Ι.Μ. ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ: Σε δύο εκ διαμέτρου αντίθετες γεωγραφικά υψηλές κορυφογραμμές της Φθιώτιδος, σε Λοκρίδα και Βελούχι ιερούργησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Συμεών για την εορτή του Προφήτη Ηλία.
Εν μέσω του καύσωνος, ο οποίος πλήττει αυτές τις ημέρες ιδιαίτερα την πατρίδα μας, ο κ. Συμεών το απόγευμα της εορτής χοροστάτησε στο Μεγαπλάτανο Λοκρίδος, το οποίο αποτελεί ένα φυσικό μπαλκόνι ομορφιάς και θέας στην καρδιά της Λοκρίδος.
Στο κήρυγμά του ο κ. Συμεών αναφέρθηκε στον Προφήτη Ηλία ως παράδειγμα κακοπάθειας και υπομονής και χαρακτηριστικά ανέφερε: «Έρχεται μπροστά μας ο Προφήτης Ηλία ως παράδειγμα κακοπαθείας και υπομονής. Δεν νομίζω ότι υπάρχει άνθρωπος, ο οποίος να μην υποφέρει μία μικρή ή μεγάλη κακοπάθεια στη ζωή του. Αν δούμε και μόνο την επικαιρότητα των ημερών, οι πυρκαγιές, αυτοί οι πειρασμοί, οι δοκιμασίες είναι μια μεγάλη κακοπάθεια, η οποία πλήττει ένα μέρος σημαντικό και ζωτικό περιοχών της πατρίδος μας.
Οι δοκιμασίες και οι πειρασμοί δεν κάνουν διακρίσεις και εμείς έχουμε περάσει εδώ στην περιοχή μας τέτοιες δοκιμασίες. Άλλοι άνθρωποι υποφέρουν από την ασθένεια, άλλοι άνθρωποι κακοπάθουν από την οικονομική δυσκολία, άλλοι άνθρωποι κακοπάθουν από την απογοήτευση, από την αποτυχία των διαπροσωπικών σχέσεων, από την κακία κάποιων άλλων ανθρώπων ή κάποιοι άλλοι άνθρωποι κακοπάθουν, γιατί δεν μπορούν να βρουν νόημα στη ζωή τους, γιατί νιώθουν ότι όποιες προσπάθειες και να κάνουν χτυπάνε σε κάποιον τοίχο, βρίσκονται σε ένα αδιέξοδο. Πολλές μορφές κακοπαθείας υπάρχουν μέσα στον κόσμο και έχουμε ανάγκη υπομονής και ο άνθρωπος διερωτάται πού θα βρει αυτή την υπομονή και πόσο υπομονή θα δείξει.
Υπάρχουν άνθρωποι, οι οποίοι έχουν τσακιστεί με πάρα πολλές δοκιμασίες, απίστευτες, ασύλληπτες και ανθρωπίνως φτάνουν στα όριά τους. Εκεί που πάνε να ορθοποδήσουν, που πάνε να σταθούν όρθιοι, που πάνε να προχωρήσουν μπροστά βλέπουν ξαφνικά να έρχεται και άλλη δοκιμασία και άλλη αναποδιά κι άλλο πρόβλημα κι άλλη απογοήτευση. Μέσα λοιπόν σε όλα αυτά, τα οποία τα γνωρίζει η Χάρις του Θεού, τα γνωρίζει η Εκκλησία μας, η εμπειρία των Πατέρων της Εκκλησίας μας έρχεται ο Απόστολος Ιάκωβος και μας φέρνει ως παράδειγμα τον Προφήτη Ηλία, διότι ο Προφήτης Ηλίας και κακοπάθησε αλλά και υπέμεινε. Κακοπάθησε σε μέγιστο βαθμό.
Όταν έχουμε υπομονή, η υπομονή φέρνει κι άλλες αρετές, φέρνει ψυχραιμία, η υπομονή φέρνει σύνεση, η υπομονή φέρνει σοβαρότητα, η υπομονή μας δίνει τον χρόνο να μην πάρουμε βεβιασμένες αποφάσεις, να μην κάνουμε βεβιασμένες κρίσεις, η υπομονή συγκρατεί τα νεύρα, γιατί πολλές φορές πάνω στα νεύρα μας μπορεί να τα γκρεμίσουμε όλα, πολλές φορές μπορεί με ένα κακό να πάμε να διορθώσουμε ένα άλλο κακό αλλά ποτέ το κακό δεν διορθώνεται με το κακό.
