Μέσα σε κλίμα βαθειάς θλίψεως και οδύνης κηδεύτηκε χθες από τον Ιερό Ναό Αγ. Αθανασίου Μαυρομανδήλας Πατρών, ο στρατιώτης Φώτιος Ανδρικόπουλος, 19 ετών, ο οποίος έχασε την ζωή του, όπως και δύο συστρατιώτες του, μετά από δυστύχημα που συνέβη στο Στρατόπεδο του Βόλου. Χιλιάδες λαού που κατέκλυσαν όχι μόνο τον Ιερό Ναό, αλλά ολόκληρη την γύρω περιοχή της Μαυρομανδήλας, απεχαιρέτησαν τον νεαρό στρατιώτη, που σε λίγες ημέρες θα απελύετο από τον στρατό.
Την εξόδιο Ακολουθία ετέλεσε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρών κ.κ. Χρυσόστομος, ο οποίος ήλθε επί τούτου από την Αθήνα καθ’ όσον αυτές τις ημέρες συνεδριάζει η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος. Ο Σεβασμιώτατος μετέφερε τις ευχές και την αγάπη του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών κ. Ιερωνύμου και όλων των Αρχιερέων στους γονείς και τις αδελφές του Φώτη και μίλησε με λόγια συγκινητικά από τα βάθη της ψυχής του αποχαιρετώντας έναν ενάρετο νέο.
Μεταξύ των άλλων ο Σεβασμιώτατος είπε: “Καθώς από το στρατόπεδο που υπηρετούσες φτερούγισες έξαφνα και βιαστικά για τον ουρανό, πολυαγαπημένο μας παιδί Φώτη, για να συναντήσεις τους άλλους Αγγέλους του Θεού, έφτανε τούτο το μήνυμα της αναχωρήσεώς σου από τον ψεύτικο κόσμο μας στην Πάτρα, στην Ελλάδα και τον κόσμο ολόκληρο. Εμείς συγκλονιστήκαμε γιατί φεύγεις από κοντά μας και αισθανόμαστε έντονη την απουσία σου, συνοδεύοντας στον ανθρώπινο πόνο τους αγαπητούς μας γονείς σου και τις αδελφές σου, γιατί φεύγει από κοντά μας ένα διαμάντι που έλαμπε από κάθε πλευρά. Ένα παιδί γεμάτο ζωή με αγνή καρδιά, αγάπη για τον Χριστό και την Ελλάδα. Κάθε φορά παιδί μου, που γονάτιζες στο πετραχήλι του πνευματικού σου για να εξομολογηθείς και μετείχες στο Ποτήριο της Ζωής, ζούσες την εμπειρία της Αναστάσεως, την οποία τώρα βιώνεις με τρόπο μοναδικό και ξεχωριστό ευρισκόμενος ήδη στον ουρανό. Καθώς ερχόμουν να σε αποχαιρετίσω μαζί με τους γονείς σου και όλον αυτό τον κόσμο, με τους συστρατιώτες σου που θρηνούν γύρω από το φέρετρό σου, μαζί με την στρατιωτική και πολιτική ηγεσία του τόπου μας, σκεφτόμουν τι λόγους να πω στους γονείς σου και τότε σαν να σε άκουσα να μου λες: “Πες πάτερ, επειδή δεν μπορώ να μιλήσω με το χοϊκό στόμα πιά, ότι εδώ που είμαι δεν υπάρχει πόνος, δεν υπάρχει λύπη, δεν υπάρχει στεναγμός, αλλά ζωή ατελεύτητος. Είμαι ελεύθερος, είμαι χαρούμενος, ψάλλω μαζί με τους Αγγέλους αυτή την ώρα που εσείς με αποχαιρετάτε, το ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ”.
Και κατέληξε ο Σεβασμιώτατος: “Παιδί μου καθώς κρατάς αυτή την ώρα την εικόνα της Αναστάσεως και είσαι τυλιγμένος με την Ελληνική Σημαία αισθάνομαι βαθειά την ανάγκη να σε ευχαριστήσω και να σε επαινέσω για ό,τι ήσουν όλα αυτά τα χρόνια που έζησες σε αυτήν εδώ την γη, έστω και ας είναι λίγα, μόνο 19. Ήσουν ένα γνήσιο παιδί της Αγίας μας Εκκλησίας. Ένα γνήσιο Ελληνόπουλο. Σε μακαρίζω γιατί φεύγεις κρατώντας αυτές τις δυο μεγάλες αγάπες. Τον Χριστό και την Ελλάδα. Όσο ζούσες επάνω στην γη ήσουν η χαρά και το καμάρι όλων μας και ιδιαίτερα των γονιών σου και των αδελφών σου. Τώρα παιδί μου σε παρακαλώ, από τον ουρανό που βρίσκεσαι, να είσαι η παρηγοριά τους. Καλή Ανάσταση πολυαγαπημένο μας παιδί”.
Σύντομο επικήδειο και ψήφισμα ανέγνωσε ο Πρόεδρος του Συλλόγου Αιτωλοακαρνάνων, ενώ με λόγια συγκινητικά απεχαιρέτησε τον ενάρετο στρατιώτη ο Διοικητής του από το Στρατόπεδο του Βόλου. Κατά την έξοδο από τον Ιερό Ναό στρατιωτικά αγήματα απέδωσαν τιμές, ενώ τα πλήθη του λαού χειροκροτούσαν τον μεταστάντα. Κατά την ώρα της ταφής απεχαιρέτησαν τον Φώτη με τις χαρακτηριστικές στρατιωτικές ρυπές οι συστρατιώτες του. Ο Σεβασμιώτατος την ώρα που εναπετέθη το σκήνωμα του Φώτη στην γη, εκάλεσε το πλήθος του λαού να ψάλουν το “Χριστός Ανέστη” και τον Εθνικό Ύμνο.
){kind=link}