Γόρτυνος Ιερεμίας: Ο Αβραάμ στην Παλαιστίνη

Σας παρακαλώ να διαβάζετε αυτά τα εβδομαδιαία φυλλαδιάκια, γιατί θα σας μορφώσουν θεολογικά.

– Λέγαμε στα προηγούμενα μαθήματά μας ότι υπήρχαν δύο γενεές των ανθρώπων, η καλή γενεά με αρχηγό τον Άβελ και η κακή γενεά με αρχηγό τον Κάιν. Αλλά ο Κάιν φόνευσε τον Άβελ. ᾽Αντί του Άβελ τώρα, αρχηγό στην καλή γενεά ο Θεός, για να αντικαταστήσει τον Άβελ, έβαλε τον Σηθ. Γι᾽ αυτό το όνομα «Σηθ» σημαίνει «αντικαταστάτης».

Έχουμε λοιπόν τώρα τους «Καινίτες» και τους «Σηθίτες». Ο Θεός όμως, παιδιά, αγαπούσε όλους, όχι μόνο τους καλούς Σηθίτες, άλλά και τους κακούς Καινίτες. Αρκεί να σας πω ότι μετά τον φόνο που έκανε ο Κάιν, νοώντας τι έπραξε στον αδελφό του, έτρεμε και έλεγε: «Αλλοίμονό μου, όπου και να πάω θα με σκοτώσουν οι άνθρωποι, για τον φόνο του αδελφού μου». Και ο Θεός του είπε: «Ησύχασε. Δεν πρόκειται να σου συμβεί κακό.

Να! Σου βάζω στην κεφαλή σου ένα προστατευτικό σημείο, το ΤΑΒ. Και με αυτό το σημείο θα σώζεσαι» (4,6.12.15). Ξέρετε, παιδιά, τι σημαίνει το ΤΑΒ, που είναι το τελευταίο γράμμα του εβραικού αλφαβήτου; Σημαίνει ΣΤΑΥΡΟΣ! Από τότε λοιπόν παλαιά, ήταν προφητικά ο ΣΤΑΥΡΟΣ προστατευτικό σημείο και σωτηρία για τον αμαρτωλό. Γι᾽ αυτό πάντα να κάνετε τον Σταυρό σας και επάνω σας να έχετε πάντα τον Σταυρό.

Το κακό όμως, όπως έχουμε πεί, είναι ότι χάλασε και η καλή γενεά και γι᾽ αυτό, είπαμε, ο Θεός έκανε τον κατακλυσμό, από τον οποίον σώθηκε μόνο ο Νώε και η οικογένειά του. Αλλά το ακόμη χειρότερο είπαμε ότι χάλασε και η γενεά του Νώε, όπως φαίνεται από τον Πύργο της Βαβέλ, με τον οποίο οι άνθρωποι ήθελαν να φθάσουν τον Θεό και να γίνουν όμοιοι με αυτόν. Αυτό είναι το ίδιο ακριβώς με το αμάρτημα του Αδάμ και της Εύας.

Γι᾽ αυτό τώρα, αγαπητά παιδιά, ο Θεός κάλεσε ένα νέο γενάρχη, τον Αβραάμ, για να βγάλει από την γενεά του τον αληθινό Σωτήρα του κόσμου, τον Ιησού Χριστό. Ο Αβραάμ έζησε κατά τον 18 αιώνα π.Χ., καταγόταν δε από την Ούρ των Χαλδαίων, την Μεσοποταμία. Αυτή την εποχή και ενωρίτερα γίνονταν στην περιοχή αυτή κατά κύματα οι μεταναστεύσεις των Σημιτικών λαών (των απογόνων του Νώε) προς τα νότια, προς την Συρία και την Παλαιστίνη.

Με το κίνημα λοιπόν αυτό των μεταναστεύσεων ο πατέρας του Αβραάμ Θάρα πήρε την οικογένειά του και τον έγγονό του τον Λωτ, γιατί είχε πεθάνει ο πατέρας του, και κίνησαν προς τα νότια. Στην πορεία τους όμως πέθανε ο Θάρα και την αρχηγία της πορείας την ανέλαβε ο Αβραάμ. Ο Αβραάμ πρέπει να ήταν πολύ σκεπτικός και αμφίβολος: Να συνεχίσει την πορεία του και που να πάει; Γι᾽ αυτό, μήπως είναι καλύτερο να επιστρέψουν πάλι προς την πατρίδα τους, την Ούρ, και να μείνουν εκεί;

Σ᾽ αυτή τη κατάστασή του, παιδιά, ένοιωσε ο Αβραάμ μέσα του μία δυνατή παρόρμηση, σαν η φωνή του Θεού να του έλεγε: «Φύγε από την πατρίδα σου και από την συγγένεια του πατέρα σου και πήγαινε στην γη που θα σου δείξω. Θα σε ευλογήσω πολύ και από σένα θα ευλογηθούν όλες οι φυλές της γης» (Γεν. 12,1-3)! Γιατί το είπε αυτό ο Θεός;

Γιατί στην πατρίδα του λάτρευαν την σελήνη και την σελήνη θα λάτρευε και ο Αβραάμ εκεί. Αλλά τώρα εδώ έχουμε μία θεία αποκάλυψη στον Αβραάμ. Ο Θεός αποκαλύπτεται σ᾽ αυτόν ότι αυτός ο Θεός που του μίλησε τώρα, αυτός είναι ο αληθινός Θεός και αυτόν πρέπει και ο ίδιος και οι απόγονοί του να λατρεύουν. Ο Αβραάμ, χωρίς άλλο, υπακούοντας στην φωνή του Θεού, πηγαίνει προς την Παλαιστίνη και έφθασε στο κέντρο της περίπου, στην Συχέμ, που ήταν μια περίφημος τοποθεσία για την ιερά δρυ που είχε εκεί.