την Δεσποτική εορτή της Αναλήψεως του Χριστού (24-25 Μαιου 2023) με τον Πανηγυρικό Εσπερινό στον ομώνυμο Ι.Ναό στο χωρίο Άγιο Νικόλαο Σελίνιτσας Λεύκτρου και με την Θεία Λειτουργία στον Κοιμητηριακό Ναό της Αναλήψεως στο Γύθειο.
Κατωτέρω δημοσιεύουμε την Εγκύκλιο του Σεβ. για την εορτή που διαβάστηκε σ’ όλους τους ναούς:
Ευσεβείς Χριστιανοί,
Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, ο Αναστάς εκ νεκρών αφού παρέμεινε επί της γης σαράντα ημέρες και μάλιστα εμφανιζόμενος στους μαθητές Του σε διαφόρους τόπους και ακόμη, ο Ίδιος ο Αναστάς Κύριος μαζί τους συνωμιλούσε και έτρωγε μαζί τους προς βεβαίωσιν και της Αναστάσεώς Του και αφού τους έδωκε και τις τελευταίες θείες εντολές Του, έπειτα τους εξήγαγε στο όρος των Ελαιών στα περίχωρα της Βηθανίας και εκεί ευλογών αυτούς, επήρθη στα άνω, δηλαδή ανελήφθη στους ουρανούς εν μέσω φωτεινής νεφέλης σαν να καθόταν σ’ αυτές ως βασιλικό όχημα.
Οι μαθητές κυριολεκτικά έμειναν προσηλωμένοι να τον κοιτάζουν, οπότε εμφανίστηκαν δύο λευκοφορούντες Άγγελοι, οι οποίοι και τους είπαν: «Άνδρες Γαλιλαίοι, τι εστήκατε εμβλέποντες εις τον ουρανόν; ούτος ο Ιησούς ο αναληφθείς αφ’ υμών εις τον ουρανόν, ούτως ελεύσεται, ον τρόπον εθεάσασθε αυτόν πορευόμενον εις τον ουρανόν» (Πραξ. 1,11).
Αυτό, λοιπόν, το γεγονός εορτάζουμε σήμερα. Την μετά δόξης ανάληψιν του Χριστού στους ουρανούς, όπου εκάθησε εν δεξιά του Θεού και Πατρός.
Ωστόσο, ας εμβαθύνουμε περισσότερον στη περιγραφή της εορτής:
Πρώτον: Με την Ανάληψιν πραγματοποιείται ο σκοπός και η πληρότητα της ενανθρωπήσεως του Χριστού. Είναι η τελείωση της σωτηρίας μας, δηλαδή η συμφιλίωση Θεού και ανθρώπου και η δυνατότητά μας προς την θέωση. Στο Κοντάκιον της εορτής ψάλλουμε: «Την υπέρ ημών πληρώσας οικονομίαν και τα επί γης ενώσας τοις ουρανίοις, ανελήφθης εν δόξη Χριστέ ο Θεός ημών». Η Ανάληψις αντιστοιχεί και είναι συνέχεια στην επί γης κάθοδόν Του. Βλέπουμε την κάθοδο και άνοδο, την συγκατάβαση και ύψωση, την κένωση και δόξα. Είναι το Μυστήριον της Ενανθρωπήσεως, του Αγίου Πάθους, του σταυρικού θανάτου, της ταφής και της καθόδου στον Άδη αλλά βλέπουμε και την ένδοξο Ανάσταση και την Θεία Ανάληψη. Το Δοξαστικόν του Εσπερινού της εορτής τα λέγει όλα αυτά: «Των κόλπων των πατρικών μη χωρισθείς, γλυκύτατε Ιησού, και τοις επί γης ως άνθρωπος συναναστραφείς, σήμερον απ’ όρους των Ελαιών ανελήφθης εν δόξη˙ και την πεσούσαν φύσιν ημών συμπαθώς ανυψώσας, τω Πατρί συνεκάθισας… και ημείς… την προς ημάς σου συγκατάβασιν και την αφ’ ημών Ανάληψιν, δοξολογούμεν…».
Δεύτερον: Οι δύο φράσεις της Αγίας Γραφής, «νεφέλη υπέλαβεν αυτόν» (Πραξ. 1,9) που αναφέρει το βιβλίο των Πράξεων και «εκάθησε εκ δεξιών του Θεού» (Μαρκ. 16,19), που γράφει ο Ευαγγελιστής Μάρκος, σημαίνουν, ότι η μεν νεφέλη θεωρείται σύμβολον του ουρανού και παρουσίας του Θεού, το δε «καθίσας εκ δεξιών του Ουρανίου Πατρός» δηλώνει την δόξα, την αγαλλίασιν της Θείας Βασιλείας και συνάμα την οικείωση και ομοτιμία προς τον Πατέρα. Η άνοδος και η καθέδρα σημαίνουν την υπερβατική όψη του όλου Μυστηρίου της θείας Αναλήψεως.