Το κακό νικιέται μονάχα με το αγαθό. Πόσες φορές οι άνθρωποι αισθανόμενοι ότι πνίγονται, ότι καταπατείται το δίκιο τους δεν έχουν προβεί σε μεγαλύτερη αδικία από αυτήν από την οποία βλάφτηκαν. Πόσα φονικά, πόσα εγκλήματα δεν έχουν γίνει επειδή έγινε μια λογομαχία, μία προσβολή ή ένας καυγάς. Πόσες φορές μία προσβολή λεκτική γέννησε δυστυχώς ακόμη και την αφαίρεση μιας ζωής.
Έχουμε ανάγκη υπομονής, έχουμε ανάγκη να έχουμε τη δύναμη να περιμένουμε, να αναμένουμε, να προσμένουμε, να υπομένουμε. Σημαντικές λοιπόν αρετές που νομίζω ότι αν σκεφτούμε ψύχραιμα όλοι μας θα ομονοήσουμε ότι έτσι είναι τα πράγματα και νομίζω ότι από την εμπειρία της ζωής μας ότι κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι όσες φορές έκανε υπομονή δεν έκανε καλά, κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί και να επιχειρηματολογήσει ότι ο θυμός, η οργή, τα νεύρα ότι είναι καλός σύμβουλος για οποιοδηποτε πράγμα, για οποιαδηποτε απόφαση και για οποιοδήποτε μετερίζι της ζωής.
Ζούμε σε δύσκολο κόσμο. Είναι αλήθεια αυτό. Δεν είναι εύκολη η ζωή μας, ζούμε σε μία εποχή με μεγάλη ένταση. Το βιώνουμε καθημερινά. Νομίζω ότι μέσα σε όλη αυτή την ατμόσφαιρα όσοι επιλέξουν το δρόμο της νηφαλιότητας, του διαλόγου, της συζητήσεως, της καταλλαγής, της υπομονής, της ορθής σκέψης, το δρόμο των προτάσεων και όχι των συνθημάτων και των κραυγών, τον δρόμο αυτό, ο οποίος οικοδομεί, δημιουργεί συνθήκες προόδου νομίζω ότι όποιος επιλέξει αυτόν τον δρόμο και μπορείτε να κάνετε αναγωγή σε αυτό που λέω ότι θέλετε, θα είναι ο νικητής. Αυτός θα νικήσει. Θα νικήσει όποιος επιλέξει την οδό της υπομονής.
Αυτός ο οποίος δεν θα βιαστεί και δεν θα βιάσει, γιατί όποιος βιάζεται, βιάζει κιόλας και αυτό είναι πάρα πολύ επικίνδυνο.
Το δίπολο που πολλές φορές επικαλούνται οι άνθρωποι καρδιά ή μυαλό, καρδιά ή λογική, συναίσθημα ή σκέψη είναι εσφαλμένο. Το Ευαγγέλιο απαντά: «Τοῦτο δὲ ἔδει ποιῆσαι κἀκεῖνα μὴ ἀφιέναι».
Ο Θουκυδίδης απαντά: «Το συναμφότερον». Και το ένα και το άλλο. «Λόγος ἔμπρακτος, καὶ πρᾶξις ἐλλόγιμος», λέει ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής. Και ο λόγος μας να είναι ποτισμένος και να καταλήγει σε πράξη και η πράξη μας να είναι εμπνευσμένη από τον λόγο τον ορθό λόγο, τον καθαρό Λόγο, τον Λόγο του Θεού».
Ανήμερα της εορτής ο κ. Συμεών ιερούργησε σε ένα άλλο όμορφο φυσικό μπαλκόνι της Δυτικής Φθιώτιδος, στην ιστορική περιοχή της πάλαι ποτέ διαλαμψάσης Επισκοπής Ετέρας Γραδικίας, στη νεοσύστατη Γυναικεία Ιερά Μονή Προφήτου Ηλιού Παλαιοχωρίου, η οποία και αποτελεί μία ακόμη πνευματική όαση προσευχής και ανάπαυσης στα υψηλά και αγιασμένα βουνά της Φθιώτιδος.
Στο κήρυγμα του ο κ. Συμεών αναφέρθηκε στον Προφήτη Ηλία ως πνευματικό πατέρα των μοναχών και χαρακτηριστικά υπογράμμισε: «Μονώτατος ονομάζεται ο Προφήτης Ηλίας και αποτελεί το στήριγμα και την βακτηρία, το υπόδειγμα και το παράδειγμα των μοναχών. Επικοινωνεί με τον Θεό σε τέτοιο σημείο ο Προφήτης Ηλίας, που τόσο πολύ έχει οικειωθεί στην σχέση του με τον Θεό που φτάνει ο Θεός να κάνει υπακοή στον Προφήτη. Αυτή είναι η δύναμη της προσευχής και δη της νοεράς προσευχής, της νοεράς ησυχίας και η απόδειξη του ύψους της νοεράς ησυχίας, στην οποίαν ανέβει ο Προφήτης Ηλίας είναι ότι μαζί με τον Προφήτη Μωυσή αξιώθηκαν της Θεοπτίας.
