Την Κυριακή 12 Αυγούστου το απόγευμα, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων μετέφερε στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Αλεξανδρείας τεμάχιο Ιερού Λειψάνου και τον σταυρό του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού προς ευλογία και αγιασμό των πιστών. Στην συνέχεια χοροστάτησε στον Εσπερινό και στην Παράκληση της Θεοτόκου και κήρυξε το θείο λόγο.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Μητρόπολης, το Ιερό Λείψανο και ο Σταυρός του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού θα παραμείνουν στον Ιερό Ναό μέχρι την Πέμπτη 16 Αυγούστου ενώ καθημερινά θα τελούνται ιερές ακολουθίες.
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου:
«Τι σοι δώρον προσάξω, της ευχαριστίας, ανθ᾽ ώνπερ απήλαυσα, των σων δωρημάτων και της σης αμετρήτου χρηστότητος;»
Μία απορία εκφράζει ο ιερός υμνογράφος προς την Υπεραγία Θεοτόκο, μία απορία που συμμεριζόμεθα και εμείς ιδιαιτέρως αυτές τις ημέρες του Δεκαπενταυγούστου, ψάλλοντας κάθε απόγευμα ενώπιον της ιερής εικόνος της Παναγίας μας τη Μεγάλη Παράκλησή της.
Και η απορία είναι εύλογη. Γιατί τι μπορεί, αλήθεια, να προσφέρει ένα παιδί προς τη μητέρα του, για όσα του χαρίζει; για όλους τους κοπους και τις φροντίδες της αλλά περισσότερο από όλα για την αγάπη της;
Και εάν δεν μπορούμε να βρούμε ένα δώρο κατάλληλο για να το προσφέρουμε στη φυσική μας μητέρα, πως να βρούμε δώρο αντάξιο για την Παναγία μας, την πνευματική μας μητέρα.
Απειράριθμες οι δωρεές της Παναγίας μας, ανύστακτη η φροντίδα και η μέριμνά της για τον καθένα μας, για τα αγαπημένα μας προσωπα, για την πατρίδα μας. Σπεύδει να ανταποκριθεί σε ο,τι της ζητούμε. Σπεύδει να μας προστατεύσει από ο,τι μας απειλεί. Σπεύδει να μας στηρίξει τον αγώνα και την προσπάθειά μας τόσο για τα υλικά όσο και για τα πνευματικά.
Γι᾽ αυτό και η επίκλησή της είναι διαρκώς στα χείλη μας. Γι᾽ αυτό και το ιερό όνομά της βγαίνει αυθόρμητα από την ψυχή μας. «Παναγία μου», είναι αυτό που λέμε όλοι, ασυναίσθητα πολλές φορές, σε κάθε δύσκολη στιγμή της ζωής μας, και αμέσως αισθανόμαστε πιο δυνατοί για να την αντιμετωπίσουμε.
«Τι σοι δώρον προσάξω, της ευχαριστίας, ανθ᾽ ώνπερ απήλαυσα, των σων δωρημάτων και της σης αμετρήτου χρηστότητος;»
Και ενώ εμείς απορούμε και διερωτώμεθα μαζί με τον ιερό υμνογράφο τι δώρο μπορούμε να προσφέρουμε στην Παναγία μας ως ανταπόδοση για τα δικά της δώρα και την απέραντη αγάπη της, η Παναγία μας κάνει απόψε ένα ακόμη δώρο. Κάνει ένα ξεχωριστό δώρο σε όλους εσάς που ήρθατε αυτό το απόγευμα στον ιερό της ναό για να την υμνήσετε και να της εκφράσετε τον σεβασμό σας και την αγάπη σας. Και το δώρο της είναι το ιερό και μυρόβλυτο λείψανο του αγίου ιερομάρτυρος και ισαποστόλου Κοσμά του Αιτωλού, το οποίο μεταφέραμε σήμερα εδώ στην Αλεξάνδρεια, μαζί με τον Σταυρό του αγίου Κοσμά, έναν από εκείνους που συνήθιζε ο άγιος να τοποθετεί σε κορμούς δένδρων, στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, από τα μέρη από τα οποία περνούσε και κήρυττε.
Και είναι και η μεταφορά τόσο του τμήματος του ιερού λειψάνου του αγίου Κοσμά όσο και του Σταυρού, ο οποίος βρέθηκε με θαυμαστό τρόπο πριν από μερικά χρόνια στο Πολυδένδρι, είναι ευλογία της Παναγίας μας, γιατί ο άγιος ισαπόστολος Κοσμάς ο Αιτωλός είναι δικό της εκλεκτό τεκνο.