Τρίτον: Η Ανάληψις συνδέεται και με το άλλο γεγονός, αυτό της Πεντηκοστής. Ο Ίδιος ο Χριστός το είπε: «Και ιδού, εγώ αποστέλλω την επαγγελίαν του Πατρός μου εφ’ υμάς˙ υμείς δε καθίσατε εν τη πόλει Ιερουσαλήμ, έως ου ενδύσησθε δύναμιν εξ ύψους» (Λουκ. 24,49). Δηλαδή, η Ανάληψις προσανατολίζεται προς την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος κατά την ημέρα της Πεντηκοστής. Εξόχως πολυσήμαντο γεγονός για την λύτρωσή μας από την αμαρτία και την σωτηρία μας.
Τέταρτον: Η παράδοξος χαρά των μαθητών. Γράφει το ιερό κείμενο: «Και αυτοί (κατά την Ανάληψιν) προσκυνήσαντες αυτόν, υπέστρεψαν εις Ιερουσαλήμ μετά χαράς μεγάλης. Και ήσαν διά παντός εν τω ιερώ, αινούντες και ευλογούντες τον Θεόν» (Λουκ. 24,52). Κάμνει, πράγματι εντύπωση. Ενώ ο Χριστός έφευγε από την γη, από κοντά τους, εκείνοι αντί να θλίβονται, είχαν μεγάλη χαρά. Τούτο συνέβη διότι είχαν ακριβώς μέσα τους την θεική βεβαιότητα, ότι θα ερχόταν το Άγιον Πνεύμα όπου τους είχε υποσχεθεί και αυτή η έλευση του Παρακλήτου θάταν η ολοκληρωτική δύναμή τους. Λέγει το Απολυτίκιον της εορτής: «Ανελήφθης εν δόξη, Χριστέ ο Θεός ημών, χαροποιήσας τους Μαθητάς, τη επαγγελία του Αγίου Πνεύματος…».
Πέμπτον: Η Ανάληψις του Χριστού φέρει μαζί με την Πεντηκοστή και την αποστολή της Εκκλησίας στον κόσμο. Ως λέγει ο Απ. Παύλος, ο Χριστός είναι «ο αναβάς υπεράνω των ουρανών, ίνα πληρώση τα πάντα» (Εφεσ. 4,10), δηλαδή να πληρώσει με την παρουσία του Αγίου Πνεύματος όλα τα Μυστήρια της Εκκλησίας. Το Άγιον Πνεύμα είναι ο χορηγός της χάριτος που επιτελεί τα Μυστήρια.
Έκτον: Η Ανάληψις έχει και εσχατολογικό χαρακτήρα. Φανερώνει, όπως γράφουν οι Πράξεις των Αποστόλων, την έλευση και πάλιν του Χριστού, αυτή την φορά ως Δικαιοκρίτου: «Ούτος ο Ιησούς ο αναληφθείς αφ’ υμών εις τον ουρανόν, ούτως ελεύσεται, ον τρόπον εθεάσασθε αυτόν πορευόμενον εις τον ουρανόν» (Πραξ. 1,11). Έτσι θα έλθει πάλιν ο Χριστός κατά την Δευτέρα Του Παρουσία, για να κρίνει τον κόσμο αλλά και για να εισαγάγει οριστικώς τους εκλεκτούς και δικαίους στη Βασιλεία Του. Πρόκειται για την αναμονή των εσχάτων.
Έβδομον: Η εορτή της Αναλήψεως αποκαλύπτει και την ιδική μας προοπτική. Είμαστε πλασμένοι του «οράν τον Θεόν», δηλαδή να βλέπουμε τον Θεόν, να Τον δοξολογούμε απαύστως και να έχουμε αιώνια την θεία οικειότητα. Αυτό συνιστά την θέωσή μας. Πρόγευση αυτής της θεο-κοινωνίας είναι κάθε φορά η συμμετοχή μας στη Θεία Ευχαριστία. Η Θεία Λειτουργία έχει αυτόν τον προσανατολισμό, ως αναίμακτος θυσία επί της Αγίας Τραπέζης, γι’ αυτό και είναι φοβερά τα λόγια στην ευχαριστιακή αναφορά: «Συ εκ του μη όντος εις το είναι ημάς παρήγαγες και παραπεσόντας ανέστησας πάλιν και ουκ απέστης πάντα ποιων, έως ημάς εις τον ουρανόν ανήγαγες και την βασιλείαν σου εχαρίσω την μέλλουσαν».
Αγαπητοί μου χριστιανοί,
Αυτή, λοιπόν, την εορτή της Αναλήψεως του Χριστού, ας την πανηγυρίσουμε μετά των Αγγέλων και των Αποστόλων και ας αξιωθούμε, όλοι μας, να τύχωμεν και της Βασιλείας των ουρανών, του Παραδείσου. Αμήν._
Μετά πολλών πατρικών ευχών
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΜΑΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ Γ’
-120x86.jpg)