Αξιώθηκαν να μετάσχουν στη ζωή της Καινής Διαθήκης και βρέθηκαν πάνω στο όρος Θαβώρ κατά τη Μεταμόρφωση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Άλλωστε η εορτή της Μεταμορφώσεως κατ’ εξοχήν είναι η εορτή του ορθόδοξου μοναχισμού, είναι κατ’ εξοχήν η εορτή, η οποία διαφοροποιεί και υποστασιοποιεί την διαφορά μας από τον ακτιβιστικό μοναχισμό της Δύσεως, από τον μοναχισμό των καλών έργων και όχι της Θεοπτίας, όχι το μοναχισμό της δόξας, της θέας του Θεού της επικοινωνίας και κοινωνίας και μεθέξεως των ακτίστων ενεργειών του Αγίου Πνεύματος.
Αυτός είναι ο μοναχισμός της Μεταμορφώσεως σε αντίθεση με το κτιστό υλικό φως της Δύσεως, που το θεωρεί ένα ατμοσφαιρικό φαινόμενο, ένα ατμοσφαιρικό γεγονός για αυτό και ο μοναχισμός της Δύσεως είναι εγκλωβισμένος σε έναν συναισθηματισμό, δεν έχει προοπτική, η προοπτική του είναι μέσα στα όρια του κόσμο τούτου, γι αυτό αναλώνεται άλλοτε σε σταυροφορίες, άλλοτε σε ιεραποστολές, άλλοτε σε κοινωνικά κινήματα όχι όμως πάντως στην προοπτική της γεύσεως, της θεάς του Θεού και της μετοχής στην άκτιστη ενέργεια του Αγίου Πνεύματος.
Είναι πολύ σημαντικό το ότι η Μονή εδώ είναι αφιερωμένη στον Προφήτη Ηλία, ότι οι μοναχές εδώ μαζί με τον πνευματικό τους οδηγό και καθοδηγητή και τον σεβαστό γέροντα π. Μάξιμο αλλά και όλοι οι μοναχοί μας ανεξαιρέτως τιμούν τον Προφήτη Ηλία, λαμβάνουν δύναμη από τον Προφήτη Ηλία, το υπόδειγμα της ασκήσεως και της παρθενίας.
Μέσα σε αυτήν την ταλαιπωρία αυτού του κόσμου έρχονται οι μοναχοί να μας παρηγορήσουν και να μας στηρίξουν άλλοτε με τη σιωπή τους, άλλοτε και μόνο με την παρουσία τους, άλλοτε και μόνο με τη θωριά τους, με τη σκιά τους, με την αύρα τους και άλλοτε με τον λόγο τους, με την παρηγοριά τους, με την παραμυθία τους, με τη συμπαράστασή τους.
Για αυτό είναι τεράστια ευλογία το γεγονός ότι γεννήθηκε, αναγεννήθηκε μάλλον, σ αυτόν εδώ το χώρο, αυτή η Ιερά Μονή και μέσα σε πολύ λίγο χρόνο προχωρά, ανθίζει, ωριμάζει, μεγαλώνει και είμαι βέβαιος, ότι αυτό αποτελεί μια τεράστια ευλογία για όλη τη Δυτική Φθιώτιδα, ιδιαιτέρως δε για το Παλαιοχώρι, αλλά και για τα πέριξ αυτού μικρά ή μεγάλα χωριά, τους οικισμούς της πόλης».
Τους ιερούς ύμνους απέδωσαν μαθητές του Ωδείου της Ιεράς Μητροπόλεως «Γερμανός ο Μελωδός» των Παραρτημάτων, Μαλεσίνας, Αταλάντης και Σπερχειάδος – Μακρακώμης υπό τον Διευθυντή του Ωδείου Δρ. κ. Ανδρέα Ιωακείμ.
Στις Ιερές Ακολουθίες μεταξύ των πιστών παραβρέθηκαν: οι Δήμαρχοι: Λοκρών κ. Αθανάσιος Ζεκεντές και Μακρακώμης – Σπερχειάδος κ. Γεώργιος Χαντζής, ο Βουλευτής Φθιώτιδος κ. Ιωάννης Σαρακιώτης, ο Αντιπεριφερειάρχης Π.Ε. Φθιώτιδος κ. Ηλίας Σανίδας, ο Περιφερειακός Σύμβουλος κ. Κωνσταντίνος Αποστολόπουλος, καθώς και Αντιδήμαρχοι των δύο Δήμων και εκπρόσωποι άλλων φορέων και συλλόγων του τόπου.
Φωτογραφίες: Δημήτριος Ανάγνου