Είναι τέκνο της Παναγίας μας από το Περιβόλι της, το Άγιο Όρος, όπου αρχικά σπούδασε στην Αθωνιάδα Σχολή και στη συνέχεια έγινε μοναχός στη μονή Φιλοθέου. Μερικά όμως χρόνια αργότερα, με την εντολή και την άδεια του Οικουμενικού Πατριάρχου και του ηγουμένου της μονής του, ο άγιος Κοσμάς ανέλαβε το μεγάλο και δύσκολο έργο του ιεραποστόλου σε μία εξαιρετικά δύσκολη εποχή για τον Ελληνισμό, ο οποίος υποδουλωμένος τότε για περισσότερα από 300 χρόνια στους Τούρκους κινδύνευε όχι μόνο από τον εξισλαμισμό αλλά και από την καθολική προπαγάνδα, κινδύνευε να χάσει την εθνική και τη θρησκευτικη του ταυτότητα.
Και ο άγιος Κοσμάς, χωρίς να υπολογίσει κόπους και κινδύνους, περιόδευσε σε όλη τη Βόρεια και τη Δυτική Ελλάδα, τη Μακεδονία και την Ήπειρο και πέρασε και από την Ημαθία, διδάσκοντας τους ανθρώπους και προτρέποντας τους να κτίζουν σχολεία και να διδάσκουν τα παιδιά τους τη γλώσσα, την ιστορία και την πίστη των πατέρων τους, αλλά και παρηγορώντας τους και στηρίζοντάς τους στις δύσκολες ημέρες που ζούσαν, τονώνοντάς τους συγχρόνως και την ελπίδα για την ανάσταση του Γένους.
Η ασκητική του ζωή, η προσφορά του στην Εκκλησία και στο Γένος μας και το μαρτύριό του τον κατέταξαν μεταξύ των αγίων της Εκκλησίας μας ως ισαπόστολο και ιερομάρτυρα, ενώ ανεξίτηλη παραμένει η ανάμνηση της διελεύσεως και του κηρύγματός του από τα χωριά και από τις πόλεις από όπου πέρασε. Και είναι μεγάλη ευλογία για τον τόπο μας και για την Ιερά Μητρόπολή μας ότι ο μεγάλος αυτός άγιος και διδάσκαλος της Εκκλησίας και του Γένους μας όχι μόνο κήρυξε στην περιοχή μας αλλά έχουμε και τη χάρη να κατέχουμε το μικρό αλλά ευωδιάζον αυτό τμήμα του ιερού του λειψάνου και τον σταυρο που εκείνος έπηξε στο Πολυδένδρι, για να μας θυμίζει την παρουσία του και τις διδαχές του, και για να μας παρακινεί να ζούμε και εμείς σύμφωνα με αυτές, συμφωνα με το θέλημα και τις εντολές του Θεού.
Kαι η υπακοή μας αυτή είναι το καλύτερο δώρο που μπορούμε να χαρίσουμε και στην Παναγία μας για να της εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας για όλα εκείνα τα οποία μας χαρίζει, αλλά και για την ευλογία να προσκυνήσετε και εσείς σήμερα το χαριτόβρυτο λείψανο του εκλεκτού τέκνου της, του αγίου ιερομάρτυρος Κοσμά του Αιτωλού και να λάβετε τη χάρη του, καθώς το φετινό έτος, έτος ιεραποστολής για την Ιερά Μητρόπολή μας, είναι αφιερωμένο στον άγιο Κοσμά τον Αιτωλό, στον οποίο οφείλουμε ως Έθνος πάρα πολλά. Ας τον παρακαλέσουμε ιδιαίτερα, αδελφοί μου, τις ημέρες αυτές, μαζί με την Υπεραγία Θεοτόκο, να σκέπουν και να διαφυλάττουν τη Μακεδονία μας από κάθε κίνδυνο, από κάθε επιβουλή εχθρού· να φυλάττουν τη Μακεδονία μας και να διατηρήσουν το όνομά της αλλά και όλα αυτά τα οποία της χάρισε ο Θεός για να δοξάζεται το όνομά του μέσω των αγίων οι οποίοι αγωνίσθησαν και θαυματούργησαν στην ευλογημένη αυτή περιοχή.
Εύχομαι η Παναγία μας και ο άγιος Κοσμάς να σκέπει τον καθένα σας ξεχωριστά και όλους μας και ιδιατέρως τη Μακεδονία μας. Αμήν.
Δείτε φωτογραφίες της Μητρόπολης εδώ
-120x86.jpg)
){kind=link}